PSU Tour by Jantawan

   ตอนผมอยู่ที่งานเสวนา UKM 2/2549 วันที่ 7 เมษายน 2549 เวลา 15.30 น. เป็นเวลาที่เสร็จสิ้นการเสวนาแล้ว หลายคนกลับไปที่พักเพื่อเตรียมไปเที่ยวในเมืองกัน อ.ดร.จันทวรรณ ยังมีเรื่องคุยกับหลายท่านอยู่

  ส่วนผมมีเหตุที่จะต้องกลับพิษณุโลก ขึ้นเครื่องเวลา 17.45 น. แต่จะต้องไปถึงสนามบินหาดใหญ่เวลา 17.15 น.

  ระหว่างที่ผมกำลังรอเวลาให้ทางเจ้าภาพไปส่งที่สนาบบินก่อน 5 โมงเย็น ก็ได้ไปนั่งเช็คบันทึกใน GotoKnow อยู่ พอท่านอาจารย์จันทวรรณทราบว่าผมต้องรีบกลับพิษณุโลก ก็ถามในทำนองว่า "อยากไปเที่ยวมอ.ไหม อาจารย์จะพาไป เพราะอาจารย์ต้องกลับไปอยู่แล้ว มีสอน 6 โมงเย็น ชวนอาจารย์มาลินีและอาจารย์หนึ่งไปด้วย"

   ผมอยากไปเที่ยวมอ.อยู่แล้ว เพราะหลายครั้งที่มาหาดใหญ่ ไม่เคยได้ไปเที่ยวมอ.สักที ผมขอเวลาไปเตรียมสัมภาระ และตกลง-ต่อรองกับเจ้าภาพเรื่องรถไปส่งสนามบิน ระหว่างนั้นก็ได้ติดต่ออาจารย์จากมน.2 ท่าน ปรากฏว่าท่านอาจารย์มาลินีไม่เปิดมือถือ ส่วนอาจารย์หนึ่งโทรกลับมาและขอร่วมทางไปด้วย

   เรามีเวลา 1 ชั่วโมง ระหว่างเวลา 16.00 น.-17.00 น. อาจารย์จันทวรรณจอดรถไว้ไกลจากโรงแรมที่พักประมาณ 100 กว่าเมตร เรา 3 คน (อ.จันทวรรณ,อ.หนึ่ง และผม) เดินเท้าไปขึ้นรถของอาจารย์จันทวรรณที่จอดไว้กลางแจ้ง ใช้เวลาปรับตัวกับความร้อนพอสมควร กว่าจะเดินทางเข้าไปในมอ.ได้ เวลาผ่านไป 20 นาทีแล้ว แต่ก็ไม่ผิดหวังกับบรรยากาศสวยๆ ภายในมหาวิทยาลัยอันมีเนื้อที่มากกว่า 1,600 ไร่ (แอบถามเรื่องพื้นที่จากพนักงานขับรถมอ.)

   ระหว่างทางก่อนเข้ามอ. ท่านอาจารย์จันทวรรณ ก็ทำตัวเป็นไกด์ บรรยายเรื่องร้านอาหารในเมือง ว่ามีร้านไหนอร่อยบ้าง (ท่าทางอาจารย์จะเป็นนักชิมตัวยง) และได้เล่าอุปนิสัยส่วนตัวว่าชอบถ่ายภาพอยู่เหมือนกัน (ทั้ง 3 ท่านเป็นคนคอเดียวกันคือชอบถ่ายภาพคนอื่น)

  ต่อไปก็ขอเล่าด้วยภาพที่ถ่ายมาได้ก็แล้วกันครับ

 ภาพชุดแรก : หมายเลข ๑ ผมซึ่งนั่งอยู่ทางด้านหลังถ่ายภาพจากในรถออกไปนอกรถ ขณะที่อาจารย์จันทวรรณขับรถไปก็บรรยายสถานที่ผ่านไป, หมายเลข 2,3,4 ผลัดกันถ่ายภาพ โดยใช้ background เป็นอ่างเก็บน้ำ ที่มีตึกก่อสร้างใหม่ (ถ่ายภาพย้อนแสงไปหน่อย หน้าเลยมืดทุกคน)

 

 ภาพชุดสอง : วิวรอบอ่างเก็บน้ำ หมายเลข ๑ กับ ๒ แสดงให้เห็นอาคารรวงผึ้ง ส่วนหมายเลข ๓ และ ๔ ก็เป็นบรรยากาศรอบอ่างน้ำเหมือนกัน

    ขากลับเวลา 17.15 น. ท่านอาจารย์จันทวรรณก็มาส่งอ.หนึ่งกับผมหน้า วจก.(คณะวิทยาการ การจัดการ) ซึ่งมีรถจากทางมอ.มารับไปส่งที่สนามบินทันเวลาขึ้นเครื่องพอดี ขอขอบคุณพขร.และทีมผู้ประสานงานของมอ.ครับ :)   

 

[จันทวรรณ]

มอ. น่าอยู่นะคะ แต่สงสัย มน. จะน่าอยู่กว่า เพราะเพิ่งอ่านจากข่าวในประชาชาติธุรกิจเมื่อวานว่า ผลการสำรวจบอกว่า มน. เป็นมหาวิทยาลัยต่างจังหวัดที่มีคนอยากเข้าเรียนมากที่สุดคะ

[สมลักษณ์]

• ขอบคุณ ท่านอาจารย์จันทวรรณครับ
• เป็นข่าวใหม่ครับ ผมยังไม่ทราบ

[มาลินี ธนารุณ]

โธ่! น่าเสียดายจริงๆ  สงสัยดิฉันปิดมือถือตอนประชุม พอเลิกประชุมก็ลืมเปิดไว้  น่าเสียดาย  น่าเสียดาย  แต่คิดอีกทีก็โชคดีที่ไม่ได้ไปด้วย  เพราะวันนั้นทั้งวัน ท่านอาจารย์เทียมจันทร์ คู่หู คู่นอนของดิฉัน  ไม่สบายทั้งวัน  เนื่องจากโรคไมเกรน  ปวดศีรษะตั้งแต่เช้า  บอกให้นอน ไม่ต้องเป็นห่วง  ท่านก็ยังสู่อุตสาห์ฝืนลงจากที่นอนช่วงใกล้ตอนที่ดิฉันนำเสนอ  เพื่อมาเป็นกำลังใจ  และแล้วก็ทนไม่ไหว  ต้องกลับไปนอนต่อ  ช่วงเย็นหลังประชุมแล้ว  ดิฉันอยู่เป็นเพื่อนได้พักใหญ่ในห้องพัก  ก็มีข่าวร้ายโทรเข้ามาที่มือถือของอาจารย์อีก  บอกว่าบ้านที่พิษณุโลกโดนขโมยงัด  รื้อข้าวของกระจุยกระจายหมดเลย  ดังนั้น  ระหว่างที่ท่านอาจารย์ทั้ง 3 ท่าน กำลังชื่นชมธรรมชาติยามเย็นที่ มอ. อยู่นั้น  อาจารย์เทียมจันทร์และดิฉันก็มัวรีบจัดแจงเรื่องตั๋วเครื่องบิน  เพื่อหาทางให้อาจารย์เทียมจันทร์ได้กลับบ้านโดยเร็วที่สุด ซึ่งในที่สุด ก็ได้เที่ยวบินตามหลังอาจารย์สมลักษณ์ไปเพียงชั่วโมงเดียว  นี่แหละค่ะ  เรื่องของเรื่อง มันเป็นอย่างนี้

ดิฉันจะรอ ทั้งท่านอาจารย์จันทวรรณและอาจารย์ธวัชชัย ที่ มน.  อีกไม่นานคงได้พบกันนะค่ะ  คราวนี้ไม่ยอมพลาดแน่ๆ 

 

[จันทวรรณ]

ของสูญหายไปเยอะไหมคะอาจารย์ โบราณเขาบอกว่า ฟาดเคราะห์ นะคะ ส่วนดิฉันและอ.ธวัชชัย จะไปเยี่ยม มน. แน่ๆ คะ ตอนนี้กำลังเร่งพัฒนาเวอร์ชันสองอย่างเต็มที่คะ

[สมลักษณ์]

ขอบคุณท่านอาจารย์มาลินีครับ

• ที่เข้ามาเติมเต็ม เรื่องราวอีกด้านหนึ่งของทีมงาน
• ผมอยู่ในเหตุกาณ์ ที่อาจารย์เทียมจันทร์ขึ้นๆ ลงๆ ห้องพักระหว่างเป็นไมเกรน ผมไม่เคยเป็นแต่รู้สึกว่ามัน ทรมาณ มากครับ
• ของสูญหายก็ต้องทำใจ นึกว่าฟาดเคราะห์ก่อนปีใหม่ครับ พอปีใหม่แล้ว สิ่งดีๆ ก็เข้ามาในชีวิตครับ