ขอบคุณชีวิต

“ใจ” และ “ความคิด” มันเปลี่ยนไปตามเวลา มันเหมือนธรรมชาติของเวลา ที่มีมุมสว่างแล้วก็มีมุมมืดหมุนเวียนเข้ามาให้รับรู้ เรียนรู้ รู้จัก และเข้าใจแต่ละวาระที่ผันผ่านมีการเปลี่ยนแปลงทั้งก้าวหน้าและถอยหลัง

ใครคนหนึ่งเขียนบันทึกไว้ว่า สิ่งเดียวที่เรา "สั่งได้" แม้ไม่ง่ายคือจิตใจของเราเท่านั้น ความจริงที่ฉันพบคือว่า “ใจ” และ “ความคิด” มันเปลี่ยนไปตามเวลา มันเหมือนธรรมชาติของเวลา ที่มีมุมสว่างแล้วก็มีมุมมืดหมุนเวียนเข้ามาให้รับรู้ เรียนรู้ รู้จัก และเข้าใจแต่ละวาระที่ผันผ่านมีการเปลี่ยนแปลงทั้งก้าวหน้าและถอยหลัง

หากเคยสังเกตความรู้สึกเมื่อมีผ้าพาดไว้บนบ่า เมื่อพาดมันไว้จนคุ้นชินแล้วอยู่ๆผ้าหล่นหลุดลงแล้วรู้สึกบ่าว่างๆบ้างไหม แล้วในบางเวลาเมื่อผ้าหลุดจากบ่าก็ไม่รู้สึกบ่าว่างๆด้วยใช่ไหม เวลารู้สึกว่าบ่าว่าง เมื่อคุ้นชินกับการพาดผ้าบนบ่า ความคุ้นชินนั้นทำให้ต้องไปหาผ้าผืนใหม่มาพาดไว้แทนหรือก้มหยิบผ้าผืนเดิมมาพาดต่อ

เป็นอะไรที่วิ่งวนไปมาอยู่ไปมาร่ำไป บางเวลามันยุติการวนและนิ่ง บางเวลามันไหลบ่าลื่นดี บางเวลามันก็กระโชก บางเวลามันเหมือนย้อนทวน แต่เมื่อได้เอาเวลาเข้าไปสัมพันธ์ สิ่งที่พบกลับกลายเป็นว่า ทุกอย่างที่รู้สึกว่ามันวนเวียนนั้น ที่แท้มันคืบหน้าไปตลอด หากแต่ใจมันจับเวลาไม่ทัน ความคิดมันคิดว่าเวลาอยู่กับที่ สัมพันธ์กันไป ทำให้รู้สึกว่านี่คือเรื่องเดิมที่ย้อนทวนวนเวียน

เมื่อก่อนนี้ฉันเคยเชื่อว่า ใจสั่งสมองไม่ได้ และสมองสั่งใจไม่ได้ แต่มาถึงวันนี้ความเชื่อของฉันคลอนแคลนค่ะ

วังวนความรู้สึกที่อยู่ในใจก็คล้ายๆอย่างนี้ เคยพบค่ะว่า มีความรู้สึกในใจบางขณะเกิดขึ้นคล้ายๆความรู้สึกที่ผ้าหลุดจากบ่า แล้วทำให้เข้าใจวังวนของเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น แล้วพอรู้สึกอย่างนั้น จะได้ยินเสียงในใจว่า “ใช่เลย” ดังขึ้น พอได้ยินเสียงนี้ เวลาที่มีโจทย์ในใจ จะรู้สึกว่าความเบา ความสบายเกิดขึ้นภายในใจชั่วขณะ มันเกิดอย่างอัตโนมัติทุกครั้งที่ได้ยินเสียงคำนี้เปล่งขึ้นให้รับรู้ การยอมรับต่อเรื่องราวที่เป็นโจทย์เหล่านั้นง่ายดายขึ้นทันที

ที่เอามาเล่านี้ก็เพียงจะบอกว่า แกะรอยความรู้สึกแล้วพบอะไร ความว่างที่ว่ามันเกิดขึ้นมาหลังจากใจมันสัมผัสคำตอบว่า”ใช่เลย” มันรู้สึกเหมือนมีการหยุดรับรู้อยู่สักครู่ พอรู้สึกแล้วมันเหมือนว่ามีอะไรถูกปลดออกไปหรือถูกวางไปอะไรอย่างนี้ทันทีค่ะ มีความรู้สึกเบาสบายอยู่แวบหนึ่ง เวลาเกิดความรู้สึกอย่างนี้มันไม่ได้ตั้งใจจะรับรู้เรียนรู้ค่ะ ยิ่งถ้าในสมองมีความคิด และสั่งให้สนใจเพ่งหาเพื่อเรียนรู้ว่ามันเป็นความรู้สึกอะไร เกิดได้อย่างไร ความรู้สึกเบาสบายอย่างที่เล่าถึงนี้ก็จะหายไป ตอนที่รู้สึกว่าว่างก่อนรู้สึกว่าใจวางอะไรในแวบหนึ่งนั้น ฉันว่ามันเกิดขึ้นก่อนแล้วการยอมรับจึงตามมาค่ะ การยอมรับตามมาติดๆเมื่อมีคำตอบว่าใจโล่งเกิดขึ้นก่อนด้วยค่ะ

“วาง ว่าง รับรู้ รับได้ ปลดทิ้ง” ลำดับความรู้สึกมันเป็นอย่างนี้ค่ะ

ไหนๆก็บันทึกเรื่องใจเบาสบาย ก็เลยลองเอาคำเหล่านี้มาเรียนรู้ว่าอย่างไหนเกิดก่อนหลังกันนะเพื่อทำความเข้าใจตัวเอง สำหรับ ณ วันนี้ ฉันพบว่าใจฉันตอบอย่างนี้ว่าที่ฉันรู้สึกสงบเพราะฉันมีสิ่งเหล่านี้ค่ะ

· Happy Family (ครอบครัวดี) · Happy Money (ปลอดหนี้)

· Happy Relax (ผ่อนคลาย) · Happy Brain (หาความรู้)

และสิ่งเหล่านี้ของผู้คนรอบข้างทำให้ฉันมีสิ่งข้างบนค่ะ

· Happy Society (สังคมดี)

· Happy Body (สุขภาพดี)

· Happy Heart (น้ำใจงาม)

ขอบคุณผู้ที่ทำให้เกิดสิ่งนี้กับชีวิตฉันค่ะ

· Happy Soul (ทางสงบ)

เขียนใน GotoKnow โดย หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
ใน MJ learn

คำสำคัญ (Tags): #กระบี่#บันทึกประจำวัน#เติมเต็มเรื่องราววันหนึ่ง

หมายเลขบันทึก: 244228เขียนเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2009 21:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:21 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (10)

แสงศรี

เขียนเมื่อ 6 มีนาคม 2009 16:02 น. ()

แวะมาอ่านก่อนกลับบ้าน ครับ

ขอบคุณ ครับ

ตาหยู

เขียนเมื่อ 6 มีนาคม 2009 16:06 น. ()

โดนครับ โดนใจ