" แด่เธอผู้จากไป "
22 พ.ค. 2552
ยามเที่ยง..ในห้วงคิดคำนึง...
เราสัญญา..ว่าจะมาเขียนแทนเธอทุกวัน...เราทำตามสัญาแล้วน่ะ...
ฟังเพลงนี้น่ะ..เราจะร้องให้นายฟัง...เพลงนี้..เธอชอบฟัง...ฟังน่ะเราจะร้องให้ฟัง..
...เพียงพี่ได้พบสบตา...น้องมาเที่ยวที่ วสป. ....
นางฟ้าคงจำแลงมาล้อ..ใจพี่ฝอแม่นวลละออไฝ่ฝัน...
ใจบึงไปถึงที่รัก...สองเราฝากฝากใจรักผูกพันธ์...
เพียง 1 เดือนที่เลื่อนจากกันไหวหวั่น...เจ้ามีคู่หมั่นประคอง...
ไหนน้องว่ารัก...ทหารทัพบกแล้วมาโกหก...จนหัวอกกลั่นหนอง...
เจ้ามิหน่าแชร์เชือน...เห็นพลเรือนมีเงินมีทองแง็งเดียว...ปังเดี่ยว..ไม่เหลี่ยวมามอง...
เงินเดือนให้น้องก็น้อยเต็มทน...
....ลืม...ลืมทหารเดินดิน...ลืมถิ่นรักเก่าเมืองลพบุรี...
ลืมเจ้าลืมรถจีเฮ็มซี...ลืมสิบตรีคนนี้เสียแล้ว...หนอนาง...
ชอบมั้ย...เราร้องแล้วน่ะ...คงยิ้มสิ...เมื่อก่อนทุกวันเธอยิ้มอย่างมีความสุข....
รู้ว่าเธอยังคิดถึงเขา...และยังรอคอย...โดยที่ไม่มีวันสิ้นสุด...แต่ก็รู้ว่าเธอจะรอเขาตลอดไป....
ความรักของเธอ...เรารู้ดี...
ความเห็น (2)
ครับ... แด่เธอผู้จากไป
ขอบคุณคุณรินทร์...สำหรับกำลังใจ...มันต้องใช้เวลา...บ้างครั้ง....รู้สึกแย่..ไม่ไหว...น้ำตามันก็สามารถแบ่งเบา...ความทุกข์ที่มีได้บ้าง....ยังมี...เรื่องอีกมากมายที่ต้องเจอ...หลายคำถามที่...ต้องตอบ...โดยคนที่ถามไม่รู้ว่าคำถามเขา
...มันปั่นทอนชีวิตลงไปแค่ไหน...ความจริงคือความจริง...บ้างครั้งหนีมันไปชั่วขณะมันก็ทำให้...ชีวิตสามารถดำเนินต่อไปได้...เข็มแข็งเมื่อไหร่..รบกวนคุรริรแนะนำสถานที่เที่ยว...พี่จะไปกับตัวเล็ก...เคยชอบทะเลมาก...แต่เปลี่ยนบ้างคงจะดี
ขอบคุณค่ะ