พนักงานบริการ(ทางเพศ)ให้บริการ ไม่ได้ขายบริการ
พนักงานบริการ(ทางเพศ)ให้บริการ ไม่ได้ขายบริการ
ผ่านงานสัมมนระดับชาติว่าด้วยเรื่องโรคเอดส์ครั้งที่ 12 มาไม่นาน ประเด็นเผ็ดร้อนที่ยังเป็นความสนใจของสังคม เห็นจะไม่พ้นประเด็นของข้อเรียกร้อง และการเคลื่อนไหว ของเครือข่ายพนักงานบริการ ทั้งก่อนงานสัมมนา ในระหว่างงานสัมมนาและหลังงานสัมมนา ข้อเรียกร้องเดิม ๆ ที่เพียรพยายามเรียกร้องให้สังคมเปิดใจ และยอมรับความจริงกันเสียที เพื่อจะนำไปสู่การยอมรับให้งานบริการ(ทางเพศ)เป็นงาน ๆ หนึ่งกันเสียที
การที่ตัวแทนเครือข่ายพนักงานบริการ ออกโรงกระแทกภาครัฐเรื่องการไม่สนับสนุนงบประมาณให้ NGOs สำหรับเดินทางจากต่างจังหวัดเข้ามาร่วมงาน ว่าจะขายตัวเพื่อหาเงินสมทบทุน ก็ ทำให้ฝ่ายภาครัฐสั่นสะเทือนไม่น้อย ถึงกับต้องมีการเคลื่อนไหว จัดสีงบออกมาจำนวนหนึ่งแม้จะเล็กน้อย แต่ก็ต้องยอมรับว่า เสียงการเคลื่อนไหวของพนักงานบริการนั้น ดังพอที่จะให้เกิดการขยับเขยื้อนได้ไม้น้อยเลยทีเดียว
และในค่ำคืนวันสุดท้ายของงานการประชุมเอดส์ระดับชาติ ที่พนักงานบริการ และองค์กรที่ทำงานด้านนี้ ไปแสดงความเห็นเรื่องสวัสดิการประจันหน้ากับ อดีตสมาชิกวุฒิสภา ที่มีกลิ่นอายของการปราบปรามการค้าบริการทางเพศในเด็ก ?? เนื้อหา ที่นำเสนอ ก็ยังมุ่งเน้น การสร้างความเข้าใจ ปรับทัศนสังคมให้เปลี่ยนความคิดและมุมมองที่มีต่อพนักงานบริการเสียใหม่ แม้ว่า ตลอดรายการที่ แลกเปลี่ยนข้อมูลและจุดยืนกันผ่านสื่อสาธารณะ ต้องยอมรับว่า เราทำได้อย่างน่าภาคภูมิใจ ในมุมของพนักงานบริการ ที่ยืนยันจุดยืนของตัวเองอย่างมั่นคงที่ว่า “อาชีพไม่ใช่สาเหตุของการแพร่เชื้อ”
เราพยายามจะร้องบอกว่า งานให้บริการ คือการยินยอมพร้อมใจรวมกันทั้งสองฝ่าย เป็นการให้บริการ ไม่ใช่การขายบริการ ประเวณีขายไม่ได้ เพราะ การค้าการขายประเวณี ที่ถูกกฎหมายทำได้เพียงครั้งเดียว และไม่โดนจับด้วย แถมยังมีผู้คนมากมายมาแสดงความยินดีให้กับทั้งผู้ถูกขายและผู้ซื้ออย่างล้นหลาม ?? มีการสวมแหวน ตัดเค้กกันอย่างภาคภูมิใจ แถมเรียกเงินที่ใช้ซื้อขายเสียโก้หรูว่า “สินสอด ทองหมั้น” ??
ประเวณีในประเทศไทย หากซื้อขายกันอย่างเปิดเผย ญาติพี่น้องยอมรับ จ่ายเงินกันต่อหน้าญาติผู้ใหญ่ ไม่ผิดกฎหมาย ?? แต่หากไปให้บริการความสุขกัน แล้วให้ค่าสินน้ำใจกัน ผิดกฎหมาย ?? แปลกดี
ความเห็น (1)
หน้าเกลียดที่สุดเลยบทความนี้ ไม่มีความคิด