แบกเป้ไปกระบี่กัน: วันที่สามทำอะไรกันดี

วันพักค่ะและขอแวะไปชมประติกรรมสึนามิสักนิด

อยู่กระบี่วันนี้เป็นวันที่ 3 ค่ะเรา มีเวลาถึง17.00 น. ด้วยเราได้ไฟล์ทกลับ กท.ประมาณ 18.00 น.

วันนี้ตั้งใจให้เป็นวันพัก อยู่นิ่งๆ บ้าง จึงตื่นสายค่ะประมาณ 9โมง ตั้งนาฬิกาปลุกด้วยนะคะ กลัวตื่นก่อน...แป่ว หน้าไม่อาย ที่เราเลือก Blue Village เพราะเป็นบังกาโลแยกหลัง ค่อนข้างเงียบ มีขนาดเล็กตั้งอยู่ในแมกไม้ และราคาเยาว์กว่าทุกที่หน่อย ที่สำคัญมีสระว่ายน้ำให้แก้เบื่อได้ (ราคาเดือนมกราคม-กุมภาพันธ์ได้ราคา 1800 บาท+อาหารเช้า) ที่พักกว้างขวางมา 4 คนยังนอนได้เลย..

ตื่นแล้วก้อกะด๊อกกระแด๊กไปกินอาหารเช้าที่ทางรีสอร์ทจัดให้ กลับมาบังกาโลน้องแอ้เลือกที่จะนั่งอ่านหนังสือที่ระเบียง...ส่วนป้าแปลงโฉมเป็นพะยูนลงสระ...เฮ้อได้ยืดแข้งยืดขาบ้างก็ดี Check out กันตอนเที่ยงกว่าๆ มีแผนเข้าเมืองไปเอาแหวนที่น้องแอ้ลืมไว้ที่เดอะกรีนเนอรี่ ขอฝากกระเป๋าไว้ที่พักก่อน มอเตอร์ไซด์สุดโปรดอีกแล้วค่ะ เป็นพาหนะพาเราเข้าเมืองประมาณ 25 กม. ไม่ใช่อุปสรรคเลย จริงๆ ไปรถ Shuttle bus ก็ได้ แต่คู่หูดูโอตกลงกันว่าเราจะใช้มอเตอร์ไซด์ลัดเลาะไปเรื่อยๆ แต่พอเห็นหน้าซึ่งกันและกันที่หน้าด่างเป็นวงแว่นอันโตด้วยพิษแรงของแสงแดด ทำให้เราอดขำกันไม่ได้ หน้าด่างเป็นแพนด้าเลยค่ะ

(บนซ้าย) หน้าบังกาโลที่ Blue Village (บนกลาง) พระอาทิตย์ตกวิวสวยจากร้านวังทรายซีฟู้ด (บนขวา) Drink for health (ล่างซ้าย)สารถี (ล่างกลาง) ณ เวลาหนึ่งบนถนนกระบี่-หาดนพรัตน์ธารา (ล่างขวา) หาดนพรัตน์ฯเงียบมากในวันราชการ

วันนี้มื้อเที่ยงขอเป็นอาหารพื้นเมืองหรือขนมจีน จากฝั่งเดียวของเดอะกรีนเนอรี่เลยไปตามถนนเหมทานนท์หรือถนนที่เสาไฟเป็นช้าง ประมาณ 800 เมตร ก่อนถึงสี่แยกไฟแดงแรกจะมีร้านข้างแกงปักษ์ใต้ คนท้องถิ่นมากินเยอะดีหมือนกัน ได้กินผักเหนาะสมใจ ยกมาเป็นกระจาดเลย อยากลองของ ขนาดกินพะโล้ยังกินกับผักเลย ชอบใบมันปู อร่อยดี

ไปกระบี่แล้วดูไฟเขียวไฟแดงของแต่ละแยกหน่อยนะคะ...มีใครชอบเหมือนป้าบ้าง...แปลกดี...เสียดายไม่มีรูปมาโชว์

อิ่มแล้ว U-Turn ที่ไฟแดงกลับเข้าเมืองแล้ว ไปวัดแก้วโกรวรารามสักหน่อย อยู่ถนนเดียวกันนี่แหละ เยื้องๆ ห้างโวค หากเป็นตอนกลางคืนสังเกตง่าย จะอยู่ตรงกันข้ามถนนคนเดิน...เป็นสะพานสีขาวไปสู่โบสถ์ วันนี้แดดยังร้อนเหลือใจ...คิดในใจว่าเราน่าจะมาวัดนี้ตอนเย็นๆ ...ควรปรับปรุงแผนการท่องเที่ยวนะ

(บนซ้าย)ทางออกสถานที่แสดงประติมากรรมสึนามิ หาดนพรัตน์ฯ (บนกลาง) ขอถ่ายรูปกับถนนสวยๆ ซักรูปเหอะ (บนขวา) ส่วนหนึ่งของประติมากรรม "กอดฉันให้แน่นๆ (ล่าง) ภาพที่พบบ่อยของ Backpacker นั่งเอาแรงและเก็บเกี่ยวความทรงจำ

บ่ายแล้วกลับไปที่หาดนพรัตน์อีกที เราได้ปลอมเป็นโบฮีเมี้ยนเพราะร้อนจัดมาก...ตั้งใจไปดูประติมากรรมสึนามิ เป็นงานศิลปะที่สร้างเป็นอนุสรณ์แด่ผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์สึนามิที่ผ่านมา งานนี้ชื่อ "กอดฉันให้แน่นๆ" (Hold Me Close) เป็นสิ่งก่อสร้างคล้ายรูปโดมมั้ง (เรียกไม่ถูก) ข้างในมีอะไรให้ดูด้วย...เล่าไม่ถูกว่าเป็นอะไร สร้างโดย Louise Bourgeois ประติมากรชาวฝรั่งเศสผู้มีชื่อเสียง เราไปที่นี่ไม่ได้รู้จักงานศิลปะหรือศิลปินเลย เราเพียงต้องการไว้อาลัยแด่ผู้จากไป

ถึงสถานที่จัดแสดงประติมากรรมค่อยยังชั่ว อยู่ภายในอุทยานแห่งชาติหาดนพรัตน์ธารานั่นแหละ ร่มรื่นดี บ่ายสามกว่ากลับไปเอาของและลาเจ้าของรีสอร์ท เสียงน้องๆ ที่รีสอร์ทบอกว่า...พี่..นั่งรถดีๆ นะ ด้วยว่าเรานุ่งกระโปรง...ปรื้ด...เสียงออกรถ...เป็นสัญญาณของจากลากระบี่ของเรา สิ่งที่เราบอกกับทุกคนคือ คนกระบี่ใจดี...หากมีโอกาสวันหนึ่งเราจะกลับมาอีก สมแล้วที่ว่า เมืองกระบี่น่าอยู่...ผู้คนน่ารัก

และ Shuttle bus ยังเป็นสิ่งที่เราเลือกเพื่อพาเรากลับมาสู่สนามบินกระบี่ในราคา 110 บาท ขณะที่ Shuttle bus วิ่งผ่านเมืองกระบี่ไปทำให้เราบันทึกภาพความทรงจำไว้ด้วยสายตา แล้วอีกประมาณ 3 ชั่วโมงหลังจากนั้นเราก็มาโผล่ที่หมอชิต...เพื่อเดินทางกลับขอนแก่น...ทริปนี้ได้จบลงแล้ว

เรื่องราวของสี่วัน สี่คืน...ในการแบกเป้...การวางแผนเที่ยวด้วยตนเองนั่นเป็นสิ่งที่ประทับใจ และเรายังอยากที่จะ BackPack อีกครั้ง...ก่อนที่ชีวิตจะชินกับวิถีชีวิตที่คุ้นเคยเป็นประจำทุกวันๆ จนไม่อยากทำอะไร นอกจากอ่านหนังสือและดูทีวี