ห่างหาย จาก G2K ไปนานมากๆ
วันนี้ พูดคุยกับคนไข้ ที่คุ้นเคย เรื่องของ ความตาย ความจริงของชีวิต ที่ไม่ว่า ใครๆก็หลีกไม่พ้น
พูดถึงประเด็น การเตรียมตัวเดินทางไปสู่จุดหมาย พูดประเด็นที่ว่า คนไข้โชคดีแล้ว ที่รับรู้ว่าเป็นอะไร
มีเวลาในการเตรียมสะเบียงสำหรับตนเอง คือ การทำบุญ การทำสมาธิภาวนา การทำจิตใจให้เป็นสุข
อยู่กับโรคที่เป็นอย่างยอมรับได้ ไม่เครียด และดูแลตนเอง
ตอนค่ำ คนไข้ก็สวดมนต์ก่อนนอน แล้วก็ พักได้ ผู้ดูแลก็สุขใจ
สาธุทำดีที่สุดแล้วค่ะ ให้รู้ตัวทำอย่างไรให้เขามีสติและเตรียมเสบียงไว้เป็นการช่วยแบบข้ามภพข้ามชาติค่ะ
อ่านเรื่องเต็มทั้งหมด ภิกษุดุจนักรบ...เรื่องเล่าฝ่ายพระภิกษุในสมัยหลวงพ่อวัดปากน้ำ
ห้องสนทนาวิชชาธรรมกาย
http://forums.212cafe.com/samatha/
ความรู้ทั่วไป
http://www.khunsamatha.com/
สวัสดีครับ มาขอดูว่าสะเบียงมีอะไรบ้าง จะได้ไปเตรียมสะสมไว้ มันเป็นอนิจจัง ขอบพระคุณมากครับ
ขอให้มีความสุขในการทำงานนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณครูต้อย คุณปราชญ์ขยะ อาจารย์ประจักษ์ พี่แก้ว
ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมชม จะพยายามเข้ามาเขียนเรื่องบ่อยๆค่ะ
รออ่านเรื่องราวจากบันทึกนะคะ น้องหน่อย