ตอนจบของนิทานเสือไม่มีลาย กระต่ายหางยาว

วันนี้จะไปเที่ยวสังขละ ไปดูกล้วยไม้น้ำกับกลุ่ม Thailand Wilderness Study

วิทยากรโดยคุณฝนแรก-สลิล สิทธิสัจจธรรม ลัลล้า

แฟนๆหลายท่านในบอร์ด TWS. เรียกร้องว่า "มาเล่าให้จบได้แล้ว"

พ่อเป็ดน้อยด้วยความกลัวว่า แควนๆนิทานจะพากันลงมติช่วยกันมา

Summation-Bata จึงมารีบเขียนให้จบ อิอิ

เรื่องราวจะเป็นเช่นไร เสือถึงไม่กินโค....อ๊ะไม่ใช่ ไฟบนหลังเสือจะดับได้หรือไม่??

เชิญติดตามตอนจบของนิทานเรื่องนี้ได้เลยครับ.....

เขียนใน GotoKnow โดย PednoiFamily
ใน บันทึกครอบครัวเป็ดน้อย

คำสำคัญ (Tags): #ตอนจบของนิทานเสือไม่มีลาย กระต่ายหางยาว#นิทาน#นิทานเสือไม่มีลาย กระต่ายหางยาว#ปัณยา ไชยะคำ

หมายเลขบันทึก: 241812เขียนเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2009 12:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (7)

จินตมาศ

เขียนเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2009 15:08 น. ()

เย้ ในที่สุดเสือก็หายร้อนเสียที ลุ้นอยู่นานกว่าไฟจะดับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องเสือไม่มีลาย กระต่ายหางยาว และมหิงสาคอไม่ขาว

PednoiFamily

เขียนเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2009 16:52 น. ()

สวัสดีครับคุณจินตมาศ ขอบคุณที่มาเยี่ยมบ้านของชนกลุ่มน้อยอีกครั้งหนึ่งครับ มีนิทานอีกเรื่องโดยอาจารย์ปัณยาเช่นกันครับชื่อเรื่อง "ดวงใจไร้ธรรม" โรงเรียนทอสีได้บันทึกเก็บในรูปแบบของ pdf ไฟล์ สามารถโหลดได้ที่

http://www.thawsischool.com/gift/duang-jai-rai-dham.pdf

และตอนนี้ก็มีอีกเรื่องที่โพสท์โดยคุณแมวเซาที่บอร์ดของ Thailand Wilderness Study ตามลิงค์ไปเลยครับผม

http://board.trekkingthai.com/board/show.php?forum_id=18&topic_no=153369&topic_id=155248&page=2#83

ยุวนุช

เขียนเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ 2009 15:15 น. ()

อ้อ เป็นเช่นนี้เองนะคะ แล้วกระต่ายทำไมหูยาวนะ ลืมไปแล้ว

มีภาพกระรอกหางยาวมาฝากก่อนนะคะ

krutoiting

เขียนเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ 2009 16:01 น. ()

เสียดายไม่ได้อ่านตอนต้นๆ

แต่เพียงเห็นภาพที่วาดก็ทำให้นึกถึงใครคนหนึ่งในอดีตที่ชอบขีดๆเขียนๆด้วยปากกาสีดำเส้นเล็กๆ เผลอหายใจเข้าแว๊บเดียว กลายเป็นภาพต่างๆให้ตะลึงและแปลกใจได้....กับปากกาหมึกซึม ทีมีเสน่ห์ตรงเส้นที่ไม่เท่ากัน บอกความรู้สึกของผู้เขียนขณะ วาดเป็นลายอักษร ร้อยกลองออกมาได้อย่างงดงาม ขอบคุณค่ะ

เดี๋ยวจะตามอ่านให้จบค่ะ และ....

จะนำไปฝากเด็กน้อย.....