ประทับใจ..ผสม..เศร้าใจ(2)
หากการเขียนบันทึกที่โกทูโนแห่งนี้ ทำให้ผู้เขียน พบกับความเดือดร้อน จนต้องเลิกราการเขียนไปนั้น
ครูอ้อยได้ไปพบการเขียน ของคุณหมอ..... แต่เข้าไปแสดงความคิดเห็นไม่ได้ และไม่ทราบด้วยว่า.....ใครนะ บล็อกเกอร์ท่านใดหนอ ที่เลิกราการเขียนไป
หากท่านต้องการจะอ่าน บันทึกของคุณหมอ คลิกได้
*****ที่นี่*****
 |
ศูนย์แห่งความสุขฯ... » เมื่อการแบ่งปัน กลายเป็นความทุกข์ (0) โดย kmsabai |
ครูอ้อย เคยมีความรู้สึกเช่นนี้ ที่ท้อแท้ กับการพบการแสดงความคิดเห็นของ ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม และใช้คำพูดที่ไม่สุภาพ พร้อมทั้ง ดูหมิ่นมากๆ
แต่ครูอ้อย ก็ไม่เคยลบ.....การแสดงความคิดเห็นทิ้ง กลับนำมาเขียนต่อไปอีกเป็นบันทึกหนึ่ง
ด้วยครูอ้อยมั่นใจ ในตัวเองว่า......การเขียนของครูอ้อยนั้น ติด บวก ความจริงใจมาเสมอ ตลอดทุกเรื่อง ทุกบล็อก เป็นความจริง เป็น ปัญญาของครูอ้อยที่มีอยู่
*****
ความจริง เป็นสิ่งไม่ตาย และ มันเคยทำให้ สังคมที่ครูอ้อยอยู่นั้น โดยผู้มีอำนาจ.....พาเพื่อน พี่ น้อง....ข่มขู่ ทำให้สังคมมิติเกิดไปในทางลบ ทำให้ครูอ้อย อับอาย.....
แต่ ครูอ้อย ก็ไม่เคยยี่หระ เพราะ สิ่งที่ครูอ้อยเขียนนั้น......มันเป็นความจริง
เขียนกี่ที กี่ปี ห้าปี หกปีที่ผ่านมา.....หรือต่อๆไปก็จะเป็นแบบนี้ ตราบใดที่ ครูอ้อย มีสติปัญญา และชีวิต ก็จะยืนยันการเขียนแบบนี้......
หากท่าน.....ที่เอ่ยถึง....มาเดือดร้อนด้วย......ไม่ว่า เหตุผลประการใด ขอให้ท่าน พูดอย่างตรงไปตรงมา อย่าเอา พระเดช ออกมาขู่ ควากควาก ให้กลัวเลย......กลับน่า ทุเรศเวทนา ด้วยซ้ำไป
*****
ขออภัย ใช้คำดุเดือดเลือดพล่านเล็กน้อย
แต่ออกมาจากใจที่สุด
จาก
ครูอ้อย แซ่เฮ
ความเห็น (18)
หลายๆปีที่ gotoknow ผมก็พบเจอเรื่องราวมากมายครับ แต่ก็อยู่ยงมาได้จนถึงวันนี้ ก็พิสูจน์ตนเอง พิสูจน์ความตั้งใจที่เราศรัทธา
ความดีที่คงทน ทำดีไม่ต้องกลัว ความดีนั้นคุ้มครอง ครับ
ให้กำลังใจคนทำดีทุกท่านครับ...ให้มีกำลังใจสานต่อพลังที่ดีเพื่อสังคมเราต่อไป
ขอเป็นกำลังใจครับ แม้บางครั้งข้อเขียนของแต่ละท่าน มีอุปสรรคขึ้นมาบ้าง แต่ทำไปด้วยเจตนาดีครับ
เราไม่ว่ากันอยู่แล้ว ต่างคน ต่างทัศน ต่างใจกัน
สวัสดีค่ะครูอ้อย
- ตอนแรกคิดว่าจะเก็บไว้เม้นท์ช่วงกลางคืน
- แต่พอคิดไปคิดว่า อยากแสดงความคิดเห็นเสียเดี๋ยวนี้เลยค่ะ
- เมื่อแรกที่เข้ามาเป็นสมาชิก ครูแจ๋วไม่กล้าที่จะเข้าไปทักทายใคร ๆ เกรงจะไม่ได้รับการตอบรับ หรือเกรงไปว่าความคิดเราจะเข้าท่าหรือเปล่า เราเป็นเพียงครูบ้านนอคนหนึ่ง จะมีใครยอมรับเราไหม...คิดเยอะเหมือนกันค่ะ
- แต่เหตุการณ์มิได้เป็นเช่นที่เราคิด
- ครูแจ๋วอบอุ่นทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับเพื่อนพ้องน้องพี่ในชุมชนแห่งนี้
- ครูแจ๋วรู้สึกว่ามิตรภาพ ณ ที่นี้ สวยสดงดงามเกินจะกล่าว
- มีบางครั้งน้อยใจเล็ก ๆ ในกาลเวลาแรก ๆ ที่บางท่านไม่เคยไปเยี่ยมกรายบล๊อคของครูแจ๋วเลย
- แต่เมื่อครูแจ๋วคิดเสียว่าท่านนั้นคงไม่มีเวลา เพียงท่านตอบเม้นท์เราในบล๊อคของท่าน ครูแจ๋วก็ชื่นใจเป็นที่สุดแล้ว
- ระยะหลัง ๆ ครูแจ๋วอ่านบันทึกของเพื่อน ๆ เจอหลายบันทึกแล้วที่เขียนในลักษณะหมดกำลังใจเช่นนี้
- ซึ่งเป็นสิ่งที่ครูแจ๋วเองก็ไม่คาดคิดว่าจะมีในชุมชนแห่งมิตรภาพแห่งนี้
- จึงขอร่วมกับครูอ้อยเป็นกำลังใจแด่เพื่อนพ้องน้องพี่ทุก ๆ ท่านค่ะ
- ขอบคุณครูอ้อยที่ให้มีโอกาสครูแจ๋วได้แสดงความคิดเห็นค่ะ
สวัสดีค่ะ
- เคยพบความคิดเห็นจากผู้ไม่แสดงตนในบันทึกของตนเอง ที่แสดงความขัดแย้งแบบไม่สุภาพในบันทึก ทำไมมุสลิมไม่กินหมู ? แต่ก็เป็นแรงผลักให้กลายเป็น เกียรติยศแห่งศรัทธา
- บันทึกทุกบันทึกของตัวเองไม่ได้ดี ไม่ได้น่าสนใจอะไร เมื่อได้อ่านบันทึกของเพื่อน พี่ น้อง ใน Gotoknow ทั้งแนวการเขียน การคิดสู้ของใครๆไม่ได้เลย แต่ก็ยังจะเขียนไปเรื่อยๆ โชคดีที่มีพี่ ๆ เพือน ๆ น้องๆ ที่น่ารัก แวะมาเป็นกำลังใจให้ได้ยิ้มบ้าง
- จะขอเป็นกำลังใจให้ผู้ที่จะเลิกเขียนอ่ะค่ะ เขียนแล้วสบายใจ ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ก็อย่าคิดมากนะคะ Gotoknow เปิดเวทีนี้ให้ ทุกคน ทุกบันทึกมีความหมายกับผู้อ่านค่ะ
- โลก Internet คนผ่านไปมาเยอะค่ะ อาจมีน้ำเน่า น้ำดี สีสรรต่างๆ ปนมาในบันทึกเรา ยิ้มไว้นะคะ... คน Gotoknow จริงๆ น่ารักค่ะ ....
สวัสดีค่ะ
- ขออภัยที่ไม่มีเวลามาทักทายบ่อย ๆ วันนี้ได้โอกาสค่ะ เพราะเป็นชั่วโมงว่า..(ไม่มีงานพิเศษ) ในรอบปีค่ะ
- คนที่เขามีจิตใจบริสุทธิ์ เขาคงไม่คิดเห็นและแสดงความรู้สึกในทางลบนะคะ
- ต้องยกระดับเขาไว้ ให้โอกาสเขาได้แสดงออกในวุฒิภาวะที่เขามีเถอะนะคะ
- น่าสงสารและให้อภัยเป็นอย่างยิ่งค่ะ
- ในกรณีของครูคิมเคยพบ..ที่เขาเม้นมาเพราะความสงสัยที่ครูคิมเขียนสื่อความ..ไม่ได้ความค่ะ
- ที่สำคัญ "พวกเราต้องให้กำลังใจซึ่งกันและกัน"
- มีอะไรที่ไม่ตรงใจ ก็เมล์ไปกระซิบบอกกันก็ได้นี่คะ
- ด้วยความรักและปรารถนาดีค่ะ
สวัสดีครับครูพี่อ้อย
อ่านแล้วรู้สึกว่าสักวันผมอาจได้รับความเห็นลักษณะดังกล่าว แล้วจะเตรียมรับมือครับผม :)
คุ้นๆคำพูดของ บ๊อบ มาเล่ย์ ศิลปินเร็กเก้ชื่อดังมั้ยครับ ผมเอามาจากหนังเรื่อง I am Legend อีกทีหนึ่ง ตอนหนึ่งของหนังเค้าบอกประมาณว่า มีคนถามบ๊อบบี้ว่า หลายๆเวทีที่เค้าไปเล่นนั้นมีคนคอยลอบสังหารเค้าอยู่เรื่อย รู้อย่างนี้แล้วบ๊อบจะเลิกเล่นดนตรีมั้ย และไม่กลัวเหรอ?
บ๊อบตอบว่า "ก็ขนาดคนที่เค้าจ้องจะทำร้ายเรา ทำลายโลก ยังไม่หยุดเลย แล้วเราจะหยุดทำไม"
หากคำพูดผิดเพี้ยนยังไง เข้ามาแก้ไขได้นะครับ :) สู้ต่อไปครับผม เป็นกำลังใจให้กัน
กราบขอบพระคุณ ครูป้าอ้อย ที่ให้กำลังใจนะคะ
เขียนกี่ที กี่ปี ห้าปี หกปีที่ผ่านมา.....หรือต่อๆไปก็จะเป็นแบบนี้ ตราบใดที่ ครูอ้อย มีสติปัญญา และชีวิต ก็จะยืนยันการเขียนแบบนี้......
เห็นด้วย ๆๆๆ เจ้า ครูป้าอ้อย
ด้วยความระลึกถึง เน้อ เจ้า
สวัสดีครับอาจารย์ ขออนุญาตแสดงตนว่าเป็นศิษย์อาจารย์คนหนึ่งนะ(เอา(รูป)เสียงเพลงมาฝาก ครับ)
ขอเป็นกำลังใจ
อ่านข้อความตามท่านว่ามาวิเคราะห์... เพื่อได้เจาะปัจฉาปัญหาไหน
แค่บางส่วนในข้อความตามบรรยาย... จึงครวญใคร่ไตร่ตรองมองเลือนลาง
ไม่รู้ซึ้งถึงปัญหากว่าที่เห็น... จึงจำเป็นว่าไม่รู้ดูหัวหาง
หากวิพากษ์ก็จักผิดหลงทิศทาง... จึงขอวางใจดูแค่รู้เอย
สวัสดีค่ะ ครูอ้อย
ครูอิงเองก็เจอมาหนักค่ะ ถึงขนาดต้องเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนรูป บางครั้งไม่รู้จะทำอย่างไร ก็แอบเอาไประบายความเสียใจไว้ในอนุทินบ้าง แต่ครูอิงเจอทั้งสองด้านนะคะ คือด้านดีและไม่ดี คือมีทั้งที่ชื่นชม โดยไม่แสดงตน ส่งเมลด้วยข้อความให้กำลังใจ กับส่วนที่ไม่ดี มี 2 บันทึกค่ะ ซึ่งครูอิงก็โทรไปคุยกับ ดร.ขจิต ว่าควรลบออกดีมั้ย สรุปว่า ลบออกไปค่ะ ตอนหลังทุกบันทึกครูอิงจะคลิ๊ก แสดงความคิดเห็นได้เฉพาะสมาชิกค่ะ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ครูอ้อยนะคะ เราไม่ได้ทำอะไรผิด สู้ ๆ ๆ ค่ะ
ตามมาให้กำลังใจน้องหมอ ผ่านบันทึกที่งดงามนี้ของครูอ้อยค่ะ
เป็นกำลังใจให้กับ"คนของความดีงาม" ร่วมกันนะคะ
สวัสดีค่ะน้อง..ครูอ้อย
- ตอนแรกที่พี่เข้ามาเป็นสมาชิก
- พี่อมรไม่กล้าที่จะเข้าไปทักทายใคร ๆ ค่ะ
- พี่อมรเป็นเพียงครูชนบท..กลัวว่าจะมีใครอยากรู้จักหรือเปล่า...
- คิดมากค่ะ แต่ไม่น่าเชื่อ
- พี่อมรอบอุ่น..สบายใจทุกครั้ง
- ที่ได้พูดคุยกับเพื่อนพ้องน้องพี่ใน..GTK
- และประทับใจในมิตรภาพ ณ ที่นี้
- ทุกคนให้กำลังใจ..ช่างงดงามเหลือเกิน..
- ขอบคุณทุกคน..ที่แวะไปทักทายนะคะ
- พี่อ้อยขา
- น้องแอ้ดเคยท้อแท้มาครั้งหนึ่ง..
- แต่กลับได้บันทึกใหม่จากความท้อตรงนั้น
- เพราะกำลังใจจากหลายหลายท่าน
- ไม่เป็นไรนะคะ..เราพี่น้องกัน
- รักกันรักกัน..ดีที่สุดแล้ว
สวัสดีค่ะน้องเอก ... จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
- การเขียน บทความ หรือ บล็อก อาจจะถุกใจ ไม่ถูกใจ ผู้อ่าน ข้อนี้ประจักษ์กันทุกท่านแล้วว่า เรา...ไม่ใช่นักเขียน..โดยกำเนิด เพียงแต่ว่า อาสา นำ ประสบการณ์ การทำงาน การท่องเที่ยว ชีวิต มาพูดคุยเท่านั้น
- ผู้อ่าน ตั้งความหวังไว้สูง เมื่อเข้ามาศึกษา แล้ว ไม่พบ สิ่งที่พวกเขาต้องการ ไม่ตรงจริตกัน ก็เกิดอารมณ์...เป็นธรรมดาค่ะ
ครูอ้อย ก็ตามมาติดๆๆ น้องเอกน่ะค่ะ....รุ่นพี่
ขอบคุณ ครูแป๊ะ
- นานาทัศนะ ผสมกับความคาดหวัง และพื้นฐานจิตใจของคนน่ะค่ะ
- ต้องทำใจ หากต้องการจะเป็นนักเขียนที่พัฒนา
- แต่ก็เป็นกำลังใจให้ มิตรรักเสมอค่ะ บล็อกเกอร์ที่เลิกการเขียนไป ต้องทำใจ ก้กลับมาใหม่ เพราะที่นี่มีมากด้วยน้ำใจค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ