กายใจไม่ใช่ตัวตนบังคับไม่ได้ประสบการณ์การดูจิตเพื่อฝึกสติ11 หลวงพ่อบอกว่าจิตของโยมกระจายและ เอ่ยถึงเรื่องวิปัสสนูกิเลส

15-6-52

วันศุกร์ที่12-เสาร์อาทิตย์ 13-14 นี้ดิฉันและสามีไปปฏิบัติธรรมที่สวนสันติธรรมค่ะ มาครั้งนี้โยมพ่อนำของใช้ที่ยังขาดเช่นหลอดไฟ น้ำหวานและDict เล่มใหม่มาถวายโดยดิฉันต้องไปหาหนังสือ Academic Wrighting ที่พระป๋องเคยเรียนมาถวายเพื่อช่วยในการแปลธรรมะให้กับผู้ทำหน้าที่แปล

เสาร์อาทิตย์นี้คนมาวัดมากในวันอาทิตย์ มีคนที่พอรู้จักเช่นคุณสุเมธและทีมจากกฟผ.ซึ่งตั้งเป็นชมรมในการไฟฟ้า มีลูกศิษย์ท่านที่เป็นวิทยากรนั่งด้านข้าง

สองวันนี้หลวงพ่อสอนเรื่องการรู้ทุกข์ของกายและจิต และท่านเอ่ยถึงวิปัสสนูกิเลสที่มี10อย่าง

ท่านบอกว่าลูกศิษย์ช่วงนี้เริ่มนั่งวิปัสสนาเป็นแล้ว ถ้าทำสมถะก็อาจติด นิมิตซึ่งอาจเกิดจิตไม่ถึงฐาน ทำวิปัสสนา อาจไปติดวิปัสสนูกิเลส

ท่านเอ่ยถึงโอภาสซึ่งเป็นวิปัสสนูกิเลสอย่างหนึ่งที่เราเห็นความว่างและไปยึดที่ความว่าง ส่วนข้ออื่นๆของวิปัสสนูกิเลสท่านไม่ได้กล่าวถึง

ท่านบอกว่าคนเราชอบตั้งชื่อแปลกๆเช่น มานะ โอภาส ซึ่งความหมายไม่ดี ทำไมไม่มีใครตั้งชื่อ ขันติบ้างนะ พวกเราก็หัวเราะกัน

ดิฉันตั้งใจมาส่งการบ้านเพราะรู้สึกอายหลวงพ่อโดยให้สามีนั่งคนแรก แต่คุณสามีก็ไม่ยอมส่งและให้ดิฉันส่งแทนค่ะ

ในวันอาทิตย์ เราตกลงกันว่าให้สามีส่งการบ้านส่วนดิฉันจะไม่ส่ง แต่หลวงพ่อก็พยักหน้าให้ดิฉันพูดอีกทำให้ต้องส่งท่านทั้งสองวันค่ะ

การบ้านวันแรก

ปฏิบัติธรรมมานานทำไมความโกรธยังไม่หายไป ท่านตอบว่าต้องเป็นพระอนาคามีก่อนจึงจะหายโกรธ

เวลาเราไม่พอใจใคร เราไม่แสดงอารมณ์แต่ภายในใจจะคอยพูดและเถียงในใจ ขณะนั้นเป็นจิตของเราหรือไม่ ท่านให้รู้ว่าเรากำลังเถียงในใจ

เดินออกกำลังตอนเช้า จิตดิฉันชอบร้องเพลง ท่านว่าเขาแสดงไตรลักษณ์ให้ดู ก็ให้รู้ไป

คำถามวันอาทิตย์

นั่งสมาธิไม่ค่อยได้ มักจะมีสติช่วงผัสสะแรงๆเช่นตรวจผู้ป่วยมากๆผู้ป่วยพูดไม่ค่อยรู้เรื่องหรือบางคนถามดิฉันไม่จบจนไม่มีเวลาตรวจคนต่อไป

ดิฉันพยายามอดทนและเห็นความขัดใจของตัวเอง ท่านบอกจิตของโยมมันกระจายๆ ให้คอยรู้ไปและมีสติในชีวิตประจำวัน

( ดิฉันไม่กล้าถามต่อว่าจิตกระจายแปลว่าเราไม่รู้ตัวหรือเปล่า แต่ไม่กล้าถามต่อเพราะคนคอยยกมือมากค่ะ ครั้งหน้าจะให้ท่านดูว่าหายกระจายหรือยัง คุณชันณรงค์เดาว่าดิฉันคงมีเรื่องคิดมากเกินไป คงไม่กล้าบอกว่าดิฉันชอบฟุ้งซ่าน )

สามีถามเรื่องการลงทุนในหุ้นจะเป็นอุปสรรคของการปฏิบัติธรรมหรือไม่เพราะอยู่กับความโลภและความกลัว หลวงพ่อท่านว่าถ้ามีสติก็ไม่เป็นไรแต่เลิกได้ก็ดี ( ดิฉันแอบนินทาที่สามีอยากได้โสดาบันเพราะคิดว่าคงไม่มีโสดาบันเล่นหุ้น )

เย็นวันเสาร์ ดิฉันและคุณชัยณรงค์มานั่งดูท้องฟ้า ภูเขา และดวงดาวที่อยู่กรุงเทพเราแทบไม่มีเวลาดูเลยค่ะ

ท้องฟ้าก่อนที่เราจะเดินจงกรมบริเวณลานจอดรถและรอบๆรูปปั้นหลวงปู่

คืนวันศุกร์ไม่มีใครมาเดินจงกรมกับเรา

คุณชัยณรงค์เดินไป นึกถึงเรื่องหุ้นก็มาคุยกับดิฉัน ดิฉันต้องเตือนระวังหลวงปู่หนวกหู สามีบอกในชีวิตอยากได้โสดาบัน ดิฉันเลยเล่าเรื่อง Though Willing Action และResult ถ้าอยากได้ต้องลงมือทำก่อนไม่ใช่คิดและชอบ

วันเสาร์มีน้องๆจากกรุงเทพ2คนที่มากับคุณแม่1คนมาเดินจงกรมรอบๆรูปปั้นหลวงปู่ทำให้เราไม่กล้าคุยกัน

มาครั้งนี้เราตั้งใจเดินเพราะไม่อยากอยู่ในห้องนานเกินไปทำให้ดิฉันปวดเมื่อยมากๆ

ก่อนกลับบ้านเห็นประกาศของวัดเกี่ยวกับการที่มีคนอ้างหลวงพ่อในการสอนการดูจิต ดิฉันเห็นว่ามีประโยชน์ดีเลยถ่ายมาให้อ่านค่ะ

อยู่วัดครั้งนี้รู้สึกตัวเองอดทนมากขึ้น และมีเป้าหมายในชีวิตมากขึ้นและรู้สึกตัวบ่อยขึ้นค่ะ

หลวงพ่อบอกว่าสามีดิฉันดีขึ้น จิตตื่นแล้ว พระป๋องก็ชมโยมพ่อว่าดูดีขึ้นค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช
ใน กายใจไม่ใช่ตัวตน ประสบการณ์การดูกายดูจิต

คำสำคัญ (Tags): #พระป๋อง#สวนสันติธรรม#ดูกาย#ดูจิต#ธรรมะ

หมายเลขบันทึก: 268282เขียนเมื่อ 15 มิถุนายน 2009 13:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน