ฝากความห่วงใย ถึง นิสิตใหม่ทุกท่าน

  การใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย 

 

จะมีความแตกต่างจากชีวิตในมัธยมอย่างเห็นชัดเจน มีความมีอิสรเสรีมากกว่า  ไม่มีคุณครูมาคอยจ้ำจี้จ้ำไช  การเข้าเรียน  ไม่ค่อยมีการเช็คชื่อ 

 

บางคนในเทอมหนึ่งๆมาเรียนจะนับได้เลย  มีเวลาว่างมาก  ซึ่งจะ ทำให้เพื่อนเราบางคน  ชอบใช้ชีวิตไปกับการเที่ยวไปวันๆ

 

สุดท้าย  อาจจะมานั่งเครียด วิตกกังวล  ทำให้สุขภาพจิต สุขภาพกาย มีอารมณ์ความรู้สึกที่ผิดปกติ  เบื่อหน่าย ไม่ชอบเรียน  หรือในบางคน  อาจจะรู้สึกตัวอีกทีผลสอบออกมาได้คะแนนไม่ดี   เกิดความผิดหวังด้านการเรียน

 

น้องๆพอที่จะมองเห็นภาพการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยในช่วงแรกเริ่มบ้าง    ฉะนั้นพี่ๆจากงานแนะแนวขอเตือนด้วยความห่วงใยมาว่า   

 

น้องๆอย่าหลงระเริงกับอิสระ ขาดการควบคุมตนเอง เมื่อมองย้อนไปในครอบครัวน้องๆที่ผ่านมา เมื่อ        ทำอะไรไม่เหมาะที่บ้าน ยังมีพ่อแม่คอยบ่น  คอยตักเตือนอยู่เสมอ  เมื่อมาอยู่ที่หอพัก  ก็ระรื่นไม่มีใครคอยควบคุม  เหมือนกับคำพังเพยที่ว่า “แมวไม่อยู่หนูร่าเริง” 

 

 อาจจะทำตัวไร้สาระไปวันๆ   น้องๆต้องระลึกเอาไว้เสมอว่า  การเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยเพื่อแสวงหาความรู้ หรือการได้ซึ่งปริญญาบัตร  ที่จะนำไปเลี้ยงชีพต่อไปในอนาคต    

 

ไม่ใช่เข้ามหาวิทยาลัย เพื่อมาดื่ม การคบเพื่อนเกเร ชอบเล่น และเที่ยวใช้เวลาให้หมดไปแต่ไม่ใช่ว่าเข้ามาเพื่อแสวงหาความรู้  เราก็จะก้มหน้าก้มตาเรียนๆอย่างเดียว  คนอื่น  เป็นอย่างไร เราไม่สน  ไม่มีมนุษย์สัมพันธ์  ต้องการเรียนเท่านั้น 

 

ซึ่งอาจจะทำให้น้องๆเสียโอกาส บางอย่างไปอย่างน่าเสียดาย   ในบางครั้งอาจจะต้องเข้าร่วมกิจกรรมบ้าง     แต่ไม่ใช่เข้าร่วมอย่างไม่ลืมหูลืมตา  คงจะต้องเดินสายกลาง  แต่หากใครมีความสามารถเป็นนักกิจกรรมตัวยง 

แต่การเรียนก็ใช้ได้   อย่างนี้ก็ไม่ว่ากัน  ซึ่งที่พบในบางคนเรียนอย่างเดียวจริงๆ   กิจกรรมไม่สนเลย   คนๆนี้อาจขาดทักษะการทำงานร่วมกับผู้อื่น ขาดการทำงานเป็นทีม  อาจจะทำงานไม่เป็น 

 

ในเรื่องของการสมัครงานในอนาคตไม่ได้ดูแค่ว่าจบมาได้เกรดเฉลี่ยสะสมเท่าไรยังดูด้วยว่า  น้องๆจะทำอย่างไร  ให้ทั้งเรียนและการทำกิจกรรมไปพร้อมๆกัน      ที่สำคัญการบริหาร จัดการเรื่องของเวลาค่ะ   

 

น้องๆต้องลองพิจารณาดูว่าตนเอง         

มีความสามารถแค่ไหน แล้วก็แบ่งเวลาให้ดี  แค่นี้น้องสามารถเรียนไปด้วย ทำกิจกรรมไปด้วยอย่างมีความสุข  ไม่ใช่ว่ากิจกรรมนี้ก็ดี   กิจกรรมนั้นก็สนุก 

 

สรุปแล้วเข้าร่วม ทุกกิจกรรมหมด แต่ตนเองไม่ได้ไบต์ไปทุกเรื่อง     ทำให้อ่านหนังสือไม่ทัน คะแนนอาจจะออกมาไม่ดี  พี่ๆงานแนะแนวขอฝากข้อคิดในการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ให้น้องๆลองพิจารณา ไตร่ตรองดู และ พี่ๆขอให้นิสิตใหม่โชคดีทุกคน

อนงค์  ปะนะทัง

30พ.ค. 52

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• เมื่อเห็นเด็กวัยเรียน..เดินเที่ยวเตร็ดเตร่ตามห้าง..ทำให้อดเป็นห่วงไม่ได้ค่ะว่า..น้อง ๆคิดอะไรอยู่
• ขอให้รักตัวเอง เห็นใจผู้ปกครองและรักษาชื่อเสียงของสถาบัน
• แบ่งเวลา..ในการเรียนให้ดี  ขอเป็นกำลังใจค่ะ

[Dr.Anongpanuch]

สวัสดีค่ะ

 ครูคิม

เมื่อเห็นเด็กวัยเรียน..เดินเที่ยวเตร็ดเตร่ตามห้าง..ทำให้อดเป็นห่วงไม่ได้ค่ะว่า..น้อง ๆคิดอะไรอยู่

ค่ะเป็นภาพที่เกิดขึ้น และเห็นได้โดยทั่วไป อาจจะด้วยการดำเนินชีวิตที่เปลี่ยน แต่ขอให้มีสติ รู้จักตนเองค่ะ

• ขอให้รักตัวเอง เห็นใจผู้ปกครองและรักษาชื่อเสียงของสถาบัน
• แบ่งเวลา..ในการเรียนให้ดี  ขอเป็นกำลังใจค่ะ

การบริหารเวลา และการจัดการตนเองสำคัญ เมื่อเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ต้อง คิดก่อนทำ และไตร่ตรอง ที่สำคัญต้องรักตนเองและรู้จักตนเอง

ขอบคุณสำหรับ ข้อคิด และ ลปรร

ขอบคุณค่ะครูคิม

[KRUPOM]

สวัสดค่ะ นี่คือสิ่งที่เด็กมัธยมต้องเรียนรู้ค่ะ จะนำไปสอนนักเรียนค่ะ

[แผ่นดิน]

แวะมาให้กำลังใจครับ...

มีอะไรให้ช่วยยินดีเสมอ..เสียดายก็แต่  ผมมีเวลาไม่มากพอเหมือนอดีต ..

เห็นใจผม นะครับ (ฮา)

[Dr.Anongpanuch]

ขอบคุณค่ะคุณ แผ่นดิน