บริหารความเปลี่ยนแปลง เหนื่อยแรง เหนื่อยใจ แต่ได้คุณภาพงาน


การพัฒนางานด้วยการบริหารความเปลี่ยนแปลง

      สองสามวันมานี้  ผมเปลี่ยนแปลงระบบและเนื้อหาในการทำงานของกลุ่มงานที่ผมรับผิดชอบอยู่เรื่องหนึ่งครับ

          งานเดิม  เป็นการทำงานแบบตามๆ กันมา  พอเงินมา ก็ทำงานไหลไปตามระบบที่วางไว้แล้ว  เน้นการใช้เงินให้ถูกระเบียบ  และ ทำงานให้ถูกต้องตามขั้นตอน

          จากการสอบถามผู้รับผิดชอบ บอกว่างานนี้ทำๆให้เสร็จไป  โดยไม่มุ่งหวังไปถึง คุณภาพ  เท่าใดนัก

          ผมก็เลยต้อง เสี่ยง มาบริหารความเปลี่ยนแปลงครับ

      เสี่ยง กับการถูกต่อต้าน  และ เสี่ยง ต่อความล้มเหลว

          และ ผลจากการบริหารความเปลี่ยนแปลง

          เรื่องงาน  พอไปได้ครับ     ได้คุณภาพงานพอสมควร  แต่เรื่องคน  ทั้งหนักและเหนื่อยครับ โดยเฉพาะเหนื่อยใจ

         เรื่องการต่อต้าน ผมพอฝ่าไปได้  แต่จะพัฒนาให้เขาเข้าใจ  ค่อนข้างลำบากครับ

          เพราะเขาคุ้นชินกับการทำงานระบบเดิมๆ  เนื้องานเดิมๆ  การทำงานด้วยระบบเดิมๆ เนื้องานเดิมๆ  ง่าย และ สบาย ครับ  หลับตาก็นึกภาพออกแล้วว่าจะขึ้นต้นและจบอย่างไร รายงานผลอย่างไร

      ถ้าผมเห็นด้วยกับการทำงานด้วยระบบและเนื้องานดังกล่าว ผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลยครับ  แค่เซ็นหนังสือ  กล่าวรายงาน  ก็หมดภาระหน้าที่

          แต่การทำงานด้วยระบบใหม่ เนื้องานใหม่  เขาไม่คุ้นชิน และ มองไม่ออกครับ

          ผมก็เลยต้องลงทุนลงแรงลงความคิดไปทั้งหมด 

          ทั้งเชิญประชุม  ประสานงาน ประสานเงิน  ประสานคน ประสานความคิด   ประสานแผนการทำงาน  เหนื่อยหน่อยครับ

          ผมทำไปจนเกือบหมดแล้ว  เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบก็เดินเข้ามาถามว่าทำอะไร  จะให้เธอช่วยอะไรบ้าง   ผมก็บอกรายละเอียดไปให้หมด  สีหน้าเธอมีแต่เครื่องหมายคำถามครับ

          คำถามปราบเซียนที่เธอถามมาที่ทำให้ผมยิ่งเหนื่อยเข้าไปอีก คือ

         เรื่องนี้  หนูเข้าใจ  แต่ทำไมต้องทำอย่างนี้ ทำอย่างที่หนูทำก็ได้

 

                            ภาพยนต์อวสานต์ครับ

 

หมายเลขบันทึก: 238151เขียนเมื่อ 28 มกราคม 2009 15:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 04:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

*บทต่อไปคงต้องเป็น"บริหารความเสี่ยง"แล้วละคะท่านรองฯ

สวัสดีค่ะท่ารองผอ.

เทียนน้อยตามมาให้กำลังใจในการต่อสู้

กับงาน กับคน กับใจคน เป็นเรื่องยาก

แต่เทียนน้อยว่าท่านรองทำได้ค่ะ

สู้ๆและอดทนคร๊า ^_^

คำถามปราบเซียน หลุดออกมาจากปาก...คนที่ชื่อครูอ้อย ใช่ไหมคะ  เอิ๊กเอิ๊ก

แวะมาทักทายท่าน ผอ.ค่ะ

เรียนท่าน รอง  สิ่งที่ท่านว่านี้ เกิดขึ้นไปส่วนมาก ในระบบราชการของประเทศ(.....) ผมว่านะ  ไม่เช่นนั้นเราเจริญกว่านี้เยอะ...ในที่นี้ไม่ได้ว่าเรื่อง ฉ้อราษฏ์บังหลวง นะครับ...แต่เป็นเรื่องงาน"เสร็จ"ถูกต้องทุกอย่าง แต่ไม่มี"คุณภาพ"อย่างที่ท่านว่า...เหมือนในอดีตที่มีข่าว ถนนควายเดิน..ถังประปาที่ตั้งเป็นอนุสาวรีย์..มีโรงปุ๋ยแต่ไม่มีปุ๋ย..มีโรงสีข้าวแต่ไม่ได้สีข้าว..ขออนุญาต ขออภัย ท่านรอง นะครับ ไม่ทราบว่าคุยเรื่องเดียวกันหรือเปล่า

Pคุณทะเลภูเขาครับ

        ต่อไปคงต้องบริหารความเสี่ยงจริงๆแหละครับ

                          ขอบคุณมากครับ

Pคุณเทียนน้อยครับ

   ขอบคุณมากครับที่คิดว่าผมทำได้  และ ผมจะพยายามทำให้ได้ครับ

                  แล้วจะรายงานผลให้ทราบนะ ครับ ว่าหมู่หรือจ่า 

Pครูอ้อยครับ

         ถ้าคำถามนี้หลุดออกมาจากครูอ้อย ผมจะน้อมรับและนำไปปฏิบัติอย่างเคร่งครัด..ครับผม

        

Pคุณหนุมกรครับ

       ก็เป็นอย่างที่คุณหนุมกรว่ามาแหละครับ

       อย่างนี้ละมั้ง ที่เขาเรียกว่า "ระบบราชการ"

                             ขอบคุณมากครับ

เหนื่อยแทนนะคะ แต่ต้องทำใจค่ะคนสไตล์นี้มีเยอะมากค่ะ...สู้ต่อไปนะคะ ความคิดคุณ small man~natadee ทันสมัยมากค่ะ ขณะที่คนอายุน้อยแต่คิดแบบนี้ไม่ได้ถือว่า out of date กว่าเรานะคะ

PคุณSila Phu-Chavaครับ

        เหนื่อยจริงๆครับ โดยเฉพาะเหนื่อยใจ คงต้องอดทนครับ

        ก็คงค่อยเป็นค่อยไปครับ

                      ขอบคุณมากครับ

พรสันต์ เลิศวิทยาวิวัฒน์

ขอให้กำลังใจครับ จะสร้างสิ่งใหม่ ต้องรื้อสิ่งเก่า ผู้ตามอาจเข้าใจยาก ต้องอาศัยระยะเวลา ความเพียรทนของผู้นำ ย่อมทำได้ ... ขอให้กำลังใจ

พรสันต์

คุณพรสันต์ครับ

ต้องอดทน และ ใช้เวลา ครับ

ขอบคุณมากครับ สำหรับกำลังใจ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท