เล่าเรื่องระหว่างวันที่ 29 ธ.ค.51 - 2 ม.ค. 52


 A new year is a reminder to celebrate all the things that are good in your world. Happy New Year.

ขอให้ปีใหม่ คิดดี ทำดี และพบเจอแต่สิ่งดีๆ ตลอดปี และตลอดไป ขออวยชัยให้มีสุขสมหวัง มีพลังในการต่อสู้ ... แฮปปี้นิวเยียร์

วันที่  ๓   มกราคม  ๒๕๕๒

เรียน  เพื่อนครู ผู้บริหารที่เคารพรักทุกท่าน

วันจันทร์ที่ ๒๙  ธันวาคม  ๒๕๕๑   เช้ามีคณะผู้บริหารมาอวยพรที่บ้าน ๑ คณะ รับพรให้พรกันหน้าบ้าน เพราะเพิ่งกลับจากกรุงเทพฯ มาถึงตอนเช้ามืด   เข้าสำนักงานก็มีผู้บริหารและครูโรงเรียนจุฬาภรณ์ราชวิทยาลัยมาอวยพรให้ และปรารภว่าถูกสั่งให้ไปจัดนิทรรศการคุณธรรมงานศิลปหัตถกรรมนักเรียนฯ ที่จังหวัดสุพรรณบุรี ไม่ได้รับงบประมาณค่าใช้จ่ายจากเขตเลย  รับปากว่าจะถามเจ้าของเรื่องและดูแลให้  เวลา ๐๙.๐๐ น. มีการประชุม อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษา  มีเรื่องสำคัญเข้าพิจารณาหลายเรื่อง ผลการพิจารณาอนุมัติบ้าง ไม่อนุมัติบ้าง และถอนเรื่องคืนไปบ้าง เช่น เรื่องย้ายครูผู้สอนมี อ.ก.ค.ศ. ทักท้วงว่าช่วงชั้นที่ ๑ และ ๒ หลักเกณฑ์ไม่ได้กำหนดให้โรงเรียนระบุวิชาเอก ดูแล้วก็ตรงกับที่เขาว่า แต่มีเพียงบางแห่งเท่านั้นที่ระบุ  ส่วนใหญ่ไม่ได้เจาะจงมา  เมื่อไม่เป็นไปตามเกณฑ์จะเดินหน้าไปไม่ดีแน่เพราะผู้มีส่วนได้เสียจะแตกต่างกันมาก  เช่น โรงเรียน ก. มีผู้ขอย้ายเข้า ๗ คน หากให้คะแนนแบบคละเอก จะได้ นางสาว A วิชาเอก การประถมศึกษา  หากจัดตามที่โรงเรียนระบุวิชาเอก ภาษาไทย  ก็จะได้นาง D อยู่ลำดับที่ ๗ เป็นต้น  เจออย่างนี้ก็ต้องถอย  ขืนเดินหน้าต่อ ผอ.เขต ก็จะกลายเป็นโง่ยกกำลังสอง ภาษานักเลงเขาบอกว่าแพ้ตั้งแต่ในมุ้ง ความจริงโรงเรียนเป็นผู้ใช้ครูการให้เลือกวิชาเอกตามต้องการเป็นเรื่องที่สอดคล้องกับการกระจายอำนาจไปยังสถานศึกษา (SBM) ผมได้กระจายไปแล้ว ๑ เรื่องคือการแต่งตั้งผู้รักษาราชการแทน ผอ.รร.  ซึ่งตามกฎหมายเป็นอำนาจของ ผอ.สพท. ได้มอบให้ ผอ.รร. ดำเนินการเอง สำหรับเรื่องนี้เมื่อยังไม่ได้แก้ไขหลักเกณฑ์จึงต้องถอนเรื่องออกมาจัดทำใหม่ ซึ่งก็ไม่ยุ่งยากอะไรเพราะข้อมูลพื้นฐานมีอยู่แล้วใครได้คะแนนลำดับ ๑ ในโรงเรียนที่มีตำแหน่งว่างก็เอาไป จะเป็นวิชาเอกอะไรก็ต้องยอม โรงเรียนก็ต้องบริหารจัดการเอาเอง  ผมถามกรรมการบางท่านถึงเหตุผลที่ไม่ให้ผู้บริหารเลือกวิชาเอก เขาบอกว่า ผู้บริหารจะไปเลือกวิชาเอกเอาพวกเอาพ้องหาเงินหาทองจากการย้ายครู  ก็อ่อนใจ ระดับเรายังต้องใช้ทฤษฎี X มากกว่า Y การกระจายอำนาจยังห่างไกล เหมือนเวลาสอบวัดผล NT ต้องสลับครูสลับโรงเรียนกันวุ่นวาย เพราะเรากลัวครูจะไปบอกข้อสอบลูกศิษย์ สังคมครูเสียเงินเสียเวลาและเสียความรู้สึกกับความไม่เชื่อมั่นซึ่งกันและกันไปมาก ถ้าครูคิดว่าครูยังเชื่อไม่ได้แล้วเราจะเชื่อใครและใครจะเชื่อเรา   หลายเรื่องก็กลับตาลปัด เช่น ผมเองได้รับรายงานว่ามีการหากินกับครูในเรื่องวิทยฐานะ เวลาครูผ่านก็จะบอกว่าได้ปรับปรุง เวลาปรับปรุงก็บอกว่าตก หากจะให้ช่วย ก็เรียกเงินเรียกทอง หรือมีเงื่อนไขให้ไปซื้อบริการที่กำหนด  ซึ่งก็เป็นการกล่าวหากัน บ้างก็บอกว่าทำกันเป็นเครือข่าย เป็นขบวนการ ผมก็พยายามจัดระบบไม่ให้เกิดวงจรอย่างนี้ขึ้นเพื่อป้องกันตัวเองและคนที่ถูกกล่าวหา  เรื่องย้ายก็มีผู้ร้องเรียนว่ามีการเรียกเงินเรียกทอง ผมจึงพยายามทำให้โปร่งใสเวลาให้คะแนนก็ให้ผู้บริหารโรงเรียนที่คนยอมรับว่าโปร่งใสร่วมเป็นคณะทำงานด้วย  แต่ผู้ที่ได้รับผลกระทบก็พยายามสร้างภาพเปลี่ยนจำเลยมาเป็นโจทก์หรือ เปลี่ยนโจทก์เป็นจำเลย  เปลี่ยนครูเป็นนักเรียน นักเรียนมาเป็นครู  ได้แต่ฟังไม่อยากชี้แจงและไม่อยากเถียง เพราะพิจารณาแล้วเสียเวลาเปล่า คนไม่ชอบพยายามทุกวิถีทางที่จะโค่นล้มเราให้ได้เพื่อความอยู่รอดของเขาและพวกพ้อง คนที่เห็นด้วยกับเราเขาก็นั่งดูเฉย ๆ ไม่มีปากมีเสียง  เพชรบุรีเป็นจังหวัดที่ ๑๒ ในชีวิตราชการก็ได้ประสบการณ์ในการบริหารงานบริหารคนที่แปลกใหม่ ต้องคิดถึงคติประจำใจที่ว่า "ความพยายามเป็นเรื่องของมนุษย์ ความสำเร็จเป็นเรื่องของฟ้าดิน" หากสังคมที่นี่ไม่มีความเชื่อมั่นในตัวผู้บังคับบัญชาตัดสินใจอะไรก็จะถูกกล่าวหากันเรื่อยไป เบี้ยก็อยากเดินในกระดานเอง ไม่สนใจว่าคนเล่นเขาคิดอย่างไร กลองก็มีเสียงดังเองโดยไม่รอคนตี อย่างนี้คงต้องขอให้หน่วยงานภายนอกช่วยดำเนินการ เช่น ป.ป.ช. เราคอยรับผลมาดำเนินการตามมติของเขาอย่างเดียวสบายใจกว่า   ว่ากันจาก ๐๙.๓๐ น. จน ๑๔.๐๐ น. จึงเลิกประชุม ไปทานข้าวกลางวันที่ร้านศรีสมร  ริมคลองส่งน้ำหลังตลาดท่ายาง  เพื่อเลี้ยงแสดงความยินดีกับรองเลขาธิการคุรุสภา คุณศรายุทธ  เจริญผล ซึ่งเป็น อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒  เย็นแสดงบทพ่อครัวทำไก่ต้มขมิ้นหม้อใหญ่ให้สมาชิกในเขตได้ชิมกัน  กลางคืนมีงานสังสรรค์ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่จน ๓ ทุ่มกว่าจึงกลับบ้านพักผ่อน    อ.ก.ค.ศ. เขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒ ผู้ทรงคุณวุฒิท่านหนึ่งโทรศัพท์มาบอกว่าหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นฉบับใหม่มาสัมภาษณ์ท่าน ซึ่งพาดพิงถึงผม อย่าไปคิดอะไรมาก ท่านสัมภาษณ์ไปตามข้อมูลที่รับรู้  ผมเรียนท่านว่าไม่เป็นไร ความจริงในเรื่องนี้กำลังจะเปิดเผย ทองจริงหรือทองหลอกคนสวมใส่ย่อมทราบดีมาแต่ต้น เขาอาจหลอกคนบางคนได้บางเวลา  แต่เขาไม่สามารถหลอกคนทุกคนได้ทุกเวลา

วันอังคารที่ ๓๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๑  เช้านี้มีคณะผู้บริหารจากอำเภอบ้านลาดและเจ้าหน้าที่ในสำนักงานเขตมาอวยพรปีใหม่ให้ที่บ้านพัก  เข้าสำนักงานลงนามแฟ้มเอกสารจนเสร็จทุกแฟ้ม ประชุมรองผู้อำนวยการสำนักงานเขตฯ เพื่อซักซ้อมการปฏิบัติงานระหว่างที่ผมไปราชการเพื่ออบรมหลักสูตรนักปกครองระดับสูง  (นปส.)  ๑๐.๓๐ น. เดินทางไปอำเภอบ้านลาด ประชุมครูเครือข่ายวังทอง ที่โรงเรียนวัดหนองกาทอง ของท่าน ผอ. ณรงค์  อินทร์จันทร์  มีการแจกบัตรทอง บัตรเงิน บัตรทองแดง ให้ครูที่ลูกศิษย์สอบผ่านในกลุ่มสาระต่าง ๆ ด้วย ผมได้พูดคุยกับครูประมาณ ๑ ชั่วโมง สาระสำคัญเป็นการสร้างเจตคติที่ดีต่อตนเอง ต่ออาชีพ เที่ยงเขาเลี้ยงโต๊ะจีน ท่าน ผอ.ณรงค์ เล่าว่ากรรมการสหกรณ์ออมทรัพย์ครูได้สละเงินรายได้จากสหกรณ์มาจ่ายค่าอาหารจัดเลี้ยงเป็นประจำทุกปี   บ่ายเดินทางออกจากอำเภอบ้านลาดมาถนนเพชรเกษม รถเริ่มหนาแน่นขาล่องใต้ เมื่อเลยทางเข้าวัดถ้ำรงค์ เลี้ยวซ้ายเข้าโรงเรียนวัดไร่ถิ่นน้อย  ของ ผอ.วิชัย เพชรขาวเพื่อประชุมครูผู้บริหารกลุ่มเครือข่ายสามัคคีสี่ตำบล มีท่าน ผอ.ทบ กรกุม  ผอ.รร.วัดถ้ำรงค์ เป็นประธานเครือข่าย  พูดคุยกับครูผู้บริหาร ๑ ชั่วโมง ๓๐ นาที  กลับสำนักเขตทำงานเอกสารจนเย็นมีการแต่งตั้ง ย้ายผู้บริหารโรงเรียน เลื่อนวิทยฐานะ และเปลี่ยนแปลงตำแหน่งหลายรายสอบถามรายละเอียดได้ที่กลุ่มบริหารงานบุคคล  ผู้บริหารโรงเรียนโทรศัพท์มาแจ้งว่าหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นฉบับวันนี้มีข่าวพาดพิงต่อเนื่องอีกเล็กน้อย  ก็ว่ากันไปข่าวก็คือข่าว ความจริงก็คือความจริง  คณะกรรมการสืบสวนข้อเท็จจริงที่ตั้งขึ้นพิจารณาเมื่อมีข่าวฉบับที่แล้ว ก็สรุปผลเสร็จในวันนี้เช่นกัน  ทันเวลาที่จะส่งรายละเอียดทั้งหลักฐานและกระบวนการให้คะแนนและจัดลำดับกรณีโรงเรียนบ้านท่ายาง(ประชาสรรค์) ไปให้ ก.ค.ศ. พิจารณาตามที่ผู้ไม่ได้รับแต่งตั้งร้องทุกข์ไป  ผลจะเป็นอย่างไรก็ขึ้นอยู่กับกฎแห่งกรรม   ความจริงให้เขาไปหาหน่อไม้ กลับได้เห็ดได้ผักหวานมาด้วยเต็มกระบุง ก็จะส่งเข้าครัวทุกรายการ แล้วแต่แม่ครัวจะเห็นสมควร   เย็นเดินทางกลับบ้านพักเพื่อพักผ่อนต้อนรับเทศกาลปีใหม่

 

วันพุธที่ ๓๑  ธันวาคม  ๒๕๕๑  วันสุดท้ายของปีพุทธศักราช ๒๕๕๑ รอบปีที่ผ่านมาเป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างมาก ที่สำคัญสุดคือการเปลี่ยนแปลงที่ทำงาน พระพุทธองค์ตรัสว่าการพลัดพลาดจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ การพบกับสิ่งที่ไม่รักก็เป็นทุกข์ นับเป็นสัจธรรมสำหรับชีวิตประการหนึ่ง ควบคู่ไปกับ อนิจจัง  ทุกขัง อนัตตา พยายามปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ ควบคู่ไปกับการปรับปรุงสิ่งแวดล้อมให้สอดคล้องกับความต้องการอย่างเหมาะสม  พยายามแก้ปัญหาเพื่อประโยชน์สาธารณะ แต่ก็กระทบประโยชน์ของปัจเจกชน เรื่องทำนองนี้ได้คาดหมายไว้แต่ต้น และเตรียมกายเตรียมใจไว้แล้ว จึงพอรับได้กับสภาวะการณ์  การได้ออกโรงเรียนสัมผัสการทำงานของครู ทำให้รู้สึกมีกำลังใจขึ้น เพราะได้เห็นความทุ่มเทของครูให้กับการเรียนการสอน ถิ่นไกล ๆ อย่างโรงเรียนบ้านป่าเด็ง  โรงเรียนบ้านหนองโสน ที่ขาดผู้บริหาร แม้เหน็ดเหนื่อยจากการทำงาน เห็นครูทำงานที่เหนื่อยกว่าเราอีกหลายเท่า  เวลาถูกต่อว่าต่อขานจากคนที่ไม่รู้จักตัวตนอันแท้จริงของเรา และไม่เคยจะศึกษาภูมิหลังว่าเรามีความเป็นมาอย่างไร ผ่านความสำเร็จและความล้มเหลวมามากมายแค่ไหน ก็เกิดความเบื่อหน่าย อยากบอกนายว่าขอไปอยู่ที่สงบสุขกว่านี้ หากไปขอก็คงจะได้ แต่ก็สงสารสำหรับคนที่ตั้งความหวังและอยากพัฒนา ยกระดับของเขตให้ทัดเทียมเขตอื่นเขา ก็ตัดใจทิ้งไปไม่ลง  นับเป็นความโชคดีที่สุดอีกครั้งหนึ่งในชีวิตที่ "นาย" ส่งไปอบรมหลักสูตร "นักปกครองระดับสูง (นปส.) รุ่นที่ ๕๓"  ของกระทรวงมหาดไทย เพราะจะได้เพื่อน ได้ความรู้ ได้ประสบการณ์ และได้ใบเบิกทางสำหรับอนาคตราชการที่เหลืออยู่ ๑๐ ปี  ที่สำคัญจะเป็นโอกาสสำหรับคนโรงเรียนและคนเขตจะได้เปรียบเทียบบรรยากาศระหว่างอยู่และไม่อยู่ว่าอย่างไหนดีกว่ากัน  แต่ก็อุ่นใจได้จะไม่ปล่อยให้การบริหารงานเป็นไปตามยถากรรมเด็ดขาด เพราะความรับผิดชอบยังคงอยู่เต็มร้อย
                  สาย ๆ ขับรถจากบ้านไปสนามบินดอนเมือง ถนนค่อนข้างโล่งทั้งรัตนาธิเบศร์ และแจ้งวัฒนะ สนามบินดอนเมืองวันนี้ไม่จอแจเหมือนก่อน ดูจะเหงาไปด้วยซ้ำ เพราะเป็นสนามบินภายในประเทศเท่านั้น  ซื้อตั๋วไป-กลับกรุงเทพฯ - หาดใหญ่ - กรุงเทพฯ เพื่อเดินทางไปราชการในวันที่ ๖  มกราคม  ๒๕๕๒  เลือกซื้อแบบกำหนดเดินทางแน่นอนในราคาไปกลับเพียง ๔,๑๘๐ บาท ไม่สามารถเลื่อนการเดินทางได้  ประหยัดเงินหลวงไป ๑,๐๐๐ กว่าบาท  ขากลับไปแวะที่ห้างพันทิพย์พลาซ่างามวงศ์วาน ซื้ออุปกรณ์คอมพิวเตอร์และโปรแกรมไปใช้กับคอมพิวเตอร์ที่บ้าน กลับเข้าบ้านทำงานการศึกษาส่วนบุคคลที่ต้องให้เลขาธิการ กพฐ.เห็นชอบ แล้วไปเสนอในการอบรมหลักสูตร นปส. ตัดสินใจทำเรื่อง "ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารงานของสำนักงานเขตพื้นที่ในประเทศไทย"  มีเวลาทำค่อนข้างจำกัด ต้องให้เค้าโครงแล้วเสร็จภายในวันที่ ๔  มกราคม ๒๕๕๒ เพื่อให้ท่านเลขาธิการ กพฐ. ลงนามในวันที่ ๕ มกราคม  ๒๕๕๑ เพราะจะพบกับท่านที่สุพรรณบุรี
         "ฟ้าเวิ้งว้าง ดินไร้ไมตรี ปณิธานยากบรรลุ รักยากคลาย สะพายกระบี่เดียวดาย กายโดดเดี่ยว ชีวิตหนึ่งเดียว ไร้ซึ่งใยดี....."

วันพฤหัสบดีที่ ๑  มกราคม  ๒๕๕๒  วันแรกของปีใหม่คอยรับคอยส่งคำอวยพรผ่านโทรศัพท์มือถือต่อเนื่องมาจากเมื่อคืน  สาย ๆ จึงตัดสินใจกลับบ้านที่พัทยา  ทุกปีจะมีรถมาก ปีนี้กลับเงียบเหงา การจราจรไม่ติดขัด แวะทานข้าวกลางวันที่ร้านนายถึก ไก่หุบบอน สายเลี่ยงเมืองช่วงบางแสน-พัทยา หุบบอนเป็นชื่อหมู่บ้านหนึ่งของชลบุรี เลี้ยงไก่ไทยเนื้อดีขึ้นชื่อไม่ว่าจะทำเป็นอาหารประเภทใด เช่น ไก่สับ ไก่คั่วเค็ม ไก่ผัดกระเพรา และสารพัดเมนูไก่  วันนี้สั่งไก่สับ  ผัดกะเพราะไก่รวมมิตร และต้มยำไก่ มาทานกับข้าวสวย นับเป็นมื้อที่อร่อยมื้อหนึ่ง  ลองขับรถไปเที่ยวชายหาดพัทยากลาง พบว่านักท่องเที่ยวเบาบางมาก โดยเฉพาะฝรั่งแทบไม่มีเลย ผิดกับปีก่อน ๆ ที่การจราจรติดขัดมาก  หากสถานการณ์เป็นอย่างนี้ย่อมกระทบต่อการจ้างงานแน่นอน และจะมีปัญหาสังคมตามมาเป็นลูกโซ่ พักผ่อนที่บ้านพัทยาสังสรรค์กับญาติพี่น้องประมาณ ๓ ชั่วโมง ก็เดินทางกลับนนทบุรี  การจราจรคล่องตัวมาก  สำหรับกรุงเทพฯผู้คนยังคึกคักไม่เป็น ghost town เหมือนปีก่อน  ถึงบ้าน ๒ ทุ่ม ดูทีวีติดตามข่าวสารบ้านเมือง ข่าวไฟไหม้สถานบันเทิงย่านทองหล่อเป็นข่าวนำต้อนรับปีใหม่ ชาวชุมพรอวยพรเข้ามามาก บ้างบอกว่าจะขับรถมาเยี่ยมหลังปีใหม่  ก็ขอบคุณเขาไป ที่ยังระลึกถึง อยากลงไปพักผ่อนเหมือนกัน แต่ยังจัดเวลาไม่ได้

วันศุกร์ที่ ๒  มกราคม  ๒๕๕๒  เช้านั่งอ่านเอกสารเพื่อจัดทำรายงาน สลับกับการรับโทรศัพท์จากมิตรสหาย  สาย ๆ นำปิ่นโตไปถวายพระที่วัดละหาน  อำเภอบางบัวทอง มีผู้คนมาทำบุญกันมาก ให้ลูกสาวปล่อยนกปล่อยปลาไปตามธรรมเนียม วนเข้าถนนกาญจนาภิเษก หรือวงแหวนตะวันตก มาแวะทานข้าวแกงปักษ์ใต้ที่ร้านแม่แดง ตรงข้ามศูนย์อีซูซุ  มีกับข้าวทางใต้ให้เลือกหลายอย่างรสชาติค่อนข้างดี  อิ่มแล้วเข้าบ้านทำงานต่อ คงไม่ออกไปนอกบ้านอีกในวันนี้ เพราะมีทั้งรายงาน มีทั้งสำนวนการสืบข้อเท็จจริง ให้อ่านให้เตรียมการหลายเรื่อง ซึ่งเป็นงานที่ไม่ถนัดเลย แต่ก็ต้องทำ  
 มีผู้แนะนำนิทานดี ๆ ให้ผมอ่าน  ผ่านความเห็นสัปดาห์ที่แล้ว โชคดีที่ผมไม่ใช่พระราชา ใครจะชมจะว่าก็นุ่งผ้าต่อไป เจตนาเขาคงต้องการเตือนสติผมว่าจะถูกลูกยอจนเกินไป  ความจริงอยู่เพชรบุรี ๒ มีคนชมน้อยที่สุดแต่ต้องขอบคุณไว้ ณ โอกาสนี้ครับ ยังไงผมก็คงไม่ละเอียดเหมือนนิทานก้อม "บักรอบคอบ" หรอกนะจะบอกให้

The Emperors New Clothes
โดย Hans Christian Andersen (1805-1875).
มีช่างตัดเสื้อผ้าจากต่างแดนมาพบพระราชา บอกว่าสามารถตัดเสื้อผ้าที่งดงามที่สุดในโลกได้ พระราชาบอก เราจะตอบแทนเจ้าอย่างงดงาม
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ช่างตัดเสื้อกลับมาพร้อมกับบอกว่า
" เราได้ตัดเสื้อผ้าที่งดงามที่สุดในโลกมาให้ท่านแล้ว แต่ว่า มันทำจากผ้าเนื้อดีชนิดพิเศษมาก มีแต่ผู้มีบุญบารมีเท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้"
พระราชามองไม่เห็นเสื้อ แต่เกรงช่างตัดเสื้อและข้าราชบริพารดูถูก จึงกล่าวว่า
"โอ! ช่างเป็นเสื้อผ้าที่งดงามที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็นมาเลย"
ช่างตัดเสื้อ
"ท่านจงรีบใส่เพื่อแสดงบุญญาธิการของท่านให้ทุกคนเห็นเถิด"
พระราชาจึงจำใจถอดเสื้อผ้า แล้วใส่ชุดที่ช่างนำมาให้
"โอ ช่างงดงามอะไรเช่นนี้ ช่างตัดเสื้อกล่าว"
พระราชารู้สึกไม่ค่อยมั่นใจ จึงหันไปหาข้าราชบริพาร
"ข้าเป็นยังไงบ้าง"
เหล่า ข้าราชบริพารไม่มีใครมองเห็นเสื้อผ้าเลยซักคนเดียว เห็นแต่พระราชายืนเปลือยอยู่ แต่ไม่มีใครกล้าพูดสิ่งที่ตัวเห็นซักคนเดียว จึงพูดแต่สิ่งที่พระราชาอยากฟัง
"พระราชาบุญญาธิการสูงส่ง ช่างงดงามอะไรเช่นนี้"
"เออ เสื้อผ้าชุดนี้คงจะงามจริง เพราะทุกคนก็บอกว่างดงาม ชะรอยจะเป็นเพราะบุญญาธิการของตัวเรา"
พระราชาคิด เมื่อคิดได้ดังนั้น พระราชาจึงเสด็จออกเยี่ยมเหล่าประชาชนเพื่อให้ทุกคนได้เห็นเป็นที่ประจักษ์เหล่าประชาชนล้วนไม่มีใครพูดความจริง
"โอ ช่างงดงามจริงๆ"
พระราชาเดินโชว์บารมีทั่วเมือง กำลังกระหยิ่มยิ้มย่องกำลังจะไปเลี้ยงฉลอง
ทันใดนั้น
เด็กน้อยคนหนึ่ง ก็กล่าวออกมาว่า
"พระราชาไม่ใส่เสื้อผ้า !!! ......"
------------------------------------------------------------------
พระราชากลัวคนอื่นจะรู้ว่าตัวเองโง่ จึงทำเป็นว่ามองเห็น ต่อมาพอมีคนพูดยกยอปอปั้น พูดเหมือนกันหมดว่าเสื้อผ้าสวย ก็กลายเป็นว่า คิดว่าเสื้อผ้านั้นมันมีอยู่จริง และสวยจริงสุดท้ายเราก็เหมือนคนตัวเปล่า ที่นึกว่าตัวเองใส่เสื้อผ้าสวยงาม
ในสังคมที่ทุกคนถูกพาไปตามกระแส ว่าตามกัน บางเรื่องเป็นเรื่องไร้สาระ ไม่มีเหตุมีผล แต่พอมีคนบางคนที่ "ดูดี" พูดหรือยอมรับหลักการ ก็จะมีบางคนที่เริ่มจะเชื่อ พอพูดมากๆเข้า ก็กลายเป็นกระแส ความเท็จก็กลายเป็นความจริงไปได้  แต่ยังโชคดีที่ยังมีแต่เด็ก(ในนิทาน) ที่กล้าพูดความจริง ....

                             นายกำจัด  คงหนู
                                    ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒
                  

เพลง : ตลอดเวลา
ศิลปิน : พงษ์สิทธิ์  คำภีร์

หมายเลขบันทึก: 232712เขียนเมื่อ 30 ธันวาคม 2008 20:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

อ่านเรื่องเล่าฯแล้ว  สงสัยนิทาน "บักรอบคอบ" จึงไปหาอ่าน  เมื่ออ่านแล้วก็เก็บมาฝาก (กรุณาอ่านเป็นสำเนียง อีสาน)

                                 บักรอบคอบ
 

มีบักอั่นหนึ่ง เป็น คนรอบคอบคัก (สงสัยบ่อยากเป็นคือพ่อใหญ่ป่วงกะบ่จั๊ก) เอิ่นมันว่าบักรอบคอบซะเนาะ กะย่อนพ่อเลาสอนอยู่ซุมื้อนั่นล่ะหวา ว่า

" เฮาต้องเป็นคนรอบคอบ หมั่นสังเกต อย่าเชื่อไผง่ายๆ ทุกอย่างถ้าสงสัยต้องพิสูจน์ ต้องทดลอง ต้องลอง จนให้ฮู้จริง ฮู้ให้มันอีหลีไปเลย"

ลูกซายคือบักรอบคอบ กะเลยเป็นคนรอบคอบ ฮ้ายก่อนักวิทยาศาสตร์พุ่นล่ะแหม

มื้อหนึ่ง บักรอบคอบย่างไปนา พอดีสังเกตเห็น น้ำข้นๆ สีออกน้ำตาลๆ อยู่กองหนึ่ง ถ้าเป็นคนปกติ เห็นแล้วมันสิเป็นอีหยังกะซางมัน กะสิบ่สนใจ กะสิย่างหลีก หรือย่างข้ามไปเลย

แต่ว่า สำหรับบักรอบคอบ มันต้องฮู้ให้ได้ ว่าอั่นนี้แมนหยัง มันกะเลยนั่งลงข้างๆ กองสีน้ำตาลนั้น เหลียวเบิ่งแล้ว เบิ่งอีก ปากกะพึมพำว่า

" มันแมนขี้บ่นอ มันแมนขี้บ่นอ เอ..ถ้าแมนขี้ มันต้องเหม็น"

กะเลยก้มลงดมใกล้ ๆ

" เอ้อ.. กลิ่นกะเหม็นคือขี้ยุ แต่ว่าอั่นอื่นเหม็นๆ บ่แมนขี้กะมีคือกัน... เอ..มันแมนขี้บ่นอ มันแมนขี้บ่อนอ ต้องบายเบิ่ง"

มันกะเลยเอามือไปหยิบขึ้นมา ลองถูๆ สังเกตเบิ่งความละเอียด ว่าแมนดินหรือแมนอีหยังกันแท้

" อือ.. บายเบิ่งแล้ว กะคล้ายๆ ขี้ยุ แต่ว่า มันคือเป็นกองแบบนี้ ...เอ...มันสิแมนขี้บ่นอ ต้องลองซิมเบิ่ง"

มันกะเลยเอานิ้วซี้ ไปต้อยมาซิมเบิ่ง แล้วกะฮ้องอย่างดีใจว่า

" โฮ ...ขี้อีหลี ขี้อีหลี สัมมะมั้ว สัมมะมัว ดีนะที่กูเป็นคนรอบคอบ บ่จั่งซั้น กูเหยียบขี้ไปแล้ว"

โอ้ยคือสิดีใจคักเนาะบักรอบคอบเอ้ย จะของกินขี้ยังบ่ฮู้อีก เหยียบกะยังดีก่อกินล่ะหว้า แม่นบ่หมู่เจ้าว่า

 แหล่งอ้างอิง

 

 

 

"บักรอบคอบ" เพิ่งเคยได้ยิน ก็ดีนะได้ความรู้เพิ่มขึ้นอีก

ติดตามอ่านเรื่องเล่าตั้งแต่ท่านผอ.มาอยู่พ.บ.2 ชอบมากครับ

ปีใหม่นี้ก็ขออวยพรให้ท่านได้ในสิ่งที่คิดทุกประการไม่ว่าจะยากเย็นสักปานใด จากที่ได้อ่านจากเล่าเรื่องที่เมืองเพชร แสดงว่าท่านมีจิตวิทยาและใจนักเลง กล้าได้กล้าเสีย ไม่กลัวใคร(ไม่เสียชื่อคนใต้)ทำในสิ่งที่ถูกต้องไม่ใช่ถูกใจ ครูน้อยขอคารวะจริงๆ และขอเป็นกำลังใจให้ท่านบริหารงานที่เพชรบุรี เขต 2ไปอีกนานๆ สุดท้าย ชอบนิทานที่ท่านเขียนมาให้อ่านทั้งสนุกและให้ข้อคิด ชอบมั่ก... มั่ก

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ท่านผอ.ขา สู้สู้นะคะ เป็นกะลังใจให้เสมอ ในโลกนี้ไม่มีใครใหญ่กว่าเสื้อ

สวัสดีปีใหม่จ้ะ.....คุณกำจัด คงหนู

ดีใจจังที่คุณกำจัดย้ายมาเป็น ผอ.พบ.เขต 2 คงได้เจอเรื่องวุ่นวายมากมายใช่ไหม? ได้อ่านเรื่องที่คุณเขียนแล้วและได้เห็นสิ่งต่างๆมานานพอสมควร ฉันไม่อยากให้คุณกำจัดถอดใจ เพราะยังมีอีกหลายคนที่เห็นความพยายามของคุณ ฉันก็ไม่รู้อะไรมากมายหรอกฉันรู้แต่ว่านักฉกฉวย นักตกทอง หรือสิบแปดมงกุฏ จะทำงานไม่ได้ผลเลย ถ้าผู้เสียหายไม่ให้โอกาสเขา เราอยากได้ อยากมี อยากเป็นตามใจเรา โดยไม่คำนึงถึงกฎ กติกา และความสามารถของตน เราผู้มีการศึกษาดี เราผู้สอนผู้อื่น เราผู้บอกความดี ความซื่อสัตย์ แต่เรากลับตกเป็นเหยื่อและทำในสิ่งที่ตรงข้ามกับคำสอนของตนเอง วิเคราะห์กันลึกๆแล้วคนที่สร้างความไม่สมดุลของสังคมมีเพียงหยิบมือเดียว แต่เป็นหนึ่งหยิบมือที่ได้รับความสำคัญ ได้รับความเห็นชอบ เราใช่ไหม?ที่ทำให้เขาเหล่านั้นลุ่มหลงในอำนาจ ลุ่มหลงในบทบาทหน้าที่ เสริมส่งบารมีให้เขา ทั้งๆที่เขาก็เป็นคนธรรมดาเหมือนเรา การที่เราไม่ได้รับความเป็นธรรมไม่ใช่เพราะมันไม่มีในโลก แต่เพราะพวกเรากันเองนั่นแหละขโมยความเป็นธรรมของกันและกันเพื่อสนองความถูกใจของตนเอง ต้องมี ต้องได้ ต้องเป็น อยากให้ได้ดีดังใจ ทั้งที่ดียังไม่ถึง จึงต้องมีการเซ่นวักตั๊กแตนกัน ปัญญามีเท่าไรก็ทุ่มเทคิดหาวิธีซิกแซ็กกันได้ทุกรูปแบบ เมื่อเป็นวัฎจักรเสียแล้วก็คงต้องฝันฝ่าอีกนานจึงจะพ้นวังวน มาถึงวันนี้จะโทษใครได้ จะไปแก้ไขให้ได้ดังใจได้อย่างไร เพราะคนที่ถูกใจก็บอกว่าดีถูกต้อง คนที่ไม่ได้ดังใจก็โวยวายว่ามันไม่โปร่งใส คนที่เคยสะดวก เคยได้ผลประโยชน์ก็ต้องหาช่องทางพัฒนาวิธีการให้ได้เหมือนที่เคยได้ ยอมรับความจริงกันเถอะ แล้วมาตั้งต้นใหม่ ถ้าทุกคนร่วมใจกันหยุดและหันมาทำทุกอย่างตามกติกา ไม่ต้องโทษกันไปโทษกันมา อาจดูเป็นอุดมคติเกินไป แต่เราเคยลงมือหรือยัง หรือเรากลัวว่าเราหยุดแล้วจะเปิดโอกาสให้คนอื่นได้ดังใจ ลองดูนะ ๑)เขียนย้ายตามปกติ ไม่ต้องให้เดือดร้อนใครแม้แต่พระสงฆ์องค์เจ้า ท่านทำคุณให้หลวงก็อย่าให้ท่านต้องแปดเปื้อนเอ่ยปากขอร้องฆารวาสเลย ๒)ทำผลงานให้ตรงกับวิชาที่สอน เพื่อพัฒนาการสอนจริงๆ อย่าไปจ้างเขา สอนมากีปีแต่ต้องไปจ้างเขาทำ ถ้ามันจะไม่ผ่านเพราะงานเราไม่ได้เรื่องก็รับเงินเดือนเท่าเดิมไปเถอะ ฟังดูโง้..โง่ นะจ๊ะ แต่ว่ากล้าโง่ไหม? เราหอบอะไรลงโลงไปได้บ้างนอกจากคำว่า "เมื่อยังมีชีวิตอยู่เป็นที่รักของคนในครอบครัวและเพื่อนฝูง" ลองดูนะเพื่อให้วงกลมของวงจรอุบาทว์มันเล็กลงเพื่อช่วยเหลือลูกหลานที่จะก้าวเข้าสู่วงการศึกษาในอนาคต ฉันเห็นหลายคนถูกด่าหยาบๆคายๆ ฉันว่าถ้าเขาทำจริงเขาสมควรถูกตำหนิโดยระบบ จัดการตามกติกา การด่าประจานกัน มันทำร้ายความรู้สึกลูกหลานแทนที่ประเทศชาติจะได้เยาวชนที่ภูมิใจในบุพผการีเป็นเยาวชนที่ดีสักคน กลับต้องสงสัยพฤติกรรมของคนในครอบครัวตลอดชีวิต หรือนับถือและรักเฉพาะเงินที่พ่อแม่ส่งให้ มันเป็นกรรมของเขาก็จริงแต่น่าเป็นห่วงอนาคตชาตินะจ๊ะ ประเทศไม่ได้ตายไปพร้อมเรานะจ๊ะ ถ้าคนรุ่นก่อนไม่คิดถึงลูกหลานคนรุ่นเราจะมีอะไร แล้วเราละเหลืออะไรไว้ให้ลูกหลานบ้าง(แค่ยศฐาบันดาศักดิ์อย่างนั้นหรือ?)ฉันว่า อย่างน้อยควรความคิดดีๆ และความภูมิใจในชาติกำเนิด ไม่ใช่เราแย้...แย่ และยังทิ้งผลผลิตแย่ยิ่งกว่าไว้อีก ฉันคิดว่าคุณกำจัดคงเหนื่อยหน่อยนะ แต่ชื่อของคุณเป็นศิริมงคลอยู่แล้ว อย่างน้อยถึงแม้คุณอาจไม่ชนะใครเลยที่เพชรบุรีแต่คุณชนะใจตนเองได้ ฉันก็ถือว่าคุ้มที่หลวงมอบหมายและไว้วางใจให้คุณได้เป็น ผอ.เขต .....ขอให้โชคดีปีใหม่นะจ๊ะ

อฐิษฐาน พระรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์

เบิกชีวิต ให้แจ่มใส และไพศาล

เจริญสุข สรรเสริญ เจริญงาน

ทรัพย์ศฤงคาร อนันต์ใน ปีใหม่เทอญ

สวัสดีปีใหม่ครับ..

ธีระ ขันบุตร และน้องเดียว

สวัสดีปีใหม่ 2552

ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ขออำนาจแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย หลวงพ่อทองวัดเขาตะเครา และบารมีของเสด็จกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ จงช่วยดลบันดาลให้ท่าน ผอ.กำจัด คงหนู และครอบครัว ประสบแต่ความสุข คิดสิ่งใดให้สมหวังทุกประการ

สุรพล - พรรัตน์ เคยบรรจง

สวัสดีปีใหม่ 2552

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยอำนวยพรให้ท่าน ผอ.กำจัด คงหนู -ครอบครัว

ประสบแต่ความสุขความเจริญ สุขภาพพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรง คลาดแคล้วจากภัย อันตรายทั้งปวง

ด้วยความเคารพ

สวัสดีปีใหม่ 2552ค่ะ ขอบารมีเสด็จเตี่ยประทานพรให้ท่านผอ.กำจัด มีกำลังใจปฏิบัติหน้าที่นะคะ

รักใครสักคนไม่จำเป็นต้องบอก แค่ส่งความรู้สึกดี ดี ให้กันนั่นคือรักแท้

ห่วงใยและคอยสอบถามว่าท่านสบายดีหรือไม่ ถ้ามีคนบอกว่าท่าน โอเค

ก็รู้สึกสบายใจแล้ว ไม่อยากบอกว่ารักและห่วงใย แต่จริง ๆ แล้วเป็นเช่นนั้นเอง

กลุ่มส่งเสริมการจัดการศึกษา ชพ.1

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ท่าน ผอ.กำจัด พี่ๆ น้องๆ กลุ่มส่งเสริมฯ ชพ.1 ระลึกถึงอยู่เสมอค่ะ งานก็ยังเยอะเหมือนเดิม ไม่ค่อยมีเวลาได้เข้ามาอ่านเรื่องเล่าฯ พอดีมีคนเปิดเพลงตลอดเวลาให้ฟัง คิดถึงท่านผอ. ฟังแล้วแอบพักสายตาตามเนื้อเพลง เพื่อสร้างกำลังใจทำงานต่อไปในปีนี้ ขอบคุณค่ะ

ขออวยพรปีใหม่ และอวยพรวันครู ประจำปี 2552 แด่ท่าน ผอ.กำจัด คงหนู และครอบครัว พร้อมกันเลยนะ จงประสบพบแต่สิ่งดี มั่งมีสุขขีทุกสรรพสิ่ง อยู่เป็นมิ่งขวัญคู่เพชรเขต 2 ตลอดไป

ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท