ในการจัดการเรียนการสอนนั้นครูคงไม่สามารถที่จะเลือกเด็กที่จะสอนได้ ยิ่งโดยเฉพาะโรงเรียนในรอบนอกแล้ว...เด็กที่มีส่วนใหญ่ก็คือคัดหัวกะทิไปแล้ว(เข้าเมือง)
ที่เหลืออยู่จึงเป็นความท้าทายของ คนเป็นครู ที่จะจัดการเรียนการสอนอย่างไรให้เด็กที่ไม่ค่อยพร้อม ให้เกิดการเรียนรู้อย่าง มีความสุข
เปิดเทอมมาเป็นเวลา 4 สัปดาห์ได้แล้ว กระผมได้สอนวิทย์ ม.3 โดยปัญหาใหญ่คือจะทำอย่างไรที่จะช่วยให้นักเรียนประมาณ 4-5 คน เรียนรู้ไปพร้อมๆ กับเพื่อนได้ วิธีการที่ใช้ คือ การเอาใจใส่ สอนแบบค่อยเป็นค่อยไป เสริมแรงให้กำลังใจ รู้จักรอ รอให้เขาคิด เขาตอบ รับฟังความคิดเห็นของเขา พยายามเชื่อมโยงเรื่องที่เรียนให้ใกล้กับชีวิตของเขา ยกตัวอย่างให้สนุกสนาน ใช้คำถามง่ายไปหายาก แบบตะล่อมๆ มีอารมณ์ขัน เป็นกันเอง ใช้คำพูด และสายตาอันอบอุ่นที เพื่อกระตุ้นให้กำลังใจ สื่อภาษาตัวหนังสือออกมาเป็นรูปภาพให้มาก เช่น แบบจำลองโครงสร้างของเซลล์ที่กระผมตั้งขึ้น คือ Model โครงสร้างของเซลล์ ถ้วยบัวลอยไข่หวาน เป็นต้น กระผมใช้ความพยายาม สิ่งที่เน้นมากคือ การสอนต้องอยู่ภายใต้บรรยากาศอันอบอุ่น ให้ความรักกับเขา และผมก็พบว่า เขาก็สามารถที่จะเรียนรู้ได้จริง โดยกล้าที่จะออกมาเขียนคำตอบบนกระดาน และถูกต้องชนิดที่เราอึ้ง...เพราะเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่าไม่น่าเชื่อ...ดูเป็นธรรมชาติ กระผมยิ้มออก...ก็ไปเล่าให้กับเพื่อนครูฟังว่า...เขาไม่ได้แย่...อย่างที่พวกเราคิดนะ...แต่...
กระผมคิดว่าการสอนหากครูสามารถพูดภาษาใจ (แสดงออกจากข้างใน) มีพลังหรือคลื่นแห่งความรักความอบอุ่นที่สามารถแผ่รังสีออกไปสู่ตัวเด็กเมื่อไหร่ การเรียนรู้ก็จะเกิดขึ้นได้ง่ายขึ้น และเขาก็จะมีความสุขในการเรียน
ไม่มีความเห็น