การสึกกร่อนทางปัญญา
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการคนใหม่ มีบัญชาให้สภาการศึกษาแห่งชาตินัดประชุมคณะกรรมการนัดแรก สมัยนี้..ขืนโอ้เอ้ ตกกระป๋องเอาง่ายๆ อย่างท่านรัฐมนตรีคนที่แล้ว มาไวไปไวปานสายฟ้าแลบ ประเทศเราใช้รัฐมนตรีสิ้นเปลืองที่สุดในโลก เอาไปออกข้อสอบเด็กจำไม่ได้หรอก แม้แต่ผมเองก็จำไม่ได้ไล่ไม่หมดทุกคน
วันนี้มีวาระสำคัญเรื่องเพื่อพิจารณา ข้อเสนอการจัดตั้งเขตพื้นที่การศึกษา (มัธยมศึกษา) ที่ยืดเยื้อมาจากการประชุมเดือนกันยายนปีที่แล้ว แม้ทุกฝ่ายจะพยายามหาทางแก้ไข แต่ก็ต้องหารือกันเหงื่อตก เพราะวิธีการต้องเผชิญกับกฎระเบียบ กฎเกณฑ์ กฎหมาย สรุปเอาเป็นว่ามีการเปลี่ยนแปลงแน่นอน
รัฐมนตรีถามว่า
ถ้าเราปฎิรูปการศึกษาแล้ว
จะบอกประชาชนได้ไหมว่าคุณภาพการศึกษาดีขึ้นกว่าเดิม
คุณหญิงกษมา วรวรรณ ณ อยุธยา ตอบได้ตรงใจมาก
ท่านบอกว่า คงบอกเป็นมั่นเหมาะไม่ได้ เพราะเราบริหารการศึกษาบนความไม่พร้อม
ยังขาดแคลนหลายอย่าง ทั้งงบประมาณ และอัตรากำลัง และเรื่องอิ่น ๆ
แต่ก็จะพยายามทำเต็มความสามารถ
เรื่องคาดหมายว่าผลพวงการศึกษาจะดีขึ้น ภายใต้โครงสร้างอีหลักอีเหลื่อนี้ รัฐบาลต้องถามตัวเองก่อนว่า จะสามารถสนับสนุนระบบการศึกษาให้เพียงพอแก่ความต้องการทั้งด้านปัจจัยและกำลังคนได้หรือไม่ ที่สำคัญ ปัญหาการล้วงลูกจากมือที่มองไม่เห็น ได้ทำลายระบบคุณธรรมภายในองค์กรเป็นอย่างมาก คนทำดีขาดความก้าวหน้า ขาดกำลังใจ เพราะการแทรกแซงของเงาอสุรกาย ถ้าเราแก้ไขหรือคลี่คลายเรื่องความชอบธรรมไม่ได้แล้ว ถึงจะทุ่มเททำเรื่องอื่นมันก็เป็นไปอย่างแกนๆอยู่นั่นเอง ถึงยังไงก็ไม่อยากให้หมดหวังหรอกนะครับครู ลมหายใจยังไม่สิ้นก็ดิ้นไป
ช่วงบ่ายมีนัดกับทีมที่จะจัดงานระพีเสวนา ผมนัด รอกอด ป้าจุ๋ม ครูปู มาปรึกษาหารือกัน เจ้าภาพต้นเรื่องเล่าว่า วันที่ 3 พฤษภาคม จะมีงานระพีเสวนาในส่วนของผู้ปฏิบัติที่เป็นเครือข่ายภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีอยู่ทั่วประเทศ แต่รูปแบบของงานอยากจะเห็นเด็กๆลงไปเรียนรู้ตามเครือข่ายต่างๆ แล้วมานำเสนอที่เวทีกลางที่ห้องประชุมสยามกัมมาจล สำนักงานธนาคารไทยพานิชย์
ผมขอฝากเรื่องนี้ไปถึงพี่น้องแซ่เฮ ช่วยกันคิดเป็นการบ้านด้วย ว่าเราจะจัดนิทรรศการของบริบทเฮฮาศาสตร์ให้ออกมาในรูปแบบใด และในวันที่ 3 พฤษภาคม 2552 ถือเป็นวันชุมนุมชาวแซ่เฮภาคกลางดีไหมครับ เมื่อรู้ตัวอย่างนี้แล้วก็เตรียมใจเสนอได้เลย ใครคิดกระบวนการพิเศษอะไรได้ก็ขอให้เสนอแนะด้วย
ช่วงเย็นเกิดร้อนวิชาขึ้นมาอีก จึงนัดครูปู อาจารย์ขจิตไปกินข้าวที่ร้านเส่ย ที่อยู่ในสถานีรถไฟสามเสน เส่ยนั้นขึ้นชื่อในการปรุงอาการรสเด็ดสะระตี่ ฝีมือจัดจ้านยิ่งนัก เป็นที่รู้จักดีของคอทองแดงทองดำทั้งหลาย ต้มยำปลาทู ทอดปลาใบขนุน ผัดยอดฟักแม้ว ผัดเผ็ดกบ ไข่เจียวหมูสับ ..อร่อยแต่เผ็ดรสจี๊ดจาดถึงใจ ถ้าใครเป็นหวัดเชิญมาทดสอบได้ เชลชวนชิมแนะนำเอาไว้หลายอย่าง
อิ่มแล้วครูปูมาส่งถึงห้อง 814
พอดีท่านอัยการชาวเกาะมาอยู่ในห้อง 813
พาครูปูไปคารวะ
และกระโดดกอดตามธรรมเนียม
ผมถ่ายรูปได้หวุดหวิด
กดได้ คลิกเดียว เแบตเตอรี่กล้องหมดพอดี
จะบังเิิอิญอะไรขนาดนั้น
แต่มันเป็นความจริงไปแล้ว อิอิ
ความเห็น (11)
- มายิ้มๆๆพี่ปู
- จัดค่ายภาษาอังกฤษ
- กลางงานวันระพีเลยดีไหม
- อิอิๆๆ
- เพราะผมไปก่อกวนเจ้าหน้าที่ของไทยพาณิชย์เอาไว้
- เห็นมีเจ้าหน้าที่หลายคน
- ทำเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง
- อิอิๆๆๆๆ
- อันนี้เลยครับ
- http://www.okkid.net/blog_journal.php?year=2008&month=0&member_id=699
พ่อลูกเจอกัน สงสัยห่างเหินกันมานาน
ครูปูแกล้งย่อตัวทำไมอ่ะ
ท่านอัยการยืดตัวต่างหากล่ะคะ อิ..อิ..
สวัสดีค่ะ
รัฐมนตรีถามว่า "ถ้าเราปฎิรูปการศึกษาแล้ว จะบอกประชาชนได้ไหมว่าคุณภาพการศึกษาดีขึ้นกว่าเดิม"
คุณหญิงกษมา วรวรรณ ณ อยุธยา ตอบได้ตรงใจผมมาก
ท่านบอกว่า "เราคงบอกเป็นมั่นเหมาะไม่ได้ เพราะเราบริหารการศึกษาบนความไม่พร้อม ยังขาดแคลนหลายอย่าง ทั้งงบประมาณ และอัตรากำลัง และเรื่องอิ่นๆ แต่ก็จะพยายามทำเต็มความสามารถ"
มาสนับสนุนคำตอบนี้และขอปรบมือให้ดังๆเลยค่ะ
สวัสดีค่ะพ่อครูบาที่เคารพ
- โรงเรียนของหนูประชุมและร่างโครงการเรื่องที่ให้เด็ก ๆลงไปเรียนรู้ร่วมกับผู้นำชุมชนและภูมิปัญญา
- เขามีหนังสือจากเขตฯ มาที่โรงเรียนค่ะ คงเรื่องเดียวกันนะคะ
- งานระพีเสวนาในส่วนของผู้ปฏิบัติที่เป็นเครือข่ายภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีอยู่ทั่วประเทศ แต่รูปแบบของงานอยากจะเห็นเด็กๆลงไปเรียนรู้ตามเครือข่ายต่าง ๆ แล้วมานำเสนอที่เวทีกลางที่ห้องประชุมสยามกัมมาจล สำนักงานธนาคารไทยพานิชย์
- เมื่อหนูไปทานข้าวกับคุณหมอเจ๊ ที่บ้านคุณหมอจอมป่วนและน้องสุ น้องรานีค่ะ
เรียน ท่านพี่ สึกกร่อนทางปัญญษ ต้องสานเสวนา พาสร้างสรรค์ ครับ
- สวัสดีครับ
- คุณหญิงตอบได้ดีมาก ถูกใจจริง ๆ
- ขอบพระคุณครับ
- สวัสดีครับ..
- เอาภูมปัญญาท้องถิ่นมาฝากครับ
รัฐบาลต้องถามตัวเองก่อนว่า จะสามารถสนับสนุนระบบการศึกษาให้เพียงพอแก่ความต้องการทั้งด้านปัจจัยและกำลังคนได้หรือไม่ ที่สำคัญ ปัญหาการล้วงลูกจากมือที่มองไม่เห็น ได้ทำลายระบบคุณธรรมภายในองค์กรเป็นอย่างมาก คนทำดีขาดความก้าวหน้า ขาดกำลังใจ เพราะการแทรกแซงของเงาอสุรกาย ถ้าเราแก้ไขหรือคลี่คลายเรื่องความชอบธรรมไม่ได้แล้ว ถึงจะทุ่มเททำเรื่องอื่นมันก็เป็นไปอย่างแกนๆอยู่นั่นเอง ถึงยังไงก็ไม่อยากให้หมดหวังหรอกนะครับครู ลมหายใจยังไม่สิ้นก็ดิ้นไป
ขอบคุณเรื่องนี้ เชื่อว่าพ่อครูคิดไว้นานแล้ว แต่ยังหาจังหวะเปิดไม่ได้ วันนี้เรื่องราวเปิดออกมาแล้ว มือที่มองไม่เห็นต้องสับทิ้ง หรือดึงกลับเร็วๆ ขอบอก...ไม่งั้นโดน
ดีใจมากเลยค่ะ แม้ ต้องเจอมือที่มองไม่เห็น มานาน จนใกล้ลาเวที แต่ก็รู้สึกดีที่มีผู้กล้าหาญอย่างท่านครูบามาเปิดฟ้าวงการครูให้มันสว่างซักที