กบกระโดดไกล...ไปถึง"บ้านผู้หว่าน" 6) กลับสู่โลกใบเก่า

หลังจากเราทำ AAR กันเสร็จ ก็มีการร่ำลากันในวงผู้เข้าร่วมเสวนาในครั้งนี้ ก่อนที่จะแยกย้ายกันเดินทางกลับฐานของตนเอง

ผอ.เที่ยง    “เวลาผมทำงาน ผมจะไม่ค่อยตำหนิลูกน้องนะ  ถ้าเขาทำผิด ผมก็จะส่งกลับไปให้แก้ไขพร้อมกับแนะนำว่าควรทำอย่างไร...”
พี่เม่ย        “ดีจังค่ะ เพราะเขาก็จะได้เรียนรู้วิธีทำงานที่ถูกต้องไปด้วย....เอ๊ะ! tacit knowledge แบบนี้ท่าน ผอ.น่าจะเขียนบันทึกลงในบล็อกนะ...เป็นเทคนิคในการบริหารงานได้เป็นอย่างดี..”
ผอ.เที่ยง    “(ยิ้ม).............”

(พี่เม่ยก็หวังว่าจะได้มีโอกาสอ่านบันทึกของท่าน ผอ.บ้างในเร็ววันนี้นะคะ!)

พี่เม่ย    “แล้วคุณชายขอบมีวิธีทำอย่างไร ให้ที่ประชุมเข้าใจเช่นนั้นคะ?”
คุณชายขอบ “ก็มีการโยนลูกกันบ้าง เช่นมีคนเสนอความเห็นที่ดีๆขึ้นมา ทั้งที่เราก็เห็นด้วยตั้งแต่แรกแล้วก็ตาม แต่เราก็หันไปถามคุณเอื้อก่อนว่าหมอว่าไงครับ เอามั๊ย? ถ้าคุณเอื้อพยักหน้ารับ เราก็ เอาก็เอา (..เอ..ถ้าท่านไม่เอาด้วยแต่เราอยากได้เนี่ย ทำไงดีคะ?..คุณชายขอบ)
พี่เม่ย    “ใช่..ใช่....ทำอย่างนี้แล้ว ผู้เข้าร่วมประชุมก็จะ เห็นด้วย ตามๆกันไปได้..

(ท้ายที่สุด..พี่เม่ยก็ไม่ได้เป็นคนสุดท้ายที่ค้างเติ่งอยู่ที่ดอนเมืองในเย็นวันนั้น เมื่อได้ทราบจากผู้โดยสารที่มาเที่ยวบินเดียวกัน ว่าเครื่องแอร์เอเชีย ที่ท่าน ผอ.เที่ยง จะโดยสารมานั้น Delayed ค่ะ!)