เธอสอนฉัน
เรื่องความรัก
...เธอสอนฉันให้ชื่นชมพฤษา
สอนให้รู้ค่าของมวลดอกไม้
สอนให้ฟังเสียงนกร้องชื่นใจ
สอนให้ยิ้มได้อิ่ เอม อุรา
...เธอสอนฉันให้มองจันทร์สุดสวย
บึงน้ำลำห้วยฟ้าสวยหนักหนา
ผีเสื้อหลากสีโบกบินไปมา
น้ำค้างบนหญ้าล้าแสงตะวัน
...แต่พอเธอสอนให้ฉันรัก
ฉันก็ประจักษ์รักใช่สวรรค์
ได้รู้รสความโศรกเศร้าจาบัลย์
เธอกลับสอนฉันให้หลั่ง น้ำตา
...เธอสอนฉันให้วุ่นวายคิดถึง
ยื้อยุดฉุดดึงฉันตกยอดผา
เธอ สอน ฉัน ตรมทุกข์ทรมา
โธ่ เธอไม่น่ามาสอนฉันเลย....
คำสำคัญ (Tags): #ความรัก
หมายเลขบันทึก: 268597เขียนเมื่อ 16 มิถุนายน 2009 17:45 น. ()ความเห็น (10)
ฮือ ฮือ
เศร้าอีกแล้ววววววววววววอ่ะ
จองไว้ก่อน เดี๋ยวมาใหม่ คริ คริ คริ
- ช่วงนี้ใจยังเศร้าไมหายครับ
- ทำใจยังไม่ได้
- รอเวลาสักพักคงดีขึ้น
- เพราะอยู่ไกล จึงส่งใจ ให้ไปถึง
- ห้วงคำนึง คิดถึง อยู่ไม่หาย
- ฉันรักเธอ จวบจน วันฉันตาย
- แม้ชีพวาย ก็จะรัก เพียงแต่เธอ //..LLWD..//
***** มีถ้อยคำดีๆ มาฝากคุณค่ะ*****
ขอบคุณครับคุณลีลาวดี
- สำหรับบทกลอนเพราะๆ
- พร้อมถ้อยคำดีๆ
- ที่นำมาฝาก
- คืนนี้นอนหลับฝันดีนะครับ
ท.เราไปสอนเด็กกันดีกว่า..อย่าให้เธอสอนฉันเลยอิๆๆๆไปๆๆๆๆเชิญๆๆๆตามลิ้งค์นี้เลย
- ขอบคุณมาก ครับคุณ อ้อยเล็ก
- สำหรับสิ่งดีๆ มีประโยขน์
แต่ละคนที่เรารู้จัก สอนเราให้รู้จักทั้งรักและเกลียด ทั้งสุขและทุกข์
แต่ถ้าเกลียดหรือทุกข์มาก ก็ควรเลือกที่จะจดจำสิ่งดีๆที่เค้าสอนไว้ดีกว่าค่ะ
โลกไม่ได้แคบหรือมีแค่คนสองคนค่ะ แต่โลกใบนี้กว้างมากค่ะ
แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
- ขอบคุณมากๆครับ คุณดุจดาว
- ทีนำข้อคิดเตือนใจมาฝาก
โธ่ ไม่น่าสอนกันเลย