อย่าเชื่อในสิ่งที่คุณเห็น
วันก่อนได้เดินทางไปเก็บข้อมูลการประเมินภาวะสุขภาพของประชาชนใน อ.เมือง จ.พิจิตร ช่วงเช้าสบายมากเพราะออกพื้นที่เป็นครั้งที่ 2 แล้วสำหรับตัวเอง ครั้งแรกไป จ.กำแพงเพชร ไปถึงชาวบ้านก็มารอกันเต็มแล้วน่ารักมาก เราก็เริ่มทำงานเลย น้องคอยวัดส่วนสูง ช่างน้ำหนัก แล้วก็มาถึงเราวัดรอบเอว มีคุณน้าคนหนึ่งมาถึงคิววัดรอบเอว แกก็บอกว่าต้องกินอาหารที่มีประโยชน์จะได้ไม่อ้วน พอได้ยินพร้อมกับจมูกที่สัมผัสกลิ่นแอลกอฮอล์แบบอ่อน ๆ เราก็แซวเลยว่าถูกต้องแล้วค่ะ และจะต้องลดอาหารที่มีแอลกอฮอล์ด้วยถึงจะมีสุขภาพที่ดียิ่งขึ้น พี่แกก็ยิ้มแบบว่าเรารู้ได้ไงว่าแกดื่มแอลกอฮอล์มา
ผ่านไปก็เจอคุณยาย ปัจจุบันผู้สูงอายุเขายังนุ่งผ้าถุงและรัดเข็มขัดเงินอยู่ ถึงคิวคุณยาย ก็บอกว่า คุณยายขอโทษนะคะ สะดือคุณยายอยู่ตรงไหน ยายก็จิ้มเลย บอกตรงนี้ เราก็เอาสายวัด วัดผ่านตรงที่ยายชี้ โอ้โฮ้ ร้อยกว่า ดู ๆ ยายก็ไม่อ้วนถึงขนาดนั้นนะ แต่ทำไมเอวถึงร้อยกว่าได้ ก็บอกว่ายาย ขออีกทีสะดือยายอยู่ตรงไหน ยายก็ชี้ว่าตรงนี้ เราก็เอามือจิ้มไปตรงที่ยายชี้ ก็มาถึงบางอ้อ..ยายรัดเข็มขัดมาหรอนี่ แถมยังม้วนทับด้วยผ้าถุงอีกหลายตลบ ถ้างั้นยายดึงผ้าถุงกับเข็มขัดขึ้นนะ เดี๋ยวหนูวัดอีกรอบและต่อจากนั้นมาก็มีคุณยายอีกประมาณ 6-7 คนที่รัดเข็มขัดเงินมา ดีนะที่เอะใจ..ถ้าไม่อย่างนั้นมีหวังค่าเฉลี่ยรอบเอวของสาวพิจิตรวัย 60 ขึ้น คงจะเกินพิกัดอยู่ที่ร้อยกว่าแน่ ๆ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “อย่างเชื่อในสิ่งที่คุณเห็น ก่อนที่จะได้สัมผัสเอวคุณยาย”
ความเห็น (3)
- คุณยายน่ารักจัง "ปัจจุบันผู้สูงอายุเขายังนุ่งผ้าถุง และรัดเข็มขัดเงินอยู่"
- ถ่ายภาพมาให้ชมด้วยหรือเหล่าคะ
ไม่ได้ถ่ายรูปมาค่ะ คุณหมอ
เพราะว่ามัวแต่วัดเอวคุณยายค่ะ
-
คุณยายเอวหลอกด้วยเข็มขัด - แต่ป้าๆเราไม่หลอกใครเลย เนื้อและมันแต้ๆเจ้า