เดินสู่อิสรภาพ


การศึกษาไม่ได้ทำให้คนเป็นคนดีได้เสมอไป....ความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคนแต่ความรักเป็นเรื่องของสาธารณะ....

                การศึกษาไม่ได้ทำให้คนเป็นคนดีได้เสมอไป....ความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคนแต่ความรักเป็นเรื่องของสาธารณะ....การกตัญญูแผ่นดิน การรักถิ่นกำเหนิดเป็นความซาบซึ้งและเป็นความรู้สึกที่บอกได้ไม่หมด ผมเก็บดินจากใต้บันไดบ้านที่ผมเกิดห่อใส่ผ้าเช็ดหน้ามัดติดตัวไปกับผมตลอด ผมเคยคิดถึงบ้านที่จากมาผมก็เอาผ้าห่อดินนั้นมาแนบอกและซับน้ำตา สำหรับผมที่ยาวของผมนั้นผมจะเก็บไว้เพื่อระลึกว่าผมได้เคยอยู่ที่ประเทศอินเดียและจากมาแล้ว....เป็นประโยคที่ได้ยินจากปากของท่าน ดร.ประมวล เพ็งจันทร์ ในการบรรยายเรื่อง"เดินสู่อิสรภาพ"เมื่อวันที่ 27 มกราคม 2552 ที่ห้องประชุม พลับพลึง รพ.พุทธชินราช พิษณุโลก...หลังจากนั้น Kead มีภารกิจที่ต้องเดินออกจากห้องนั้น...แต่มีเสียงเล่าจากผู้ดำเนินรายการคือคุณปาริชาตเล่าให้ฟังว่า...เกือบทุกคนในห้องประชุมร้องไห้เมื่อท่านดร.ประมวลพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการอยากได้ อยากมี อยากเป็น การให้และความเมตตา...มันเป็นเรื่องราวที่ลึกซึ้งกินใจ...และในครั้งนี้ท่านประธานชมรมจริยธรรมคือนายแพทย์วีรพันธ์ สุวรรณนามัยเป็น Neuro surg ได้บันทึกเหตุการณ์ไว้เป็นภาพและเสียงบันทึกลง Vedeo CD แล้ว.....สำหรับ Keadได้พบท่านอาจารย์และสวัสดีได้พูดคุยกับท่านแล้วเรารับรู้ได้เลยว่าท่านมีพลังของความรักและเมตตาสูงมากมันฉายล้นออกมาจากแววตา สายตา ท่าทางของท่านอย่างปิดไม่มิดเลย...สาธุ...สาธุ...สาธุ...นี่แหละทางสู่อิสรภาพอย่างแท้จริง.

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 238555เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2009 13:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 04:51 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีค่ะ 

  • การศึกษาไม่ได้ทำให้คนเป็นคนดีได้เสมอไป....ความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคนแต่ความรักเป็นเรื่องของสาธารณะ....การกตัญญูแผ่นดิน การรักถิ่นกำเหนิดเป็นความซาบซึ้ง ....ซึ้งและประทับใจค่ะ
  • แวะมาเยี่ยมค่ะ  มีความสุขทุกๆวันค่ะ

ขอบคุณค่ะ...ที่แวะมา

ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ยังไม่จบ.. ค่อยๆ อ่านอย่างละเมียด เพื่อไม่ให้ตกหล่นไปจากถ้อยคำและถ้อยความในหนังสือ  แต่ก็เคยได้ชมรายการเจาะใจที่เชิญผู้เขียนมาพูดคุยให้เราได้ร่วมรับรู้

หนังสือเล่มนี้น่าสนใจมาก  มีคุณค่าในเชิงปรัชญาการดำเนินชีวิตที่โดดเด่น  และเขียนผ่านเรื่องราวจริงที่ชีวิตพบเจอ  พร้อมๆ กับการยืนยันให้เรารู้ว่า  ทุกๆ คน ทุกๆ สิ่งล้วนเป็นครูของชีวิตเราทั้งนั้น

ขอบคุณครับ

ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามา...ดีใจจัง

นานๆจึงจะมีโอกาสได้อ่านบทความอย่างนี้สักครั้ง รู้สึกซาบซึ้ง รู้สึกประทับใจมาก   

อยากได้รับโอกาสเข้าฟังบรรยายสักครั้ง หรือแม้แต่จะได้อ่านหนังสือเล่มนี้สักครั้ง

ขอบคุณค่ะที่กรุณา นำเรื่องดีๆๆมาฝาก thank  you

 

รักและกตัญญูต่อแผ่นดิน กตัญญต่อพ่อแม่ กตัญญต่อทุกสรรพสิ่งที่ได้สัมผัส

เพราะรู้ว่า ชีวิตเป็นส่วนหนึ่งของสถานการณ์โลก สังคมดีมีสุข อยู่ที่ทุกคนสร้างเหตุปัจจัย

อนุโมทนากับสิ่งดีๆ ที่ทุกคนมอบให้

be Happy!

http//www.meeoom.com

ขอบคุณค่ะ...คุณวัชร

เข้าไปเที่ยวmeeoom.com มาแล้วค่ะดีมากๆๆๆค่ะ

ขอขอบคุณกัลยาณมิตรอีกครั้งค่ะ

 

ขอบคุณ..คุณjumjim ด้วยค่ะที่แวะมา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท