เมาแดด
เมื่อวานผมมาทำงานประมาณเกือบสิบโมงเช้า แค่เหยียบเท้าเข้าคณะก้าวแรกก็เจอกลิ่นสีอบอวลไปหมดเพราะตอนนี้คณะกำลังทาสีตึกบริหารใหม่ทั้งหมด หลังจากไม่ได้ทาใหม่มานับ... เอ่อ ตั้งแต่เริ่มสร้างตึกเมื่อเกือบสี่สิบปีที่แล้วนั่นละครับ
พอเข้ามาถึง UsableLabs เจอทีมงานกำลังนั่งทำงานด้วยหน้าตาเหยเกเพราะเหม็นกลิ่นสี ก็เลยต้องชักชวนกันย้ายห้องทำงานไปห้อง common room ของ MBA ชั่วคราว คนที่ทำงานด้วย notebook ก็สามารถย้ายงานได้ แต่คนที่ใช้ desktop ก็ต้องนั่งในห้อง common room ตาปริบๆ
ส่วนผมวิ่งไปขออนุญาตใช้ห้องจาก ผอ. หลักสูตร MBA (ผศ.ยุพาวดี สมบูรณ์กุล) แล้วพลอยคุยเรื่องการทำหลักสูตร MBA ภาคปกติที่เน้นการทำวิทยานิพนธ์ด้วยเลย
จากนั้น ผม มะปราง แนท และกุ้ง ก็ไปดูห้องสัมมนาในหาดใหญ่เพื่อใช้จัด GotoKnow Forum ปรากฎว่าเวียนหาที่จอดรถเสียพักใหญ่จนหมดเรี่ยวหมดแรงจึงยอมจอดใต้ Central สรุปว่าหาดใหญ่วันนี้ยังหาที่จอดรถได้ยากเหมือนเดิม
เริ่มต้นด้วยโรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งใจดีมากเลี้ยงข้าวเที่ยงพวกเราที่กำลังหิวโหยกันด้วย ถ้าปฎิเสธโรงแรมนี้นี่จะลำบากใจมาก เพราะไปกินข้าวเขามาเสียโต๊ะใหญ่
จากนั้นก็เดินดูโรงแรมต่างๆ บริเวณนั้น เดินเข้าเดินออกโรงแรมระหว่างห้องแอร์กับแดดร้อนๆ สลับไปมาจนถึงสี่โมงเย็น จากเดินนำหน้าเขาผมก็เริ่มเดินตามหลัง แล้วเริ่มนึกในใจว่าทำไมเดี๋ยวนี้ไม่ทนแดดเลย (ฟะ)
เมื่อดูโรงแรมที่สนใจครบแล้วก็กลับคณะโดยแวะร้านทำของที่ระลึกเพื่อเลือกสีเสื้อโปโล GotoKnow ปรากฎว่าสมองไม่สามารถตัดสินใจเลือกสีได้ เพราะตาเบลอเกินกว่าจะ make a sharp decision เลยต้องขอเสื้อเขากลับไปดูที่คณะ
กลับมาแล้วตกเย็นมีแถมนั่งคุยกับ ดร.ธนาวุธ แสงกาศนีย์ และ ดร.ศิริลักษณ์ บางโชคดี สองหนุ่มสาวไฟแรงของภาควิชาเรื่องหลักสูตร MBA เน้นวิจัยที่กำลังจะเปิดกันในปี 2553 ได้ข้อสรุปด้วยดีและพรุ่งนี้นัดคุยกันเพื่อร่างหลักสูตรแล้ว เป็นหลักสูตรที่เริ่มต้นจัดทำด้วยความรวดเร็วที่น่าชื่นชมจริงๆ
คุยเสร็จก็กลับมานั่งทำงานต่อ แต่นั่งไปสักพักเริ่มเห็นจอภาพใหญ่กว่าปกติและเริ่มมีความรู้สึกว่าสมองบวมๆ เลยต้องกลับบ้าน
กลับมาอาบน้ำกินข้าวแล้วสมองยังไม่เลิกบวม เลยเล่นอะไรสบายๆ ไปจนถึงสี่ทุ่มแล้วเข้านอน แต่แล้วก็ต้องตื่นขึ้นมาตอนเที่ยงคืนโดยปวดหัวมากเหมือนแฮงค์เหล้า เลิกดื่มแอลกอฮอล์มาแล้วสามสี่ปีแต่ก็ยังจำอาการได้ เลยต้องไปกินยาแล้วมานอนทำสมาธิต่อจนหลับลงไปได้
ตื่นมาตอนเกือบเจ็ดโมงเช้าด้วยอาการที่เหมือนพึ่งสร่างเหล้า เลยได้ข้อสรุปกับตัวเองสองอย่างว่า หนึ่ง ผมแก่แล้ว และ สอง ผมเมาแดด
ไม่จริง!!!!!!!!!!!
ความเห็น (6)
อาจพักผ่อนน้อย สะสมจากการดมกลิ่นสี เครียด แดดร้อนมากเส้นเลือดสมองขยาย หลายปัจจัยค่ะ
นอนพักผ่อน หาที่เย็นๆ มองออกไปที่สบายตา เช็ดตัวด้วยผ้าเย็นๆ สักครู่คงดีขึ้น (ถ้าไม่มีพยาธิสภาพของโรคอื่นที่รุนแรง)
ขอให้หายดีนะคะ
สวัสดีครับอาจารย์
@ จะคอยติดตามชมความสำเร็จของ GotoKnow Forum
@ และขอเป็นกำลังใจครับ
@ เห็นด้วยว่าไม่เป็นความจริงทั้งสองประเด็น...อิอิ
สวัสดีค่ะ พี่ธวัชชัย
แวะมาทักทายค่ะ
ข้างบนเป็นดอกศรีตรัง
แก่แล้วเหรอ ไม่จริ๊ง
ขอบคุณทุกท่านครับ วันนี้มาทำงานก็ยังเจอกลิ่นสีเหมือนเดิม ประชุมเยอะเหมือนเดิม แต่ยังไม่ได้ออกไปเจอแดดครับ พอดีฝนตกเสียก่อน พระพิรุณมาช่วยไว้ครับ