น้องปุ้ย..ว่าที่เจ้าสาวเนื้อหอมจริงหรือ


ท้ายที่สุดน้องปุ้ยฝากขอบคุณชาวบ้านข้างทาง หลายคนมาก น้องปุ้ยจำไม่ได้ว่าเป็นใคร ทราบแต่เพียงว่าชาวบ้านแถวนั้นเป็นคนมีน้ำใจ รวมทั้งเจ้าหน้าที่EMSที่ช่วยเหลือทุกอย่างในการนำส่งถึงโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ อย่างปลอดภัย ขอบคุณคุณหมอทุกท่าน เจ้าหน้าที่ER โดยเฉพาะพี่แย (คุณแวเย๊าะ) ที่ช่วยดูแลเป็นอย่างดี และประสานกับเพื่อนและพี่ที่ทำงานให้

        เมื่อวานนี้  เวลาประมาณ 1ทุ่ม กลับจากโรงเรียนธิดานุเคราะห์ ตักข้าวเข้าปากคำแรก คุณอัมพร  พนักงานช่วยการพยาบาลคลินิกอายุรกรรมที่อยู่เวรนอกเวลาราชการโทรเข้ามือถือแจ้งว่า น้องปุ้ยขับรถมอเตอร์ไซด์ ชนหมารู้สึกตัวดี  มีแผลที่เท้า ตอนนี้อยู่ที่ ER แพทย์กำลังล้างแผลอยู่  จึงขออนุญาตทานข้าวให้เสร็จก่อนแล้วจะตามไปดู

    ประมาณทุ่ม 20 นาที มาถึง ER แพทย์กำลังล้างแพลที่ส้นเท้าซ้าย เป็นแผลเปิด ลึก หากวัดความยาวของแผลได้รอบส้นเท้าประมาณ10-12 เซนติเมตร  แพทย์ล้างแผลด้วยน้ำเลือประมาณ 4 ขวด เย็บแผลห่างๆเพราะเป็นแผลที่สกปรก มีโอกาสติดเชื้อได้ เปิดช่องให้ Serum สามารถ Drain ออกมาได้

แพทย์ให้ฉีดยาป้องกันบาดทะยัก ให้ยาปฏิชีวนะ ยาแก้ปวด ไปทานที่บ้าน นัดให้มาทำแผลที่ห้องทำแผลฉีดยาเช้า-เย็น ส่วนที่หลังมือซ้าย  ส้นเท้าขวามีแผลเล็กน้อย

มีปัญหาเรื่องน้องปุ้ยลงน้ำหนักที่เท้าซ้ายไม่ได้ จึงขอยืมไม้ค้ำยัน(Crutches)ให้น้องปุ้ยกลับไปด้วย  http://www.bloggang.com/data/cmu2807/picture/1211098226.jpg

 

น้องปุ้ย ว่าที่เจ้าสาวของเรา แจกการ์ดแต่งงานเรียบร้อยแล้ว กำหนดวันแต่งงานวันที่ 5 -03-2552 ที่จะถึงนี้ เตรียมงานทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว  ขณะขับรถขับรถมอเตอร์ไซด์กลับบ้าน  ไกล้จะถึงบ้านแล้ว  ก็มีหมา 2 สอง เดินไปเดินมาผ่านหน้ารถของน้องปุ้ย เจ้าสาวเราคงเนื้อหอม อย่างที่โบราณเขาว่าตัดสินใจไม่ได้ว่าตัวไหนจะได้ตามไปด้วย เล่นเอาเจ้าสาวของเราตาลาย ไม่ทราบว่าขับรถชนตัวไหน  ทราบแต่เพียงว่าหลังจากล้มรถตัวเองร้องเสียงดังมาก ชาวบ้านแถวนั้นวิ่งมาช่วย เมื่อเห็นเลือดที่เท้าปุ้ยออกมาก  ชาวบ้านคนหนึ่งฉีกเสื้อตัวเองมาผูกที่แผลเพื่อห้ามเลือด ช่วยกันยกรถออกจากน้องปุ้ย ให้กำลังใจ โทรตามรถEMS ให้มารับน้องปุ้ยไปส่งที่โรงพยาบาล  น้องปุ้ยยังอยู่ในชุดทำงานของโรงพยาบาลสงขลานครินทร์  ก็เป็นผลดีที่ทำให้เจ้าหน้าที่EMSทราบว่าเป็นเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ในระหว่างการเดินทางน้องปุ้ยใจคอไม่ค่อยดี ไม่มั่นใจว่าขาจะเป็นอย่างไร

ขอบคุณน้องสุพรรณี ที่มาอยู่เป็นเพื่อนจนกระทั่งปุ้ยได้กลับบ้านประมาณ 20.40 น

ท้ายที่สุดน้องปุ้ยฝากขอบคุณชาวบ้านข้างทาง หลายคนมาก น้องปุ้ยจำไม่ได้ว่าเป็นใคร ทราบแต่เพียงว่าชาวบ้านแถวนั้นเป็นคนมีน้ำใจ รวมทั้งเจ้าหน้าที่EMSที่ช่วยเหลือทุกอย่างในการนำส่งถึงโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ อย่างปลอดภัย ขอบคุณคุณหมอทุกท่าน เจ้าหน้าที่ER โดยเฉพาะพี่แย (คุณแวเย๊าะ) ที่ช่วยดูแลเป็นอย่างดี และประสานกับเพื่อนและพี่ที่ทำงานให้

หมายเลขบันทึก: 245468เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2009 11:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

แวะมาให้กำลังใจคนเจ็บ..ขอให้หายไวๆ นะครับ

นี่แหละคนแก่คนเฒ่าเตือนว่า ..ใกล้วันมงคลเท่าไหร่  ก็คงต้องระมัดระวังตัวให้มากขึ้น

แต่ก้อย่างว่าครับ...อุบัติเหตุ..และอะไรจะเกิด มันก็คงต้องเกิด...

น้องปุ้ยของเราเข้าพิธีแต่งงานได้ตามกำหนดการแล้วค่ะ

เจ้าสาวก็เลยสบายหน่อย นั่งต้อนรับแขก ไม่เหนื่อย พี่ๆน้องๆก็ไปอวยพรกันเต็ม

ยินดีด้วยกับงานมงคลค่ะ

หวังว่าสุขภาพคงสมบูรณ์แข็งแรงในเร็ววันค่ะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ..สบายดีนะคะ

ใครหนอ ที่ฉีกเสื้อเพื่อห้ามเลือดให้น้องปุ้ย ช่วยนำชื่อแซ่มาบอกด้วยค่ะ ชาวบ้านอยู่แถวไหนคะ อยากรู้จักจังเลย เพื่อช่วยให้จิตใจสังคมเราเป็นสุขยิ่งขึ้น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท