การเมือง กับ การป่า

" ไม่เห็นมีใครเสนอว่า "การเมืองอารยประเทศ " เป็นอย่างไร? จะไปว่าเขาตรง ๆ ก็จะถูกเพ่งเล็ง จะหาว่าเราอยากดัง เลยได้แต่เงียบเฝ้าสังเกต "

เช้าวันนี้ (14 เม.ย.2549) ฟังคำสัมภาษณ์ ของอดีตนายกทักษิณ ก่อนเดินทางไปอังกฤษ เพื่อพักผ่อน พูดถึงพรรคฝ่ายค้านให้หยุดคิดช่วงสงกรานต์ พูดทำนองว่าเสนออะไรไม่สร้างสรรค์ อะไรประมาณนั้น

เราคิดว่า นักการเมืองหากไม่เสนอแนะเรื่องการเมือง หรือไม่ยอมพูดใด ๆ ในทางการเมือง แล้วจะให้เขาเหล่านั้นพูดเรื่องอะไร    เหลี่ยมหรือมุมความคิด ข้อเสนอ คำพูด จะเสนอรูปแบบใดเป็นอีกเรื่องหนึ่ง  ที่สนใจคือ ประชาชนส่วนใหญ่จะเห็นตามหรือไม่อีกเรื่องหนึ่ง

การป่าล่ะ  คุณคงมองว่า เป็นการป่าเถื่อนแบบนี้คงไม่ใช่  กิจกรรม  กิจการใด ๆ เกี่ยวกับป่า ถูกมองว่าไม่ดี  ลึกลับซับซ้อนเลยเพิ่มคำพ่องไปอีกว่า  " เถื่อน " เลยเถิดกันไปใหญ่  จะชักชวนคนไปท่องเที่ยวป่าเลยยากกว่า ชักชวนคนไปเที่ยว ห้างสรรพสินค้า หรือการห้างฯ เพราะที่ห้างมีแต่สิ่งอำนวยความสะดวก  เย็นสบาย ป่าไม่มีเสียงสี  ป่ามักมีความเงียบ

พวกนักการเมืองด้วยกันเอง   มักเสนอโจมตีกันและกัน จะดูเหมือนการเมืองเป็นเรื่องวุ่นวาย  แล้วไม่เห็นมีใครเสนอว่า  "การเมืองอารยประเทศ " เป็นอย่างไร? รูปแบบการวางตัว (จรรยาบรรณ) และวิธีนำเสนอ เป็นแบบไหน  ที่พวกเราเห็น ๆ คือ นักการเมืองเปลี่ยนพรรคกันอยู่บ่อย  บางพรรคเป็นชื่อพรรค เปลี่ยนชื่อตัวเอง  เปลี่ยนนามสกุลตัวเอง เป็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า  เลยไม่ทราบจะเปรียบอะไร  จะไปว่าเขาตรง ๆ ก็จะถูกเพ่งเล็ง  จะหาว่าเราอยากดัง  เลยได้แต่เงียบเฝ้าสังเกต