ทบทวนตัวตน
วันนี้เหนื่อยๆ อาจจะเป็นเพราะผมทำงานดึกวานนี้ วันนี้หลังจากทำข้อสอบเสร็จ ผมก็กลับมาทบทวนตัวเองอีกครั้ง วันนี้เรากำลังทำอะไรอยู่ หน้าที่เราคืออะไร และเราจะต้องทำอะไรบ้าง ยังมีอะไรที่ยังไม่ได้ทำ และต้องรีบทำ อีกสี่วันก็ได้เวลากลับไปยังบ้านที่รักอีกครั้งหนึ่งแล้ว
บางอารมณ์ก็อยากอยู่เงียบๆ หันมาทบทวนตัวเองเหมือนกัน สิ่งที่ดี สิ่งที่ไม่ดี ทางแก้ และแนวทางการปรับปรุง และหลักการดำรงชีวิต
ชีวิต่ปล่อยไปเรื่อยๆ นั้น ไม่ต่างอะไรกับใบไม้ที่รอถูกลมพัดหล่นลงพื้น แต่ที่แย่คือใบไม้เองก็ไม่รู้ว่าจะตกลงสู่พื้นเมื่อไหร่
"บางคนบอกว่าคนเราเกิดมาเพื่อเรียนรู้และถ้าเรารู้เราก็เป็นอิสระ จากความมดเท็จ เพราะความจริงเป็นสิ่งสูงค่ามันจึงต้องถูกแวดล้อม ด้วยองครักษ์ แห่งความมดเท็จ"
ความเห็น (12)
ปุถุชนคนธรรมดาที่ยังตัดขาดทางโลกได้ไม่หมด ก็เป้นแบบนี้กันทั้งนั้น อารมณ์เปรียบเหมือนน้ำ เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง เป็นไปตามสภาวะแวดล้อม คนที่เขาฝึกมาดีนั้น เขาเก่งกาจสามารถตามจับอารมณ์ของตนได้ และสามารถกว่านั้นเข้าไปอีก คือ ข่มอารมณ์ให้เข้าสู่กึ่งกลางที่ความพอดีได้ (สุดยอด) แต่เรา ๆ ท่าน ๆ คงยังอีกไกล
ไม่มีอะไรหรอกครับ ที่เข้าแจม เพราะผมก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน เบื่อ ๆ อยาก ๆ คงต้องค่อย ๆ หาทางธรรมะเสียบ้างครับ
สวัสดี
Thank you very much for your suggestion krub. That is very great.I am sorry for not writing in Thai language.
นิสิตคู่ขนานรุ่น 48
สวัสดีค่ะอาจารย์ที่เคารพ ตอนนี้พวกหนูเรียนซัมเมอร์จบแล้วค่ะ เหนื่อยมากค่ะ แต่พวกหนูก็จะสู้ๆๆค่ะ คิดถึงอาจารย์มากๆๆๆเลยค่ะไม่ได้ยินเสียงอาจารย์แล้วเหงาจัง
ตอนนี้พวกเรามีเว็บบอร์ดเป็นของตนเองแล้วนะค่ะ ถ้าอาจารย์ก็ขอเรียนเขิญเข้าไปชมความไร้สาระได้ค่ะ ขำๆๆค่ะ แก้เครียดหลังจากการเรียนอันสุดแสนเหนื่อยล้า
http://fws.cc/itlaw48 ที่อยู่เว็บ
ขอบใจมากๆ ครับที่คิดถึงครู ครูกลับมาถึงพิษณุโลกแล้วครับ พยายามsign inอยู่ แต่ยังไม่สามารถ sign in ได้ เลยยังไม่เห็นผลงานของพวกเราครับ คิดถึงนิสิตทุกคนครับ
รักและปรารถณาดี
นิสิตคู่ขนาน 48
สวัสดีค่ะอาจารย์ที่เคารพ อาจารย์ต้องคลิกที่อายุตํากว่า 18 ถึงจะเข้าได้ค่ะ
เอาใจช่วยค่ะ
กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ครับที่แวะมาให้กำลังใจเสมอ
หวัดดีค่ะ หนูไมได้เข้าซะนาน มีโอกาสให้เข้ามาอ่าน บางครั้งหนูเองก็เคยทบทวนตัวตนของตัวเองเหมือนกันค่ะ เคยคิดว่าว่าเราเองทำหน้าที่ของเราได้ดีที่สุดหรือยัง ที่อาจารย์บอกว่า "...ความจริงเป็นสิ่งสูงค่ามันจึงต้องถูกแวดล้อม ด้วยองครักษ์ แห่งความมดเท็จ" คงจะจริง
ขอบคุณค่ะ
นิสิตคู่ขนานปี 48
สวัสดีค่ะอาจารย์
ตอนนี้พวกหนูก็ผ่านการเรียนซัมเมอร์มาแล้ว ทรมานมากค่ะ แต่ก็ผ่านไปด้วยดีค่ะ
หนูลองมานั่งทบทวนตนเองดูแล้ว หนูคิดว่าการที่พวกเราทั้งหมดผ่านช่วงเวลาเรียนภาคฤดูร้อนมาได้ด้วยดีนั่น ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นจากการที่พวกเราได้รับการฝึกฝนมาจากคนๆหนึ่งที่เราไม่เคยรู้จักเลย แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็นำพาพวกเรามาพบเจอคุคนนั้นที่มาฝึกความอดทนของเรา
ในตอนแรกพวกเราคิดว่าสิ่งที่คุณคนนั้นทำนั้นเป็นเรื่องที่หนักมากและลำบากพวกเรา เพราะเราก็ค่อนข้างที่จะเรียนหนักและต้องมาทำรายงานที่ยุ่งยาก วุ่นวาย
แต่ในวันนี้พวกเรายังระลึกถึงคุณคนนั้นและคำพูดที่ว่า "สักวันพวกคุณก็จะรู้ถึงสิ่งที่ผมทำให้คุณ" และวันนี้พวกเราก็รู้ถึงสิ่งที่คุณทำให้พวกเรา มันเป้นการสร้างความอดทนให้กับพวกเรา และทำให้พวกเราทราบดีว่าการกระทำของคุณคนนั้นเป็นสิ่งที่มาจากใจรักเราจริงจากใจจริงไม่เสแสร้งและเข้าใจพวกเราเป็นอย่างดี
พวกเราขอขอบคุณความมรักและความหวังดีที่เป็นสิ่งที่ช่วยให้พวกเราสามารถผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆมาได้ และขอบคุณอาจารย์ทุกท่านที่หวังดีกับพวกเราจากใจจริงค่ะ เราไม่รู้จะตอบแทนอะไรกับความหวังดีที่มีให้ พวกเราขอสัญญาว่าจะเป็นคนดีและตั้งใจเรียนเพื่อตอบแทนความหวังดีของอาจารย์ทุกท่านค่ะ
ขอบคุณมากๆครับสำหรับคำสัญญาที่มีค่า และความตั้งใจดีของพวกเธอทั้งหลาย พวกเธอทุกคนเป็นนิสิตที่ครูภูมิใจครับ
ครูอ่านหนังสือเรื่อง เข็มทิศชีวิต สอง แล้วพบคำพูด ดีๆที่อยากนำมาแบ่งปันครับ เค้าบอกว่า
"พระพุทธเจ้าก็เคยอยู่ในนรก... ...นรกให้บทเรียนจนเกิดการเปลี่ยนแปลงในหัวใจคน... เพราะจักวาลมีความปรารถณาดีส่งทุกอย่างมาอย่างพอเหมาะพอควร เพียงพอที่จะให้เราเรียนรู้เติบโตและมีชีวิตใหม่ที่ดีที่สุดเสมอ.."
ในความเห็นครู ครูคิดว่าสิ่งที่จะทำให้ครูรู้สึกดีใจมากที่สุด คือ การที่ได้เห็นนิสิตออกไปเป็นส่วนหนึ่งในการทำประโยชน์ให้สังคมครับ ครูไม่ได้คาดหวังว่านิสิตของเราจะต้องทำงานได้เงินเดือนสูงๆ หรือตำแหน่งดังๆ แต่สำคัญที่สุดคือว่าเมื่อพวกเธอทำงานนั้นเธอทำมันได้ดีที่สุดหรือเปล่า และงานนั้นเป็นงานที่สุจริตหรือเปล่า เพราะมันเป็นหัวใจสำคัญของความเป็น "นักกฎหมาย" ครับ
ในสายตาผม อาชีพทุกอาชีพมีคุณค่าเท่ากันครับ "นักการ"และ"ผู้นำองค์กร" ไม่ต่างกัน อาจจะมีบทบาทที่ต้องเล่นคนละบท และบทบาทบทบาทหนึ่งอาจจะไม่เด่นเท่าอีกบทบาทหนึ่ง แต่ถ้าไม่มี "นักการ" หน่วยงานคงจะรกรุงรัง ไม่น่าทำงาน ไม่มีความสะดวกสบาย เช่นไม่มีน้ำ และกาแฟดื่ม ไม่มีคนคอยล้างจานที่เราทานไว้ ไม่มีคนคอยล้างแก้วของเรา และไม่มีคนคอยต้อนรับแขก หรือคนใหม่ๆที่เข้ามาติดต่อองค์กรเป็นครั้งแรก ไม่มีคนที่มีน้ำใจช่วยเดินไปส่งเอกสาร ไม่มีคนคอยเดินไปซื้อน้ำ ซื้อกาแฟให้ ...
มันไม่สำคัญว่าคุณเป็นอะไร ขอให้เป็นสิ่งที่ดีและทำมันให้ดีที่สุดครับ นี่เป็นสาระสำคัญของคุณค่าของการที่ได้เกิดมาเป็นคนครับในความเห็นของผมครับ
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำสัญญาที่มีค่า ครูจะเราดูความเติบโตของรุ่นพวกเธอครับ
รักและปรารถณาดี
นิสิตคู่ขนานปี 48
ขอบคุณในข้อคิดดีๆของอาจารย์มากค่ะ อาจารย์ในวันนี้ก็ยังเป็นคุณคนนั้นของพวกเราเสมอไปไม่มีวันเปลียนแปลง คอยให้กำลังใจและมีประโยคที่ทำให้เราได้คิดได้ตระหนักเสมอ ถึงคุณค่าของชีวิตคุณค่าของความเป็นความเป็นคน
คุณคนนั้นของพวกเราตอนนี้เปลี่ยนไปเป็นพ่อพระในใจของพวกเราเสมอ เป็นท่านที่พวกเราเคารพนับถือ
ตอนนี้พวกหนูทุกคนก็คิดถึงอาจารย์มากค่ะ คิดถึงเสียงอันโอฬารของอาจารย์ เสียงหัวเราะที่มีความสุข ความจริงใจ ไม่ไก่กา แต่ตอนนี้พวกเราทั้งหมดมีภาระที่สำคัญอย่างหนึ่งที่ต้องตัดสินใจทำ คือ การหาที่ฝึกงานเพื่อที่จะได้เรียนจบตามหลักสูตร ซึ่งตอนนี้บางคนก้อยังหาที่ฝึกงานไม่ได้ ไม่ลงตัวบางละ แต่หนูคิดว่าอีกไม่นานห็คงหาเจอค่ะ เพราะอุปสรรคมีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้ท้อและถอย
นิสิตคู่ขนาน ปี 48
พวกเราต้องขอโทษอาจารย์ทุกท่านด้วยนะค่ะ ที่ไม่ได้ไปร่วมงานไหว้ครู แต่พวกเราทุกคนยังระลึกถึงครูทุกคนเสมอมาค่ะ เพราะพวกเรามีวันนี้ได้ เพราะคุณครูทุกท่านที่คอยให้ความช่วยเหลือและเป็นแรงผลักดันให้พวกเราทุกคนมีวันนี้
การไหว้ครูหนึ่งปีมีครั้ง แต่หน้าที่ของครูมีทุกวันเฉกเช่นเดียวกันกับความรักความระลึกถึงที่พวกเรามีให้กับคุณครู แม้ว่าเวลาจะล่วงเลยไปซักเพียงใด เพราะความสำเร็จของลูกศิษย์ส่วนหนึ่งมาจากอาจารย์ที่คอยผลักดันทุกอย่าง