เวลาผ่านไป ฉันยังคงเฝ้ามองตัวเอง...อย่างตระหนักรู้
หลายอย่างที่คิดจะทำก็ได้ทำ สำเร็จบ้าง ล้มเหลวบ้าง แต่อย่างน้อยฉันก็...
- กล้าเผชิญหน้ากับความผิดพลาดของตัวเอง และพยายามหาทางออกที่กระทบกระเทือนตนเองและคนรอบข้างน้อยที่สุด
- อดทนจนถึงวันที่กำหนด เพื่อทำงานบางอย่างให้สำเร็จ ให้บางสิ่งบางอย่างได้เกิด
- ทำสิ่งที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด แม้ว่าต้องฝืนใจทำก็ตาม
- แสดงความรู้สึกให้คนอื่นได้ประจักษ์ เจ็บก็บอก ร้อนก็ถอยห่าง ไม่ใช่ เพียงนิ่งเฉยแล้วปล่อยให้มันผ่านไป (เพื่อจะเกิดซ้ำซาก)
- แสดงตนแล้วว่า "ฉันไม่ใช่....ฉันไม่ชอบ....ฉันไม่ต้องการ...."
มาวันนี้เป็นอย่างไรน่ะหรือ ลองทบทวนกันหน่อย
๑. กาย
- การนอน : ดีขึ้น หลับสนิท ตื่นเช้าแบบสมเหตุสมผล
- การกิน : รู้หิว รู้อิ่ม แต่ยังไม่เป็นเวลา เนื่องจากเอาตัวเองไปผูกติดกับคนอื่นมากไป
- ใบหน้า : มีร่องรอยแห่งความเครียดปรากฏ นั่นคือ รอยดำจากสิว และสิวอุดตัน
แต่อย่างไรก็ดีรอยยิ้มได้มาปรากฏบนใบหน้าของฉันแล้ว และฉันกลับมาสนใจแต่งหน้ามากขึ้น
- รูปร่าง : BMI ปกติ แต่ ต้องควบคุมอย่างยิ่ง และจากการรับรู้ของตนเองคือ ฉันเป็น "หมูอ้วนพุงย้อย"
- ความไม่สุขสบายต่างๆ : สมเหตุสมผลตามปัจจัยที่กระทบ เช่น ตากฝน-จาม เดินนาน-เมื่อย
๒. จิต
- กังวล : น้อยลง รู้ตัว รู้ทันความกังวล เกิดแล้วหาทางระงับได้ด้วยเหตุผล
- เศร้า : มีบ้างบางครั้ง ส่วนใหญ่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคนคนเดียวที่ฉันเอาจิตใจไปผูกติดกับเขา
ส่วนใหญ่เป็นอาการ "เบื่อๆอยากๆ" มากกว่า เดี๋ยวเศร้า เดี๋ยวฮึด ทำนองนั้น (เข้าใจใช่มั้ยคะ)
- เหงา : ไม่ค่อยเท่าไหร่ อยู่กับเพื่อนมากขึ้น ที่สำคัญคือ รู้ว่ามีคนห่วงใยจึงอุ่นใจได้
- โกรธ : ไม่มี แค่หงุดหงิด ใช้เวลาไม่กี่นาทีก็หาย ไม่พอใจแต่ก็ควบคุมการแสดงออกได้
- สนุก : กลับคืนมา เฮฮาร่าเริงได้ เริ่มสนใจดูรายการบันเทิงใน TV หัวเราะ ยิ้มได้มากขึ้น
- รื่นรมย์ : บ่อยขึ้น มองเห็นความงามของสิ่งแวดล้อมและผู้คน
ฉันว่า......ก็ไม่เลวนะ
พรุ่งนี้จะบันทึกต่อเรื่อง สิ่งดีที่ยังคงมี สิ่งที่ต้องปรับปรุง และเป้าหมาย
สวัสดีปีใหม่ครับ...betantawan
คิดถึงจัง....เพื่อนเก่า