เริ่มอาคารใหม่กับการไม่ใช้ไม้เท้า
เมื่อวานผมได้รับแจ้งทางโทรศัพท์จากกองกลางว่าวันนี้ให้เข้าร่วมงานวางศิลารากฐาน สร้างหอพักนักศึกษาต่างชาติ
วันนี้ก็มาทำงานปกติ เพียงแต่เปลี่ยนรถใช้กระบะแทนที่จะใช้เกียร์ออโต้ตามที่เขาขอร้อง ถึงที่ทำงานก็ให้เจ้าหน้าที่ไปส่ง ณ ที่งาน เพราะดูแล้วผมไปเองไม่ไหว ขับรถไปก็ต้องจอดไว้ตั้งไกล จะให้เดินขึ้นเนินคงไม่ไหวแน่ พอเขาไปส่งแล้วก็ลงจากรถพบท่านวันนอร์พอดี เขาก็ถามอาการของผมทันที ก็เลยบอกเขาไปว่าเป็นงานแรกที่ผมไม่ใช้ไม้เท้า ผมเริ่มทิ้งไม้เท้าตอนไปละหมาดศุบฮฺท่มัสยิด และวันนี้เป็นอิมามที่มัสยิดเป็นครั้งแรกในรอบปี ลูกชายคนเล็กบอกว่า วันนี้ชื่นใจ อาบี(พ่อ)ได้เป็นอิมาม
เมื่อได้ผมได้นั่งระหว่างพิธีการ ก็เกิดความคิดหลายอย่าง เช่น เงินที่สนับสนุนสร้างหอพักเงินของกาตาร์ แสดงในสภาพเช่นนี้ปรเทศเราได้เงินสนับสนุนจากนอกแม้ไม่มากก็ตาม อย่างน้อยได้ช่วยหางานทำแก่คนไทยกลุ่มหนึ่ง
ตอนต้นๆของการดำเนินงาน ท่านอดีตรัฐมนตรีหมอพลเดช และท่านอารีย์ วงศ์อารยะ ก็มาถึง ท่านพิธีกรก็เปลี่ยนภาษาทันที คิดว่าคงหาไม่ง่ายเลยที่จะได้คนๆเดียวได้พร้อมสามสี่ภาษา คือ ปกติพิธีกรจะใช้ภาษามลายูกลาง(มาเลย์) กับภาษาอาหรับพูด พออดีตรัฐมนตรีเข้ามาเปลียนใช้สามภาษาทันที รายการอาจจะยาวหน่อยแต่คิดว่าดีเพราะเรามีหลายชาติอยู่ด้วยกัน ใช้ภาษาอาหรับหรือภาษาอังกฤษคงเข้าใจได้ไม่หมด เลยจำเป็นต้องใช้อย่างน้อยสามภาษา
พิธีกรประจำงาน
อาคารนี้ได้รับอนุเคราะห์จากคนรวยของประเทศกาตาร์ เป็นผู้หญิงคนหนึ่งบริจาคเพื่อการกุศล คนที่เป็นตัวกลางเพื่อได้งบนี้มาคือท่านกรรมการสภามหาวิทยาลัยที่มาจากประเทศกาตาร์ คือ ชีคอุมัร ชีคอุมัรฺ นี้เป็นคนที่สร้างผลงานมานาน ผมติดตามงานเขียนของท่านตั้งแต่อยู่ปี 1 เมื่อยี่สิบกว่าปีมาก่อน วันนี้ท่านก็ได้กล่าวความเป็นมาของอาคาร เงินที่ได้รับบริจาค และท่านได้เน้นว่าการบริจาคนี้สำคัญเพราะท่านนบี(ศ็อลฯ)ได้กล่าวสรุปได้ว่า มนุษย์เราได้ตายไปแล้วการงานทุกอย่างก็ถูกตัดขาดไปเว้นแต่สามอย่าง คือ บริจาคที่เป็นกุศล(ญารียะฮฺ) การให้ความรู้ที่คนได้รับความรู้จากเขาแล้วบอกต่อไปเรื่อยๆ และลูกที่ดีดุอาขอพรให้แก่พ่อแม่เสมอ
 ชีค อุมัรฺกำลังกล่าวรายงานความเป็นมาของงบก่อสร้าง |
|
ความเห็น (4)
ต้งใจว่าจะไปร่วมครับ แต่สุดท้ายมีรายการแทรก เลยไม่ได้ไปร่วม
ดีใจด้วยครับที่สะดวกขึ้นที่ไม่ต้องใช้ไม้เท้าแล้ว (ขาดสมาชิกร่วมแก็งค์แล้วซิ)
ขอบคุณมากครับ อ.จรุวัจน์
ที่งานมีเลี้ยงด้วย เลี้ยงที่อาคารกำลังสร้างอยู่ ผมก็มีโอกาศขึ้นไปดูอาคารด้วย รู้สึกว่าเขาจะสร้างช้ามาก สร้างก่อนอาคารคณะศึกษาศาสตร์และเล็กกว่า แต่ไงอาคารคณะเสร็จแล้ว อาคารนี้ยังมีอีกเยอะ
ผมขึ้นไปชั้นสี่ด้วย เสี่ยงดู ก็อัลฮัมดุลิลลาฮฺ ขึ้นได้สบายไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พอช่วงบ่ายตัวแทนจากประเทศคูเวตมาเยี่ยมสำนักวิทย ก็เดินดูทุกชั้น แค่เดินดูห้องสมุดผมคงไม่ขึ้นแล้ว แต่นี่จะดูศูนย์คอมฯด้วย ก็จำเป็นที่ผมจะต้องตามขึ้นไป
สุดท้ายมานั่งดื่มชากาแฟด้วยกัน และอธิการถามตรงๆเลยว่าจะให้อะไร อาคารใหม่หรือว่าคอมพิวเตอร์... เขาตัดสินให้คอมพิวเตอร์ก่อนครับ ขอให้ได้เร็วๆเถอะ และสมบูรณ์ด้วย กำลังรอเต็มที่แล้ว
..แฮะ..แฮะ..ตอนเช้าขึ้นชั้นสี่ ตอนบ่ายขึ้นชั้นสาม.. กลับถึงบ้านขาบวมเลยครับ .. ขอให้พรุ่งนี้หายจะได้ไปทำงานต่อ
อัลฮัมดุลิลละฮฺกับข่าวดีที่สถาบันได้รับครับ...
ยังไงก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะครับ คนทำงานจริงจังอย่างอาจารย์ ผมนับถือๆๆครับ
ขออัลลอฮฺคุ้มครองและตอบแทนครับ
แหม่ ผมชอบคำถามของท่านอธิการบดีจริงๆ ครับ เอาเป็นว่าคุ้มกับขาบวมนะครับ