เมื่อวานนี้ เวลาประมาณ 1ทุ่ม กลับจากโรงเรียนธิดานุเคราะห์ ตักข้าวเข้าปากคำแรก “คุณอัมพร” พนักงานช่วยการพยาบาลคลินิกอายุรกรรมที่อยู่เวรนอกเวลาราชการโทรเข้ามือถือแจ้งว่า “น้องปุ้ย” ขับรถมอเตอร์ไซด์ ชน”หมา” รู้สึกตัวดี มีแผลที่เท้า ตอนนี้อยู่ที่ ER แพทย์กำลังล้างแผลอยู่ จึงขออนุญาตทานข้าวให้เสร็จก่อนแล้วจะตามไปดู
ประมาณทุ่ม 20 นาที มาถึง ER แพทย์กำลังล้างแพลที่ส้นเท้าซ้าย เป็นแผลเปิด ลึก หากวัดความยาวของแผลได้รอบส้นเท้าประมาณ10-12 เซนติเมตร แพทย์ล้างแผลด้วยน้ำเลือประมาณ 4 ขวด เย็บแผลห่างๆเพราะเป็นแผลที่สกปรก มีโอกาสติดเชื้อได้ เปิดช่องให้ Serum สามารถ Drain ออกมาได้
แพทย์ให้ฉีดยาป้องกันบาดทะยัก ให้ยาปฏิชีวนะ ยาแก้ปวด ไปทานที่บ้าน นัดให้มาทำแผลที่ห้องทำแผลฉีดยาเช้า-เย็น ส่วนที่หลังมือซ้าย ส้นเท้าขวามีแผลเล็กน้อย
มีปัญหาเรื่องน้องปุ้ยลงน้ำหนักที่เท้าซ้ายไม่ได้ จึงขอยืมไม้ค้ำยัน(Crutches)ให้น้องปุ้ยกลับไปด้วย http://www.bloggang.com/data/cmu2807/picture/1211098226.jpg
น้องปุ้ย ว่าที่เจ้าสาวของเรา แจกการ์ดแต่งงานเรียบร้อยแล้ว กำหนดวันแต่งงานวันที่ 5 -03-2552 ที่จะถึงนี้ เตรียมงานทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ขณะขับรถขับรถมอเตอร์ไซด์กลับบ้าน ไกล้จะถึงบ้านแล้ว ก็มีหมา 2 สอง เดินไปเดินมาผ่านหน้ารถของน้องปุ้ย เจ้าสาวเราคง”เนื้อหอม” อย่างที่โบราณเขาว่าตัดสินใจไม่ได้ว่าตัวไหนจะได้ตามไปด้วย เล่นเอาเจ้าสาวของเราตาลาย ไม่ทราบว่าขับรถชนตัวไหน ทราบแต่เพียงว่าหลังจากล้มรถตัวเองร้องเสียงดังมาก ชาวบ้านแถวนั้นวิ่งมาช่วย เมื่อเห็นเลือดที่เท้าปุ้ยออกมาก ชาวบ้านคนหนึ่งฉีกเสื้อตัวเองมาผูกที่แผลเพื่อห้ามเลือด ช่วยกันยกรถออกจากน้องปุ้ย ให้กำลังใจ โทรตามรถEMS ให้มารับน้องปุ้ยไปส่งที่โรงพยาบาล น้องปุ้ยยังอยู่ในชุดทำงานของโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ก็เป็นผลดีที่ทำให้เจ้าหน้าที่EMSทราบว่าเป็นเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ในระหว่างการเดินทางน้องปุ้ยใจคอไม่ค่อยดี ไม่มั่นใจว่าขาจะเป็นอย่างไร
ขอบคุณน้องสุพรรณี ที่มาอยู่เป็นเพื่อนจนกระทั่งปุ้ยได้กลับบ้านประมาณ 20.40 น
ท้ายที่สุดน้องปุ้ยฝากขอบคุณชาวบ้านข้างทาง หลายคนมาก น้องปุ้ยจำไม่ได้ว่าเป็นใคร ทราบแต่เพียงว่าชาวบ้านแถวนั้นเป็นคนมีน้ำใจ รวมทั้งเจ้าหน้าที่EMSที่ช่วยเหลือทุกอย่างในการนำส่งถึงโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ อย่างปลอดภัย ขอบคุณคุณหมอทุกท่าน เจ้าหน้าที่ER โดยเฉพาะพี่แย (คุณแวเย๊าะ) ที่ช่วยดูแลเป็นอย่างดี และประสานกับเพื่อนและพี่ที่ทำงานให้
แวะมาให้กำลังใจคนเจ็บ..ขอให้หายไวๆ นะครับ
นี่แหละคนแก่คนเฒ่าเตือนว่า ..ใกล้วันมงคลเท่าไหร่ ก็คงต้องระมัดระวังตัวให้มากขึ้น
แต่ก้อย่างว่าครับ...อุบัติเหตุ..และอะไรจะเกิด มันก็คงต้องเกิด...
น้องปุ้ยของเราเข้าพิธีแต่งงานได้ตามกำหนดการแล้วค่ะ
เจ้าสาวก็เลยสบายหน่อย นั่งต้อนรับแขก ไม่เหนื่อย พี่ๆน้องๆก็ไปอวยพรกันเต็ม
ยินดีด้วยกับงานมงคลค่ะ
หวังว่าสุขภาพคงสมบูรณ์แข็งแรงในเร็ววันค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ..สบายดีนะคะ
ใครหนอ ที่ฉีกเสื้อเพื่อห้ามเลือดให้น้องปุ้ย ช่วยนำชื่อแซ่มาบอกด้วยค่ะ ชาวบ้านอยู่แถวไหนคะ อยากรู้จักจังเลย เพื่อช่วยให้จิตใจสังคมเราเป็นสุขยิ่งขึ้น