โรงเรียนกับชุมชน

การที่มีชุมชนเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการศึกษาเป็นยุทธศาสตร์หนึ่งในการบริหารโรงเรียนให้ประสบความสำเร็จ  แต่จะทำอย่างไรให้ชุมชนเห็นความสำคัญและพร้อมใจกันเข้ามาช่วยเหลือโรงเรียน  อย่าลืมว่าชุมชน หรือผู้ปกครองต่างก็มีอาชีพ ภาระหน้าที่ประจำของตนเองอยู่เช่นกัน  การที่โรงเรียนจะมอบภาระใหม่ให้นั้นดูเหมือนเป็นการเพิ่มภาระให้เขาเกินไปหรือเปล่า  

มนุษย์ทุกคนต้องการเกียรติยศชื่อเสียง ตามทฤษฎีความต้องการของมาสโลว์  ฉะนั้น  อยากให้เขาช่วยเหลือเราต้องให้เกียรติเขา  ให้เขารู้สึกภาคภูมิใจในตัวเอง ให้เขารู้สึกว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียน เป็นเจ้าของที่แท้จริง  โรงเรียนมิใช่ของครู ผู้บริหารโรงเรียน  หรือของผู้นำท้องถิ่น  แต่โรงเรียนเป็นของชุมชนแตะต้องได้ทุกเรื่อง  นี่คือความงดงามของท้องถิ่น เมื่อความรู้สึกเหล่านี้เป็นของเขา  ไหนเลยเขาจะไม่ช่วยรักษาหรือพัฒนาองค์กรของเขา และผู้ปกครองส่วนใหญ่เป็นผู้ที่อาชีพมั่นคง  มีฐานะทางสังคม  จึงเป็นโอกาสดีที่จะดึงศักยภาพตรงนี้มาใช้อย่างเต็มที่ได้

โรงเรียนได้จัดพิธีมอบเกียรติบัตรแก่คณะกรรมการบริหารชมรมผู้ปกครอง ทั้ง 60 คนขึ้น โดยเชิญนายกเทศมนตรีเป็นประธานมอบ  แล้วคณะกรรมการแถลงนโนบายในการที่จะช่วยพัฒนาโรงเรียนของเทศบาลต่อหน้าสาธารณชน ในที่นี่หมายถึงผู้ปกครองของโรงเรียนทั้งหมด คณะครู ผู้บริหารเทศบาล  และงานประชุมสามัญประจำปี คณะกรรมการบริหารชมรมผู้ปกครองก็ถูกกำหนดขึ้นในแผนปฏิบัติงานประจำปี โดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อให้คณะกรรมการบริหารชมรม ฯ สรุปผลงานทั้งหมดในรอบปี  รายงานความก้าวหน้างานที่จะส่งมอบให้คณะกรรมการชุดต่อไป ที่ถูกเลือกโดยกระบวนการเดิมในตอน.. กว่าจะมาเป็นชมรมผู้ปกครอง

เมื่อนโยบายถูกประกาศ "คำพูดก็เป็นนายในทันที"  ผู้ปกครองทุกคนที่เป็นตัวแทนห้องและเป็นกรรมการชุดใหญ่นี้ก็วางแผนการทำงาน กำหนดโครงการของชมรมเอง ประชุมเพื่อรับทราบปัญหาของห้อง  และมาประชุมสรุปปัญหาของโรงเรียนเป็นรายเดือน นำปัญหาที่เกิดขึ้นเสนอให้โรงเรียนรับทราบและหาทางแก้ปัญหา  ปัญหาส่วนใหญ่เกี่ยวกับตัวนักเรียน  สวัสดิการ  ความปลอดภัย  การพัฒนานักเรียนให้ไปตามทิศทางที่ผู้ปกครองต้องการ  ปัญหาเหล่านี้ถูกแก้ไขโดยคนหลายระดับ  เช่น  ระดับโรงเรียน  ระดับกองการศึกษา  ระดับเทศบาลซึ่งเกี่ยวกับกองต่าง ๆ  เช่น กองช่าง  กองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม  กองคลัง  เป็นต้น 

การจัดการศึกษาที่มีรั้วกั้นกลางระหว่างโรงเรียนกับชุมชน ก็ถูกทำลายลงด้วยฝีมือครูและผู้ปกครองร่วมด้วยช่วยกันโดยใช้เด็กเป็นเป้าหมายในการพัฒนา 

                                                

 

[ด.ญ.กาญจนา เครือแก้ว]

ในภาพนั้นก็มีหนูอยู่ด้วยค่ะ

หนูเป็นอีกหนึ่งสมาชิกในโรงเรียนนี้

หนูเรียนอยู่ ป.5