น้ำธรรม...

ในช่วงรอยต่อระหว่างเหมันต์และคิมหันตฤดูบรรยากาศทั่วไปช่างดูแห้งแล้งและเหี่ยวเฉา
แต่ทว่าฝนที่ตกในวันนี้ช่างสร้างความชุ่มฉ่ำเย็น นำความสดชื่นฉ่ำจิตเปรียบดั่งน้ำที่ถูกเนรมิตมารดใจ...

ชีวิตของเรานั้นก็เป็นเฉกเช่นต้นไม้ที่เหี่ยวเฉายามหน้าแล้ง
แห้งเหี่ยวด้วยไฟแห่งกิเลสมาเผาให้มอดไหม้ แห้งแล้ง เหี่ยวเฉา และหมองหม่น

แต่เมื่อชีวิตนี้ถูกเจือด้วย “ธรรมะ” ชีวิตกลับดูสดชื่นขึ้นอย่างมีชีวิตชีวา

“น้ำธรรม” นี้เป็นน้ำอันประเสริฐ เป็นน้ำอันเลิศยิ่งกว่าใด ๆ
“น้ำธรรม” เป็นน้ำที่สามารถรด ราด รินเข้าสู่ก้นบึ้งแห่งหัวใจ เปลี่ยนความแห้งแล้งให้กลับสดใสในพริบตา

อันเมตตาธรรมนั้นค้ำจุนโศรก น้ำแห่งธรรมะย่อมค้ำจุนใจให้หายโศรกคลายเศร้าหมอง

ทาน ศีล ภาวนา เป็น “น้ำธรรม” ที่หมู่ชนทั้งหลายใช้พึ่งพากายและใจ
ศีล สมาธิ และปัญญา เป็น “น้ำธรรม” ที่ผู้สละโลกใช้เดินตามรอยธรรมแห่งพุทธศาสนาก้าวตามทาง

น้ำธรรมอันเป็น “ไตรลักษณ์” นี้เอง เป็นน้ำที่แผ่ซ่านสร้างความชุ่ม ฉ่ำ เย็นให้กับกายและใจ
ถึงแม้นกายจะร้อนเพราะแดดที่แผดเผา แต่ใจกลับเย็นได้ด้วย “น้ำธรรม”

อันชีวิตที่น้อยนี้จะสดใสยิ่ง หากเราพึ่ง พิง อิง แอบ อัน “น้ำธรรม”

สายฝนที่ไหลหยดยังคงต้องมีวันหมดขาดสายไป
แต่น้ำธรรมะที่บุคคลน้อมราด ริน สู่ใจ ย่อมไม่มีวันขาดสาย เลื่อนจางคลาย

“น้ำธรรม” คือ น้ำอันประเสริฐ ดูพริ้งเพลิด แสนฉ่ำหวาน
“น้ำธรรม” คือ ทาน ศีล ภาวนา ใช้เจือจาน กิเลสร้อน ตัณหารุ่ม ในจิตใจ
“น้ำธรรม” คือ น้ำทิพย์ จิตวิจิตร กายปราโมทย์ ปลดโศรกหนา
“น้ำธรรม” คือ น้ำสูงค่า ตระการตา
นำ “น้ำธรรม” น้อมจากฟ้าลงสู่ใจ...