ความไม่คุ้นชินกลายเป็นชอบในที่สุด
แม่คะ
เดือนก่อนหนูเคยบ่นให้่แม่ฟังว่า หนูไม่คุ้นกับการต้องอยู่ในห้องแคบๆกินนอนในที่ที่เดียวกัน มาถึงวันนี้กลับเป็นความชอบของหนู มันคงเริ่มกลายเป็นความคุ้นชินของหนูไปแล้วกระมัง
ก็จะไม่ให้ชื่นชอบได้ยังไงละคะ จะเข้าห้องน้ำ ก็เดินไม่ถึงสามก้าว จะกินน้ำก็ไม่ถึงสองก้าว จะล้มตัวลงนอนเมื่อไรก็ได้ ไม่เห็นต้องพิถีพิถัน ต้องล้างหน้าล้างเท้าก่อนนอนที่ต้องเดินไปเข้าห้องน้ำซึ่งห่างห้องนอนไปหลายช่วงห้อง ก็เพราะี่พ่อไม่ยอมให้หนูทำห้องน้ำในห้องนอน พ่อบอกว่า มันไม่เป็นสิริมงคล เลยต้องมีห้องน้ำเคลื่อนที่ให้พ่อกับแ่ม่เมื่อเริ่มเดินไม่ไหว เห็นมั้ยละคะ สิริมงคลมันทำลายความสะดวกสบายได้เหมือนกันนะคะ
การอยู่ในห้องแคบ แม้มันจะรู้สึกอึดอัด แต่มันก็สะดวกดีนะคะ กิจกรรมต่างมันถูกจัดไว้ใกล้ตัวหนู จะหยิบคว้าอะไรก็กระทำได้โดยง่าย ถึงจะรกไป ก็ไม่เห็นเป็นไร มันเป็นอาณาจักรของเราคนเดียว วันก่อนน้องเอาคอมมาให้ช่วยจัดการไวรัส น้องก็พยายามจะเบียดตัวลงให้มีที่นั่ง แต่ก็ไม่ได้เป็นสิ่งลำบากที่ต้องมีห้องรับแขกที่กว้างขวาง มีโซฟาที่หนานุ่ม ที่นี่เราไม่มีเราก็อยู่กันได้ เพราะความจริงแล้ว เราอยู่กับความเป็นจริงเราไม่ได้อยู่กับภาพที่ต้องสร้างขึ้นเพื่อเสริมอะไรบางอย่างที่เราบอกว่าีเืพื่อความสุขสบายแต่หนูกลับมองว่า เืพื่อเสริมบารมีอะไรบางอย่่างมากกว่า
วันนี้เผลอตัวนอนดึกเพราะไม่รู้สึกง่วงนอนเลย แต่อย่างไรก็คงต้องเข้านอนแล้วค่ะ
ลูก
22 มีนา 52 : 01.05 น.
เชียงใหม่
ความเห็น (15)
ราตรีสวัสดิ์และฝันดีนะครับ :)
ขอบคุณที่เป็นเพื่อนยามดึกซึ่งกันและกัน
ห้องเล็กๆนั้นมีดีอย่างที่พี่ว่าแหละครับ เดย์ก็ชอบ
เขียนถึงคุณแม่ได้น่ารักมากเลย ชื่นชมนะครับพี่ :)
บ๊ายบายครับ เดย์ก็จะนอนแล้วล่ะ...
นำดอกคูณมาฝากให้บานในดวงใจครับ
ผมก็ชอบพื้นที่แคบ ๆ ครับ...
ไม่ต้องดูแล ไม่ต้องทำความสะอาดมากครับ...
ขอบคุณครับ...
บางทีพื้นที่แคบๆก็ดีนะคะ..เวลาที่เราต้องการความเป็นส่วนตัว...
สวัสดีค่ะ
- ตอนแรกก็อยากจะมีบ้านหลังพอดี มีโน่น มีนี่
- เมื่อมีบ้านใหม่ ๆ ดูอะไร ๆโล่ง ต้องหาของมาใส่ให้พอดีกับพื้นที่
- มาปัจจุบัน..บ้านเพียงห้องเดียวน่าจะดูดีกว่า
- คิดเช่นเดีวกันค่ะ
- สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
- ขอบพระคุณที่แวะมาค่ะ
- ความพอดีเป็นเรื่องที่หาได้ยากลำบากจังเลยนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
เคยชินกับพื้นที่ก้วางๆ ค่ะ เห็นทีดาวลูกไก่ต้องฝึกใช้ชีวิตในพื้นที่เล็กลง แต่ หัวใจกว้างใหญ่ค่ะ ^^
ส่งรักส่งยิ้มค่ะป้าแดง
สวัสดีค่ะ
- อิจฉานักศึกษาใหม่จังค่ะ
- คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก จริงไหมค่ะ
เป็นกำลังใจค่ะ ขอให้ป้าสอบได้ โชค "A" ค่ะ
จริงเหมือนกันครับ ป้าแดง
เมื่อก่อนผมก็ไม่ชอบแต่พอมาเรียนมหาวิทยาลัยมันกลับกลายเป็นสิ่งที่ชอบ
มาแลกเปลี่ยนกับป้าแดงค่ะ
- คุ้นเคยกับห้องแคบๆ เช่นกัน แต่เป็นห้องทำงานค่ะ
- มีโต๊ะตัว เก้าอี้ตัว ตั้งอยู่ริมหน้าต่าง...ที่มองออกไปเห็นต้นมะม่วง
- บนโต๊ะมีคอมพิวเตอร์หนึ่งชุด ทำได้ทุกอย่างที่อยากทำ
- ด้านหลังเป็นตู้ ตู้ และตู้ ที่อัดแน่นไปด้วยหนังสือ ไม่ต้องลุกก็เลื่อนเก้าอี้ไปหยิบได้
- บนหลังตู้มี ทีวี เครื่องเสียง โทรศัพท์ และสรรพสิ่งที่คิดว่าจำเป็น
(แต่บางอย่างไม่เคยหยิบใช้เลย) - โซฟาตัวเล็กๆ ที่แปลงกายเป็นเตียงนอนย่อมๆ ได้ แต่ไม่ดีนัก
เพราะนอนนานแล้วปวดหลัง - แต่เป็นห้องแคบๆ ที่แสนอิสระ และท่องเที่ยวได้กว้างไกลค่ะ.
อ้อ!! ถ้าอยู่ห้องเล็กๆ แล้วอยากให้สดใส ปลูกต้นไม้กระถางก็ดีนะคะ.
ป้าแดง...สวัสดีตอนดึกๆค่ะ
นอนดึกเลยได้มีโอกาสอ่านเรื่องเล่าจากป้าแดง อิอิ
- สวัสดีค่ะป้าแดง
- เปิดเมล์ป้าแจ๋วด้วยนะคะ
- หลับฝันดีทุก ๆ คืนนะคะ
แวะมาเซย์ฮัลโหลค่ะ คับที่อยู่ได้ สุขใจค่ะ แต่คับใจ ไม่หนุกค่ะ
- คับที่อยู่ง่าย... เป็นตัวอย่างที่ดีของการปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมที่เราไม่คุ้นชินได้อย่างดีค่ะ
- เพราะไม่มีอะไรที่เราจะแก้ไขได้ เท่ากับแก้หัวใจของเราให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมต่าง ๆ จริงไหมคะ
- ชอบบันทึกที่สอนใจคนแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว รู้อีกทีก็ได้ซึมซับข้อคิดดี ๆ ไปแล้ว อิอิอิ ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีคะ
ป้าแดงนี่ช่างคิดจังเลยคะ