002 : ลูกฝรั่งช่างพูด


 

 

เพื่อนผมรักเด็กครับ

(แต่เขาไม่ได้เป็นนางสาวไทย...นะครับ :-P)

เขามีเรื่องเกี่ยวกับเด็กมาเล่าเพียบ

ลองฟังดูสัก 3-4 เรื่อง สิครับ

 


(หน้า 93)

ถาม - หนูชอบกินอะไรมากที่สุด

ตอบ - ไก่งวง

ถาม - ชอบส่วนไหน

ตอบ - ส่วนไหนก็ได้ ที่มีเนื้อติด


(หน้า 94)

ถาม - หนู 3 คนนี่ทำอะไรเด่นๆ ในโรงเรียนบ้าง

คนที่ 1 - ผมสอบอังกฤษได้ที่ 1

คนที่ 2 - ผมสอบประวัติศาสตร์ได้ที่ 1

คนที่ 3 - ผมเป็นคนที่ 1 ที่ออกจากห้อง เมื่อตีระฆังเลิกเรียน!


(หน้า 202)

ถาม - เราจะรู้ได้อย่างไรว่า ใครเป็นเด็ก ใครเป็นคนมีอายุ และใครเป็นคนแก่

ตอบ - เด็กเป็นคนเคี้ยวหมากฝรั่ง

         คนมีอายุเป็นคนคอยทำความสะอาดสิ่งที่มีหมากฝรั่งติด

         และคนแก่คือคนที่เคี้ยวหมากฝรั่งไม่ได้......

 


ลูกกวาดสะอาดแล้ว (หน้า 147) 

เด็ก 5 ขวบพูดกับแม่ที่อยู่คนละห้อง

แม่จ๋า หนูกินลูกกวาดที่ตกอยู่กับพื้นได้ไหม

ไม่ได้ มีเชื้อโรค

....หยุดไปครู่หนึ่ง....

แม่จ๋า หนูกินลูกกวาดได้หรือยัง ตอนนี้หนูเลียเชื้อโรคออกแล้ว 

 


 

 ลืมบอกไปว่าเขาโอนสัญชาติจากอเมริกัน...มาเป็นไทยครับ

ชื่อเดิมเขาคือ คิดส์ เซย์ เดอะ ดาร์นเดสท์ ธิงก์ส์

ส่วนชื่อไทยคือ ลูกฝรั่งช่างพูด

 

 

 

ถ้าอยากรู้จักเขาเพิ่มเติม ก็ตามไปฟังเขาคุยต่อได้ที่นี่เลย 

ขำได้ก็ดีลูกฝรั่งช่างพูด :-P



หนังสือ : ลูกฝรั่งช่างพูด

แปลโดย : อาจินต์ ปัญจพรรค์

จัดพิมพ์โดย : สนพ. บรรณกิจ

หนังสือเล่มนี้ฉันได้แต่ใดมา? : ซื้อเองเมื่อวันที่ 30 พ.ค. 2530 (หา!...กว่า 21 ปีเชียวรึนี่!) 


หมายเลขบันทึก: 235277เขียนเมื่อ 15 มกราคม 2009 09:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

ลูกกวาดสะอาดแล้ว (หน้า 147) เด็ก 5 ขวบพูดกับแม่ที่อยู่คนละห้อง… “แม่จ๋า หนูกินลูกกวาดที่ตกอยู่กับพื้นได้ไหม” “ไม่ได้ มีเชื้อโรค” ....หยุดไปครู่หนึ่ง.... “แม่จ๋า หนูกินลูกกวาดได้หรือยัง ตอนนี้หนูเลียเชื้อโรคออกแล้ว”


ชอบอันนี้มากๆ เลย


Tag : Hosting, Web Hosting, เว็บไซต์สำเร็จรูป, เว็บสำเร็จรูป

ผมก็ชอบ 'ลูกกวาดสะอาดแล้ว' เหมือนกันครับ ^__^

เดี๋ยวไปย้ายมาไว้ตรงนี้ดีกว่า ;-)

หนังสือเล่มนี้เก่ามาก พี่เคยเห็นในตู้หนังสือเก่าๆ ที่บ้านด้วย  ที่บ้านคุณป้าที่ กทม ก็เคยเห็น พี่ชายของพี่ติดการ์ตูนสนูปปี้ สงสัยซื้อเพราะหน้าปกมีส่วนตัดสินใจด้วยนะคะ

แล้วเล่มนี้ก็มีคุณหมอท่านหนึ่งเคยหยิบมาเขียนล้อ(เลียน) เด็กโฮงยาสวนดอกว่าช่างจ้อด้วยค่ะ มีเรื่องเด็กในบ้านพี่ด้วย เล่าให้ฟังตรงนี้นะคะ

ตอนนั้นน้องชายพี่อายุซักสี่ขวบ คุยกับแม่ของเค้าในงานปาร์ตี้ครั้งหนึ่ง (เค้าบอกว่ามีงานอะไรในโฮงยา ไม่ว่าจะเป็นงานของผู้ใหญ่ ก็ถือว่าเด็กในคอนโทรลก็ได้รับเชิญด้วยนะค่ะ)

  • "แม่คับ อุ้มตั้มที ตั้มเหนื่อยคับ"
  • "อ้าว ทำไมเหนื่อยล่ะครับ"
  • "เมื่อกี๊ตั้มร้องเพลงเยอะไปหน่อยน่ะคับ"

ไม่รู้ขำตรงไหนค่ะ...

หนูมีอีกเล่มอยู่ไหนก็ไม่รู้ คล้ายๆ แบบนี้ แต่เป็นเกี่ยวกับการอธิษฐานของเด็กกับพระเจ้า อย่างฮาค่ะ มีจำได้อันนึงเลาๆ ว่า "พระเจ้าขา แม่บอกว่าพระเยซูก็เป็นบุตรของพระองค์ และเราทุกคนก็เป็นลูกพระเจ้าเหมือนกัน แล้วพระเยซูดื้อมากเหรอคะถึงโดนตรึงกางเขน เวลาหนูดื้อมากๆ แม่แค่ทำโทษไม่ให้กินขนมเอง หนูสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี อย่าตรึงกางเขนหนูนะคะ อาเมน"

สวัสดีครับ พี่ดาว

       555 ผมว่าอาจจะขำตรงที่ต้องมานึกว่า "ขำตรงไหน" ก็ได้ครับ ;-) จะว่าไปแล้ว อาจจะเป็นการล้อผู้ใหญ่ที่เอาแต่ร้องเพลงหรือเปล่า?

       ดูเหมือนหนังสือเล่มนี้จะมีกันหลายคนทีเดียว

สวัสดีครับ ซูซาน

       คิดแบบ Kid นี่น่ารักดีจัง แต่เป็นเพราะเด็กเล็กๆ เชื่อง่ายๆ หรือเปล่า ผู้ใหญ่ก็เลยชอบ (แกล้ง) หลอกเป็นประจำ

ขอยืมอ่านได้ไม๊คะ อยากอ่านมากๆ เลยหุยพาฝรั่งไปทัวร์ เอามุข ขำ ขำ ใน blog ตัวเองไปเล่า ที่คิดว่าแปลรู้เรื่องด้วยนะ ฮ่าๆ  เลือกเรื่องที่คิดว่า ฝรั่งต้องขำ..(โดยเฉพาะมุขของพวกสรีระใต้สะดือ มันช่างเป็นเรื่องสากลมากๆ ไปอยู่ด้วยกัน 3-4 วัน อีก 2 วัน เสาร์-ทิตย์ที่ผ่านมา หามุขเล่าได้ทุกวันๆ ละ 2-3 เรื่อง ลูกค้าหัวเราะย่อยอาหารทุกวัน เลยโดนถีบ (tip) ค่าขนมหลายอัฐ ตามไปอ่านบันทึกพาทัวร์ปีใหม่ได้ที่ เที่ยวทั่วไทย) แวะมาหาพี่สงสัยจะได้อีกหลายมุข แบ่งหนูอ่านมั่งดิ...จะเอาไปหากิน...ฮ่าๆๆ

อ่านเรื่องลูกกวาด ที่คุณบี และพี่ชิว ชอบ...คิดถึงรุ่นน้องคนนึงค่ะ เรื่องทำของกินตกพื้น..ไม่รู้เคยเล่าหรือยัง เล่าอีกรอบละกัน...สมัยสาวๆๆ ไปกางเต๊นท์นอนป่ากัน หุงข้าว ทอดไข่ ต้มมาม่า สนุกกันไปเรื่อย นั่งกินกันท่ามกลางหมู่ดาวเต็มฟ้านี่แหละ....ทีนี้มีคนทำหมูตกพื้นชิ้นนึง น้องแกเก็บมา มองๆ แล้วก็กินต่อ..

หุย   :  เห้ย..ไม่กลัวสกปรกเหรอ..
น้อง :  มองหน้าแล้วถามว่า..เจ๊ๆๆ เวลาของตกใส่หัว..เจ๊หลบปะ..
หุย   :  ก็บอกว่าหลบดิ...
น้อง  :  อะ..ถ้างั้นไอ้หมูชิ้นมะกี้ มันตกใส่เชื้อโรค เชื้อโรคง่ะ หลบเป็นเหมือนกัลล์...

....คิดตามมันแทบไม่ทัน ง่ะ....

พี่ชิว .... หุยยังยืนยัน...ขอยืมอ่านหนังสือเล่มนี้ ...นะคะ ได้โปรด...แลกกับส่งรูปเมฆ เป็นระยะๆ...(มีข้อแลกเปลี่ยนอีกแหะ)



สวัสดีครับ หุย

       ส่งที่อยู่ส่งไปรษณีย์มาเลย ส่งทาง e-mail ก็แล้วกันนะ

เล่มนี้กระดาษมันออกจะกรอบๆ แล้ว พี่ว่าเอาไป xerox ก่อนน่าจะดีกว่า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท