โอวาทปาติโมกข์คำโคลง


โอวาทปาติโมกข์คำโคลง

ขันตีความอดกลั้น............ เพียรเผา
กิเลสตัวมัวเมา................ ยั่วย้อม
ขจัดออกจากตัวเรา.......... ให้สิ้น
เพียรเผาอยู่พรั่งพร้อม.......... จึ่งยอด ดีงาม

ถามผู้รู้ตอบยอด.......... ของธรรม
คือนิพพานผสานนำ......... จิตยิ่ง
สงบสงัดอม- ............. ตะรส
สวยใสสะอาดพริ้ง.......... พิสุทธิ์พ้นทุกข์ภัย

ผู้ใดยังอยากยุ่ง............ รุกราน
เบียดเบียนเพียรประหาร........ ท่านทั่ว
ท่านนั้นบ่ควรขาน.......... เรียกบรรพชิตนา
เพราะจิตอมหิตกลั้ว.......... โหดร้าย สำแดง

ยังตะแบงเบ่งบี้.......... บีฑา
ผู้อื่นให้ลำบากกายา.......... จิตยั้ง
ผู้นั่นบ่ควรหา............ กล่าวเรียก-
สมญาสมณะตั้ง......... ให้เปื้อน ค่าสูง

หมายมุ่งละหลีกเว้น......... อกรณี
สิ่งชั่วทั้งปวงหนี.......... อย่าต้อง-
แตะตัวมั่วคลุกคลี.......... คลองบาป
รู้ว่าชั่วอย่าได้ข้อง............ เกี่ยวก้อย ชิดประสงค์

ดำรงตนอยู่พร้อม.......... ความดี
คุณธรรมมากมายมี........ พรั่งพร้อม
เพียรทำอำนวยดี........... สมชีพ
สมศักดิ์ศรีมนุษย์น้อม........ เหล่าเทพ ก็รักษา

มรรคาจิตนั้นต้อง.......... ผ่องใส
ผุดผ่องเป็นยองใย........ เพริศพริ้ง
เหนือดีเหนือชั่วใด........ ดอมโลก
เหนือโศกเหนือปลื้มยิ่ง........ สุดยอด มนุสสา

วาจายามเอ่ยตั้ง............ วาที
อย่ากล่าวร้ายโจมตี.......... ใส่ท่าน
คำหยาบอาบบัดสี........... ส่อเสียด
สับส่อคำข้อค้าน............ ยุแยก อย่าสนอง

ครรลองเลี้ยงชีพชอบ.......... อย่าพาล
เบียดเบียนเพียรสังหาร.......... ฉุดรั้ง
ชีพอื่นดื่นดาษดาร.............. ดอมโลก
มีค่าเท่าทั่วทั้ง..................... ดุจด้วย ชีพเดียว

กลมเกลียวเรียวร้อยร่วม.......... วินัย
สังวรระวังระไว.......................... กฎตั้ง
ร่วมหมู่ร่วมคณะใด................... กลมกล่อม
ดุจมาลาพิสุทธิยั้ง................... สอดด้าย สวยสลอน

ยามนอนยืนนั่งนั้น................... บำเพ็ญ
เลือกหามุมสงบเย็น................ พรักพร้อม
สันติสุขละทุกข์เข็ญ.............. ควรค่า
เพียรฝึกละจิตน้อม................. หลีกเว้น กิเลสหลอน

ตอนใดบริโภคซึ่ง................... อาหาร
ควรรู้จักประมาณ.................... มากน้อย
อย่าตะกละจนเกินการ.......... กว่าอิ่ม
หรือน้อยเกินกว่าน้อย.............. ก็ก่อโทษ ปริมาณ

การเพียรยกจิตตั้ง................. สู่สูง
วิริยะบำรุง............................... อย่าท้อ
ผ่องถ่ายเพียรจิตจูง.............. ให้ยิ่ง
บำเพ็ญพรตบ่ระย่อ............... เพื่อเข้า สู่ นิพพาน

หมายเลขบันทึก: 266183เขียนเมื่อ 5 มิถุนายน 2009 18:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ลอกแล้วบอกที่มาเพื่อให้เกียรติ เจ้าของบทกวีหน่อยสิท่าน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท