วรรณกรรมอีสาน เป็นวรรณกรรมที่มีแนวคิดเนื้อหาเรื่องราวที่มีจุดมุ่งหมาย 2 ประการ คือ
1. เพื่อมุ่งสอนผู้คนในทางโลก เรียกว่า "คดีโลก" เป็นวรรณกรรมที่ประโลมให้โลกอยู่ได้อย่างร่มเย็น เช่น นิทานก้อม ตำราต่าง ๆ เป็นต้น
2. เพื่อมุ่งสอนทางธรรม เรียกว่า "คดีธรรม" เป็นวรรณกรรมที่ได้รับอิทธิพลจากความเชื่อความศรัทธาในลัทธินิยมของตนเอง เช่น วรรณกรรมชาดก คาถาอาคม เป็นต้น
วรรณกรรมอีสานบางส่วนเป็นวรรณกรรมที่ตกทอดมาจากเผ่าพันธุ์พื้นเมืองดั้งเดิง แต่ได้พัฒนาเรื่องราวให้มีความน่าสนใจยิ่งขึ้นเท่านั้น แต่โดยมากแล้ววรรณกรรมอีสานมักได้รับอิทธิพลจากวรรณกรรมล้านนา ทั้งนี้เพราะมีอยู่ยุคสมัยหนึ่งที่กษัตริย์ราชอาณาจักรล้านนาได้สละราชสมบัติแล้วนำพานักปราชญ์ราชบัณฑิตมาอยู่ที่ล้านช้าง ดังนั้นวรรณกรรมอีสานจึงได้รับอิทธิพลจากวรรณกรรมล้านนาอย่างเห็นได้ชัด
ไม่มีความเห็น