๔๗.วิชาชีวิต
เห็นเด็กนักเรียนมัธยมปลายสมัยนี้แล้ว
เป็นห่วงค่ะ พวกเขามักไม่อดทนต่อสภาพที่กดดัน
ทำให้เกิดความห่วงใยในทักษะชีวิตพวกเขา
ว่ามีเพียงพอที่จะเผชิญกับโลกภายนอกเพียงใด
ครูแป๋มจึงมักจะหยอดคำพูดส่งท้ายชั่วโมงที่สอนนักเรียนว่า.....
เราทุกคนเดินทางไกลในทะเลแห่งความทุกข์อยู่
การที่เราจะไปถึงฝั่งแห่งความสุขได้นั้น จำเป็นต้องมีวิชาติดตัว
ที่เรียกว่าวิชาชีวิต...วิชาชีวิตจึงเป็นวิชาที่เราต้องขวานขวาย
เรียนรู้ให้ได้เป็นอันดับแรก เพราะวิชานี้เป็นวิชาเพื่อการดับทุกข์
แม้จะดูเวิ้งว้างน่ากลัวเพียงใด ขอเพียงเรามีวิชาชีวิตติดตัวไว้
เรานั้นย่อมปลอดภัยจริงแท้แน่นอน ก่อนที่จะพบความสุข
ณ ปลายทางที่เราได้ฝ่าฟันมา....
โดยหวังเพียงว่า เขาจะนำกลับไปคิด
และนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันตามแบบของตน.....
ก่อนจะก้าวออกเดินจากห้องเรียนในคาบนั้นไป....
ครูแป๋ม
ความเห็น (10)
วิชาชีวิต นี้จะติดตัวนักเรียนไป และได้นำออกมาในยามที่ต้องการ ควบคู่ไปกับคุณธรรมนำชีวิต
ขอบคุณมากค่ะ
วิชาการ แก้ปัญหาภายนอก
วิชาชีวิต แก้ปัญหาที่ตัวเราเอง
ตอนนี้ เด็กๆ ขาดวิชาชีวิตมากครับ
แด่คุณครูในดวงใจของนักเรียนในวันนี้
ให้วิชาชีวิตวิจิตรสร้าง
พิศสมช่างดีพร้อมน้อมนำศิลป์
นามครูแป๋มแจ่มใจได้ยลยิน
โฉมยุพินสรรสร้างแนะทางชีวัน
ให้ข้อคิดชีวิตที่เวียนว่าย
สู่จุดหมายปลายทางถึงฝั่งฝัน
ต้องขวนขวายเรียนรู้สู้ฝ่าฟัน
พร้อมมุ่งมั่นอุดมการณ์สู่ฝันไกล
สวัสดีครับเห็นด้วยว่าเด็กยุคนี้น่าเป็นห่วง
เห็นด้วยค่ะพี่อ้อย นี่คือจุดหมายปลายทางที่เราท่านต่างต้องการให้เกิดกับเด็กทุกคน แต่เส้นทางที่จะไปให้ถึงนั้นต่างหากที่ครูเราจะ ต้องผนึกกำลังช่วยกันอย่างสุดกำลัง ขอบคุณกำลังใจที่สร้างสรรค์ให้น้องเสมอมาค่ะ.
จริงค่ะท่าน บางทีครูเราก็ท้อที่ต้องว่ายทวนกระแสทุนนิยมที่มาแรงจนขอบาย แต่ครูแป๋มคนนี้ขอสัญญาว่า"ชีวิตนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขออุทิศแล้วกับการบ่มเพาะคนดีเพื่อชาติ " และจะเป็นตัวแบบที่ดีให้เด็กๆ นี่คือคำสัญญาที่มอบกับท่านวิชชา ซึ่งท่านได้ชื่อว่าเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ของวงการศึกษาท่านหนึ่ง..เชื่อแป๋มนะคะ.
ท่านคงรู้อุดมการณ์ครูคนนี้
ทำหน้าที่คิดว่าดีและสร้างสรรค์
เป็นตัวแบบให้เขาเห็นความสำคัญ
รอวันนั้นวันที่เขามีวิชา....(ชีวิต)
สวัสดีค่ะท่านเบดูอิน
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ เด็กยุคนี้น่าห่วงจริงๆนะคะ เวลาทั้งหมดของชีวิต ณ วันนี้แทบหมดไปกับการสรรหาวิธีการให้เด็กตระหนักด้วยใจเขาเอง ดีกว่าการบังคับให้เขาทำ รังแต่จะทำให้เขาก้าวร้าวมากขึ้น แม้จะต้องใช้เวลา แต่ผลที่ได้ครูแป๋มว่าคุ้มค่ามากค่ะ (ตอนนี้มีเด็กที่เป็นต้นกล้าความดีที่สมัครใจมาช่วยครูแป๋มเป็นจำนวนมากเลยค่ะ...)ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ.
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
- "ทักษะชีวิต" เรียกว่าต้องเรียนรู้และฝึกฝนใช้ในชีวิตจริงค่ะ
- ฝึกบ่อย ๆ หัดบ่อย ๆ ถึงจะใช้ได้ดี
- สู้ๆ ค่ะคุณครูแป๋มคนสวย
ค่ะคุณพัดชา การฝึกแก้ปัญหาเมื่อพบปัญหาด้วยตนเอง หวังใจว่าชีวิตของพวกเขาคงมีภมิคุ้มกันที่ดีทนได้ทุกสภาวะ ขอบคุณที่ชมแต่คงสวยสู้คุณไม่ได้ ยอมแพ้ค่ะ..ยอมแพ้...