ข้อคิดเมื่อคอมพิวเตอร์ออนไลน์เพี้ยน...
ช่วง 4-5 วันที่เป็นวันหยุดนี้รับหน้าที่"อยู่บุญ"ทั้งหมด 3 วัน เริ่มวันแรกตั้งแต่วันสุดท้ายของปี ก็พบกับสภาวะที่ระบบคอมพิวเตอร์ในห้องแล็บรวนเร จากที่เคยรับผลการตรวจจากเครื่องวิเคราะห์อัตโนมัติได้ เราก็เพียงตรวจสอบผลว่าถูกต้อง สมเหตุสมผล หรือเทียบกับผลแล็บเดิมๆของผู้ป่วยก่อนที่จะยืนยันออกผลไปสู่ผู้รับบริการ มาวันนี้ระบบทำให้เรา งง งง ด้วยการส่งผลให้ไม่ครบทุกการทดสอบ หรือส่วนใหญ่จะไม่ยอมส่งเอาเลย ไม่ว่าเราจะไปจัดการปิด เปิดโปรแกรมใหม่ ตรวจสอบทุกจุดที่คิดว่าน่าจะเป็นปัญหาแล้วก็ยังคงมีปัญหาผลุบๆโผล่ๆ จนต้องโทรไปรายงานและสอบถามจากหน่วย IT ของคณะแพทย์ ได้ทราบว่ากำลังตรวจสอบอยู่ เรารู้สึกว่าปัญหานี้เริ่มมาตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นแล้ว
เว้นการมาทำงาน"อยู่บุญ"ไป 2 วัน กลับมาทำงานอีกทีเสาร์-อาทิตย์นี้ ได้ทราบว่าปัญหาที่เกิดขึ้นลุกลามไปทั่ว จนถึงแล็บนอกเวลาด้วย พี่วรรณีบอกว่าคุณโกเมนแห่งหน่วย IT มาแก้ปัญหาให้ตอนดึกๆดื่นๆด้วย รู้สึกจะมีไวรัสก่อกวน และกำลังติดตามแก้ไขกันอยู่ เฮ้อ...มาวันนี้ทั้งวัน ก็อยู่ในสภาพที่ต้องใช้วิธีกดแป้นใส่ค่าผลแล็บกันเกือบทั้งหมด โทรถามหน่วย IT ก็ได้คำตอบว่าคงต้องรอวันจันทร์จึงจะรู้ชัดว่าจะแก้ไขได้เรียบร้อยเมื่อใด โอ...แค่คิดก็น่าเป็นห่วง เพราะปกติวันแรกที่เปิดทำการจากวันหยุดยาวๆนั้น งานมาเป็นพายุแน่นอน
ได้คิดว่า ระบบคอมพิวเตอร์นั้น เป็นเครื่องมือสำคัญอย่างยิ่งในการทำงานจำนวนมากๆ ลดความผิดพลาดจากการลงผลได้อย่างเด่นชัด เพราะตัวเลขทั้งหลายถูกส่งผ่านโดยตรงกันมาเลย เมื่อต้องกลับมานั่งกดแป้นใส่ตัวเลขอีกครั้ง แต่ละรายต้องกดกันหลายจิ้มทีเดียวกว่าจะเสร็จ แถมเสร็จแล้วยังต้องตรวจดูอีกทีว่าไม่ได้กดผิดหลัก ใส่จุดผิดที่หรือตัวเลขขาดเกิน รู้สึกเลยว่า ถ้าไม่มีระบบอัตโนมัตินั้น ปริมาณงานมากๆเป็นหลายๆร้อยรายนั้น เกินกำลังคนทำที่จะออกผลได้ภายในเวลาที่ประกันไว้ และคงต้องช่วยกันตรวจเช็คให้ดีๆ เพราะคนลงผลเองนั้นคงจะตาลายเกินกว่าจะตรวจสอบตัวเองได้ทั้งหมด
ในยามที่งานเดินดี เราอาจจะลืมไปเลยว่า ระบบนี้สำคัญขนาดไหน มานึกได้ก็เมื่อมีปัญหานั่นเอง ย้อนคิดเปรียบเทียบกับอะไรๆและใครๆอีกมากมายในชีวิตเรา ที่ทำให้เรามีชีวิตเป็นปกติสุขอยู่ได้ทุกๆวันนี้ เราหลงลืมให้ความสำคัญและดูแลรักษาเขาไปบ้างหรือเปล่าหนอ ....
ความเห็น (3)
มาดูพี่โอ๋ อโณ อยู่บุญ ค่ะ
ได้บุญจริงๆนะคะพี่ อยู่บุญ ทั้งผู้ป่วย ญาติผู้ป่วยหายทุกข์ใจ
พี่โอ๋ครับ
ผมมักจะเปรียบ IT = อิฐ เสมอ
เพราะว่า "อิฐ" ไม่ค่อยมีใครสนใจเท่าไหร่
ก่อเสร็จ ก็ฉาบปิดด้วยปูน แล้ว ทาสีทับ ก็เลยไม่เห็น "อิฐ"
พอ มีปัญหา "ร้าว" ก็โทษ "อิฐ"
แต่ไม่มีใครโทษ "ปูน" โทษ "สี"
ทุกคนจะชมว่า "สี" สวย "ปูน" ดี
แต่ไม่เคยมีใครชมว่า "อิฐ" ดี
"อิฐ" ถูกทุบ ถูกตี ถูกหัก
ใครไม่พอใจ หยิบ "อิฐ" มาขว้าง โดนใครเข้า ก็ "เจ็บ" ก็โทษ "อิฐ" อีก
กว่า จะรู้ คุณค่า ของ "อิฐ" หรือ "IT" ก็ต่อเมื่อ มีปัญหา
"net ดีไม่มีใครชม net ล่ม โดนสวยยับ (รีดไม่เรียบ)"
ขอบคุณที่สุดครับ
สวัสดีปีใหม่อาจารย์โอ๋ ครับ ด้วยความระลึกถึงครับ