NEPEAN RIVER AUSTRALIA
๑... คน เอ๋ย คน คน เฮา อาศัย น้ำ ทำ กิน ปิ้ น ไป่
คน ขาด น้ำ อยู่ บ่ ได้ ใจ สิ แห้ง นั่น เหี่ยว ตาย
พี่น้อง อยู่ ขอบ ค่าย สอง ฝั่ง ลำ โขง
นั่น กะ คือ ไทย ลาว อยู่ ฝั่ง โขง สอง ก่ำ
กสิกรรม ทำ สร้าง นาสวน ฮั้ว ไฮ่
พวก พี่น้อง ลาว ไทย กะ อาศัย แม่น้ำ ... ทำ กิน สร้าง ก่อ
พวก อยู่ ไกล แม่น้ำ ทำ ไฮ่ นาสวน
กะ ต้องหา ทำเล บ่อน ที่ มัน มี น้ำ
เป็น ลำธาร หรือ ห้วย บึง หนอง คลอง ส่ง
ลง ว่า ได้ ปลูก สร้าง ต้องหา น้ำ ให้ ทั่วถึง
จัง ได้ เว้า ว่า น้ำ สำคัญ ต่อ ชีวิต
คัน บ่ มี นที ธาร สิ อยู่ กัน จัง ได๋ ได้
อีสาน เฮา อาศัย น้ำ ชี ปาว ยาว ต่อ
โขง ชี มูล เพิ่ น ใด้ ผัน น้ำ ให้ หมู่ เฮา
สารพัด เพิ่ น ได้ สร้าง ก่อ เหมืองฝาย
ชลประทาน เก็บ กัก เขื่อน กัน ตัน น้ำ
ตาม ภูมิ พื้น นิคม คาน บ้าน ซ่อง
ซุ่ม พวก ญาติ พี่น้อง อาศัย น้ำ ได้ ซุ่ม เย็น
๒... สัตว์ อยู่ ใต้ แผ่น พื้น ผืน โลก โลกา
เป็น พืช พันธ์ ธัญ ญา ป่าดง อาศัย น้ำ
พวก สัตว์ สา ค ณา เนื้อ อยู่ ดง นอน เหล่า
เขา อาศัย แหล่ง น้ำ คือ แท้ ดั่ง คน
จั่ ง ได้ ว่า น้ำ นี่ คุณ ล้น เหลือหลาย
ผู้ ไกล ชี ไกล ของ กะ โอ ง ฮ อง ขัง ไว้
เทิง เอา กิน เอา ใซ้ เป็ บ่อน บริโภค
อุปโภค โลก ล้วน กะ คือ ด้าม ดัง กัน
ยาม เฮ็ด บุญ กะ ใซ้ น้ำ ทุก ถิ่น กระทำ การ
พลังงาน พลัง แสง แหล่ง การ ไฟฟ้า
ใน กา ยา คน เฮา นี่ กะ เฮือน สาม น้ำ สี่
ธาตุ ปัจจัย เฮา มี ดิน ลม ไฟ และ น้ำ ... ของ ค้ำ คู่ กัน
อัน ว่า ดิน ซู น้ำ น้ำ เลา ซู ลม
ลม ซู ไฟ ฟาด เฟือน ฟอง ฟุ้ง
อัน น้ำมนต์ ลง หม้อ พิธีกรรม หลวง พ่อ
ฟิด ฟาย ให้ พี่น้อง ลุง ป้า ได้ ซ่ วง ใจ
คราว สมัย พุทธ เจ้า ขับ ไล่ พระยา มาร
ตอน นาง ธรณี ฮี ต ผม ให้ เป็น น้ำ
อาโป ท่วม พระยา มาร ได้ แตก ผ่าย
จั่ ง ว่า หลาย ประโยชน์ ใช้ คุณ น้ำ อเนก นั น ต์
เฮ็ด ให้ ดิน ชุ่ม ฉ่ำ เมฆ หมอก ยาม ฝน
ตกลง มา ให้ ท่ง นา เฮา ท่วม
ปู ปลา น้อย คอย ฝน สิ ตก ใส่
สัตว์ อยู่ ใต้ แหล่งหล้า คอย ฝน ฟ้า สิ นำ ลง
...พี่น้องเอ้ย
MURRAY RIVER AUSTRALIA...
ลุ่มน้ำ เป็น จุด กำเนิด ของ วัฒนธรรม น้ำ แทรกซึม อยู่ ใน พิธีกรรม วรรณกรรม นาฏศิลป์ ศิลปะ พื้นบ้าน จิตรกรรม ประติมากรรม และ สถาปัตยกรรม หรือ การ วาง ผังเมือง (น้ำ บ่อเกิด แห่ง วัฒนธรรม ไทย: ดร. สุเมธ ชุมสาย ฯ)
ขอบคุณนะคะที่ชอบ...มรดก"คำ"
แล้วจะเขียน...(วรรณศิลป์อีสาน)ให้อ่านค่ะ
สวัสดีครับ
อ่านจบแล้วครับ
หยุด 3 วัน น่าจะมีคำเพราะมาฝากอีกนะครับ
สวัสดีค่ะ...ดีใจที่มีผู้สนใจวรรณศิลป์พื้นบ้านแล้วจะเขียนให้อ่านนะคะ.....(คำ...อาจไม่แจ้งนักเพราะมาเติบโต.....แต่อาศัยใจรัก...)
วรรณศิลป์พื้นบ้าน นี่ดีและเพราะจริงๆค่ะ จะมาตามอ่านอีกค่ะ
สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ยินดีๆค่ะ...
เลาะริมฝั่งเมอร์เรย์...ที่เรียงรายไปด้วยต้นยูคาร์ยักษ์