เชิงทะเล...ความทรงจำที่งดงาม...ตอน "มาสร้างให้เกรียงไกร จากไปอย่างภาคภูมิ "
อดนึกถึงบรรยากาศในงานเลี้ยงส่งเมื่อคืนวันที่ 24 มีนาคม 2552 ที่คุณครู ชมรมผู้ปกครองจัดให้มีขึ้น แม้ไม่อยากให้มีก็ต้องมี เมื่อทุกคนยินดีและเต็มใจ เราคือผู้จากไปก็ต้องอำลา บรรยากาศในห้องประชุมอาคารอเนกประสงค์ที่เย็นฉ่ำของเครื่องปรับอากาศ ยิ่งหนาวเป็นทวีคูณเมื่อข้างนอกฝนเทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก เมื่อจะบอกกล่าวอะไรบางอย่าง เวทีที่ตกแต่งด้วยดอกไม้สวยงามเนื่องจากภาคเช้ามีกิจกรรมบัณฑิตน้อย ภาคกลางคืนถูกเปลี่ยนข้อความเพื่อเป็นอีกงานหนึ่ง (หัวใสจริง ผอ.สุพัตรา)
ครูหนึ่งซึ่งเป็นครูศิลปะของโรงเรียนมาบอกว่า ผอ.ครับผมตั้งใจเขียนข้อความนี้ให้ ผอ.นะครับแล้วชี้ไปที่ฉากหลังเวทีมีคำว่า "มาสร้างให้เกรียงไกร จากไปอย่างภาคภูมิ"
กรรมการบริหารชมรมผู้ปกครอง ฝ่าสายฝนมาเพียงเพื่อมาบอกว่า "ผอ.ครับผมดีใจที่ได้ทำงานร่วมกับ ผอ. ถ้าไม่มี ผอ. วันนี้ลูกของผมต้องเรียนในเมืองเหมือนพี่ ๆ ของเขา"
นายกฯ สุนิรันดร์ นายกฯ คนน่ารักตลอดกาลของเชิงทะเล บอกว่า "พี่สาวผมคนนี้ได้ทำดังวลีที่อยู่บนฉากหลังเวที "มาสร้างให้เกรียงไกร จากไปอย่างภาคภูมิ "
คำกล่าวเหล่านี้แม้เป็นเป็นเพียงประโยคสั้น ๆ แต่แสดงถึงความจริงใจที่ให้ น้อง ๆ คุณครูที่น่ารักมีรายการแสดงให้ชมกันทุกสายชั้น คิดกันกลางวันใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงแสดงกันสด ๆ ให้ดูกันตอนนั้น จึงชื่นชมอยู่ในใจว่าอาชีพครูนี้ช่างวิเศษณ์เสียจริง ๆ ครูทำได้ทุกเวลาและโอกาส ต่างก็แสดงน้ำใจมอบเสียงเพลงและของขวัญ แม้มันจะไม่มากด้วยราคาแต่มันมีค่าต่อจิตใจของผู้รับยิ่งนัก เพราะเมื่อถึงบ้านประมาณเที่ยงคืนกว่า ผู้เขียนก็แกะดูของขวัญที่ผู้บริหาร คุณครูน้อง ๆ มอบให้กล่องเล็กกล่องน้อย พบว่าเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความหมายของชิ้นวัสดุเหล่านั้น เช่น พระบูชาหน้ารถ นาฬิกาข้อมือ กระเป๋าสตางค์ หิน หอย สร้อย มุก หลากสี ร้อยเรียงถักทอเป็นสร้อยข้อมือบ้าง สร้อยคอบ้าง ต่างหูบ้าง ดอกไม้ช่อใหญ่น้อย ที่คุณครูขนไปไว้ในรถก่อนกลับบ้าน
นี่คือน้ำใจที่เหล่าคุณครู ผู้ปกครอง ผู้บริหารเทศบาลแสดงให้เห็นเราซึ่งจะลืมเลือนวันนี้ไม่ได้เลย งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา เมื่องานเลี้ยงจบลงฝนก็ส่างซา
การย้ายเป็นเรื่องปกติของวงจรราชการที่ต้องมี ข้าราชการเปรียบเสมือนเรือที่ไปจอดตามท่าต่าง ๆ แต่เมื่อจอดแล้วได้ทำประโยชน์อะไรให้กับคนบนฝั่งนั้นบ้างวันที่ถอนสมอคือวันที่ได้พิสูจน์ว่าเรือลำนั้นได้ฝากร่องรอยอะไรไว้บนฝั่งบ้าง
ความเห็น (10)
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะพี่จิน
...
ยินดีและชื่นชมกับภารกิจค่ะ
"มาสร้างให้เกรียงไกร จากไปอย่างภาคภูมิ "
มีความสุขเสมอนะคะ
ภูมิใจด้วยครับ
สมกับคำว่า "ข้าราชการคือ ผู้สร้างความสุขให้แก่ประชาชน"
ขอบคุณค่ะคุณปู
ขอบคุณค่ะคุณเปลวเทียน
การเดินทางของความเปลี่ยนแปลง คือ เกราะแกร่งที่จะนำพาสู่แรงต้านของอุปสรรค และเมื่อเราเอาใจใส่ลงไปในทุกๆๆที่ได้เดินทางไปพร้อมความเปลี่ยนแปลง วันนั้นความรักก็จะก่อเกิดครับพี่
สวัสดีค่ะคุณเสียงเล็ก ๆ
เสียงเล็ก ๆ ที่ยิ่งใหญ่ พี่ได้ติดตามอ่านงานของคุณช่างยิ่งใหญ่จริง ๆ
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย
เด็กเทศบาลรุ่นบุกเบิก
คิดถึงผ.อ.จังเลยค่ะ
ช่วงนี้อากาศหนาวดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
คิดถึงคุณครูและนักเรียนรุ่นบุกเบิกเช่นกันค่ะ เมื่อวันที่ 20 มกราคม 54 กลับไปชมงาน Open House ทำได้ดีมากค่ะ สมความตั้งใจจริง "จัดการศึกษาเพื่อเรียกเด็กคืนถิ่น" กลับคืนถิ่นมาเกิน 100 % เลยนะ ขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ ความมุ่งมั่นตั้งใจทำให้ประสบความสำเร็จตามเป้าหมาย ความภาคภูมิใจจะเป็นของเราในท้องถิ่นเราเอง
เด็กเทศบาลรุ่นบุกเบิก
คิดถึงผอ. จังเลยค่ะ
จากเด็กที่เป็นรุ่นบุกเบิก
ผอ. ก็คิดถึงทุกคนเช่นกันค่ะ
มองกลับด้าน
ถึงคุณ จิตนา
ไม่ใช่คนภูเก็ต มิน่าจึงไม่เห็นคุณค่าของอาคารเรียนไม้เก่าๆและธรรมชาติอันร่มรื่น ที่เด็กๆยังเรียกหาและต้องการอยู่จนทุกวันนี้
รอยทรัพย์ รอยอำนาจ ใช่ว่าจะรวยสุข