[วัยเด็ก :4] : วิถีชีวิต...ริมน้ำน่าน
วันนี้พอมีเวลาเล็กน้อย ที่จะบันทึกเรื่องราว..ของวันวาน...
เพราะบ้านตั้งอยู่ริมแม่น้ำ บ้านของฉันจึงเป็นทางผ่านที่ชาวบ้านมาลงเรือข้ามฟาก เป็นทางลงสู่แม่น้ำที่คนในหมู่บ้านมาใช้ประโยชน์จากแม่น้ำ ทั้งดื่มกิน ทั้งตักไปไว้ใช้ ทั้งอาบ ทั้งซักล้าง นำวัว ควายมาอาบน้ำ มันทำให้ฉันจดจำภาพวิถีชีวิตของผู้คนได้อย่างชัดเจน (*สมัยนั้นน้ำใสสะอาด ไม่มีมลพิษ จึงใช้ดื่มกินได้ ไม่เหมือนปัจจุบัน...ขนาดจะลงเล่นยังไม่ค่อยกล้าเท่าไหร่...*)
ตอนเย็นแดดร่มลมตก ชาวบ้านจะทยอยมาอาบน้ำที่ท่าน้ำกัน บางคนก็จะหิ้วกะละมังมาซักผ้า บางคนก็หาบคุน้ำ(ถังน้ำที่ทำด้วยสังกะสี) เพื่อตักน้ำกลับไปใช้ที่บ้าน พวกผู้หญิงนุ่งผ้าถุงกระโจมอก สาวๆ ก็จะมีผ้าเช็ดตัวคลุมไหล่ไว้ขณะเดินมากจากบ้าน ต่างก็กล่องสบู่ ยาสีฟัน ยาสระผมและผ้าแห้งสำหรับผลัดเปลี่ยนเวลาขึ้นจากน้ำ...ผู้ชายก็นุ่งผ้าขาวม้า บางคนนุ่งกางเกงขาก๊วย ส่วนเด็กๆ (ผู้ชาย) ก็แก้ผ้าเล่นน้ำกันตามประสา ส่วนฉันเป็นผู้หญิง...ก็ต้องนุ่งกระโจมอกซิคะ...แม่อุ๊ยสอนวิธีเหน็บผ้าถุงไม้ให้หลุดง่าย ฉันก็เลยสามารถเล่นน้ำ ตีโป่งลอยคอได้อย่างสนุกสนาน ไม่ต้องกังวลว่าผ้าถุงจะหลุด....
แม่อุ๊ยชอบกินหมาก จึงปลูกใบพลูไว้ข้างบ้าง ทำค้างให้มันเลื้อยเป็นซุ้มบังแดดได้สบายเลยทีเดียว มีทั้งพลูธรรมดาและพลูทอง พลูธรรมดาใบสีเขียวเข้ม พลูทองใบสีเขียวอ่อนออกเหลือง อีกซุ้มนึงปลูกอยู่ข้างบันไดขึ้นบ้าน ซึ่งแม่อุ๊ยต่อเป็นเรือนเล็กๆสำหรับนั่งเล่น ใบพลูจะเลื้อยขึ้นมาตามเสาและหลังคาไม้ระแนงจนแน่น ช่วยบดบังแสงแดดไม่ให้ส่องเข้ามาในเรือนเล็ก เมื่อแสงแดดส่องกระทบและเห็นใบพลูชูช่อเป็นสีทองเหลืองอร่าม ยามเช้ามีน้ำค้างเกาะใบพลูเมื่อกระทบกับแสงอาทิตย์ดูงดงามจับใจเหลือเกิน ฉันจำภาพเหล่านั้นได้ติดตาไม่เคยลืม... เรือนเล็กที่ปลายนอกชานนี้เป็นที่นั่งเล่น นอนเล่น ที่นั่งกินหมาก ฟังวิทยุ ที่รับแขก ฉันก็ชอบนั่ง นอนเล่นตรงนี้ เพราะเย็นสบายดี รวมทั้งทำหน้าที่บีบนวด และถอนผมหงอกให้แม่อุ๊ย บางที่ฉันก็แอบกินหมาก แต่แม่อุ๊ยไม่ค่อยให้ฉันกินหมาก คงกลัวว่าฟันของฉันจะดำ...
ใครๆ เดินผ่านบ้านฉัน มักหยุดทักทายและขอพลูไปฝากคนที่บ้าน นอกจากใบพลูแล้ว อุ้ยยังปลูกพืชผักสวนครัวไว้หลายชนิด เช่น ชะอม บวบ ฟักเขียว ถั่วฝักยาว พริก มะเขือ กระเพรา โหระพา สระแหน่ ข่า ตะไคร้ บ้านมีบริเวณกว้าง และอยู่ใกล้แม่น้ำ ผักของแม่อุ๊ยจึงงามและออกดอกผลให้กินได้ตลอดปี ดังนั้น นอกจากใบพลูแล้วพวกเขาก็จะได้ผักสวนครัวของแม่อุ๊ยติดมือกลับบ้านด้วยเสมอ...จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมชาวบ้านจึงรักและเคารพแม่อุ๊ยเปรียบเสมือนญาติผู้ใหญ่ของพวกเขาทุกคน บวกกับความใจดี มีเมตตา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของแม่อุ๊ยนี่เอง ฉันเลยเป็นที่เอ็นดูของชาวบ้านไปด้วย ... อ้อ! คนใจครอบครัว เรียกฉันว่าน้อง...นำหน้าชื่อทุกครั้ง คนในหมู่บ้าน จึงเรียกฉันว่า “น้องบุต” กันติดปาก จนเดี๋ยวนี้ ฉันโต...ฉันเป็นครู..และก็อายุตั้งมาก (เท่าไหร่? อย่ารู้เลย...) เขาก็ยังเรียกฉันว่า “น้องบุต” อยู่เลย...ฟังแล้วก็รู้สึกอบอุ่นนะ รู้สึกได้ถึงความรักความเอ็นดูที่เขามีให้เหมือนเรายังเป็นเด็ก เป็นลูกหลานของเขาตลอดเวลา ซึ่งหายากในสมัยนี้
ความเห็น (21)
สวัสดี ครับ คุณครุใจดี
ยินดีที่ได้รู้จัก ครับ
ผมเห็นใบพลูแล้ว คิดถึง ย่า และยาย ที่ท่านเสียไปนานแล้ว
บันทึกนี้...ใบพลูเหมือนมีชีวิตเลยครับ
ขอบพระคุณ ครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาชื่นชมธรรมชาติริมแม่น้ำน่านด้วยคนค่ะ
(^___^)
- มหา ยังติดใจ "น้องบุต" อายุเท่าไหร่
- ดั่งเดิมสังคมไทยอยู่แบบพอเพียง
- ดั่งเดิมครอบครัวครูใจดี นั้นคือครอบครัวต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงในอดีต
- ต้องประยุกต์เอามาใช้บางส่วน
ขอบคุณค่ะ แสงแห่งความดี ขอบคุณที่เข้ามาทักทายและยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน
ขอบคุณนะคะ "คนไม่มีราก" แม่น้ำน่านหล่อเลี้ยงชีวิตของคนหลายจังหวัด และมีความอุดมสมบูรณ์ โดยเฉพาะปลา..ค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่มหา
ตอนนี้ก็ยังใช้ชีวิตแบบพอเพียง "พอเพียงในแบบที่เราเป็น" ไม่ทำอะไรเกินตัว
พยายามสอนลูกๆ ให้ดำเนินชีวิตเรียบง่าย ใส่ใจกับธรรมชาติให้มากๆ
อายุเท่าไหร่...ก็มากอยู่นะ ลูกคนโต ม.6 แล้ว คนเล็ก ม.2พอจะเดาได้ไหมคะ...
- อ่านแล้วนึกภาพตาม...โหยหาความอบอุ่นเช่นนั้นจังค่ะ
- คิดถึงยายเหมือนกันค่ะ...ตอนเด็กๆ ยังเคยตำหมากให้ยายเคี้ยว
- ยายเคี้ยวไปก็จะเล่าเรื่องโน้น เรื่องนี้ ให้ฟัง...
- หลานตัวเล็กๆ ทั้งหลายเล่นหัว หยอกล้อกัน สนุกสนาน
- จนยายหัวเราะน้ำหมากกระเด็น...กลิ่นหมาก+พลู หอมจังค่ะ
ขอบคุณมากๆ สำหรับเรื่องราวแสนโรแมนติก ที่ลืมเลือนไปนาน.
สวัสดีค่ะ คุณ pis.ratana
ขออภัยที่ตอบช้ามากๆ ช่วงนี้ งานเข้าแยะเชียวค่ะ ทั้งงานสอน งานพิเศษ งานของกลุ่มเครือข่ายส่งเสริมประสิทธิภาพการมัธยมศึกษาฯ โครงการ ของ อบจ. ที่โรงเรียนเกี่ยวข้องและต้องประสานงาน และกิจกรรมภายในโรงเรียน และ เรื่อน้ำท่วมบ้านนักเรียนในอำเภอลับแล...เลยยุ่งๆ อยู่
ดีใจค่ะที่ความทรงจำของครูใจดี มีส่วนช่วยให้หลายๆ คนมีความสุขได้ แม้ว่าจะไม่มากนักก็ตาม
ราตรีสวสดิ์ค่ะ
สวัดดีดีคับบ้านผมก็มีใบพลูยายผมชอบปลูกไว้ข้างบ้านไห้ยายผมชอบไปเล่นที่ข้างบ้านมากเพราะมันร่มรื่นมาก
mickeymouse_blue
บ้านอยู่ริมแม่น้ำ ได้เห็นอะไรมากมายพออ่านแล้วอยากให้บ้านอยู่ริมแม่น้ำจังเลยค่ะ
ลูกกวาดสีเขียว
น่าสนุกจริงๆเลยเน้อที่มีบ้านอยู่ข้างริมแม่น้ำด้วยชีวิตนี้ช่างดีจังเลยนะค่ะ
ลูกกวาดสีฟ้า
ดีจังเลยนะคะที่มีบ้านอยู่ข้างริมแม่น้ำน่าน
เวลาปลูกพืชผัก ก็ใช้น้ำในแม่น้ำรดผักเลย
อยากอยู่จังเลย
เรื่องนี้ให้ประโยชน์ดีจังเนอะ
บ้านอยู่ริมแม่น้ำ ได้เห็นอะไรมากมายพออ่านแล้วอยากให้บ้านอยู่ริมแม่น้ำจังเลยค่ะ
ลูกวาดสีฟ้า
ดีจังเลยนะคะ
ที่มีบ้านอยู่ใกล้แม่น้ำ
ดีจังบ้านอยู่ใกล้ริมน้ำด้วย
ดีจังเลยนะคะที่มีบ้านอยู่ข้างริมแม่น้ำน่าน
เวลาปลูกพืชผัก ก็ใช้น้ำในแม่น้ำรดผักเลย
อ่านดูแล้วก็น่าสนุกและน่าอยู่ดีน่ะค่ะ
เพราะบรรยากาศนั้นร่มรื่น
มีสายน้ำไหลผ่านเหมาะแก่การไปพักผ่อนมากเลยค่ะ
สวัสดีครับ...ครูใจดี
วันนี้ได้มาพบ.."น้องบุต" แล้ว
น่าจะเป็นเด็กผู้หญิง..ซน ๆ หน้ามอมแมม ที่ชอบร้องไห้ขี้มูกโป่งคนนั้นหรือเปล่านะ..
หรือว่าเป็นเด็กผู้หญิงตัวกลม ๆ ผมยาว นั่งพับเพียบ พับใบตอง ร้อยมะลิอยู่ในบ้าน ก็ไม่รู้..
หรือว่า ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง..ครับ น้องบุต
ขอบคุณครับ
