ไอดิน กลิ่นน้ำค้าง
น้ำค้างกลางดินกลิ่นชื่น
ปลุกเสียงค่ำคืน
ระงมหริ่งหริ่งเรไร
ลมเอื่อยทอดทางแต่ไกล
จากดงพงไพร
แลห้วงนภาอากาศ
คือความงามแห่งธรรมชาติ
กลั่นเมฆเป็นหยาด
กระโจมโอบอุ้มไอดิน
หอบสู่เบื้องบนระบิล
ระบายชายกลิ่น
ท้องทุ่งส่ำสัตว์นานา
กลิ่นคาวน้ำค้างโชยมา
ไออุ่นจากลา
หนาวเหน็บเข้าสู่ร่างกาย
จิ้งหรีดกรีดเสียงสดใส
ห้วงภวังค์อันใด
ตกอยู่ท่ามกลางไอดิน ๚๛
ความเห็น (6)
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ได้อ่านบทกวีที่ไพเราะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณครับคุณkrutoi ในน้ำใจไมตรี ถ้าไม่ว่ากระไรขอชวนไปอ่านกลอนในบล็อกhttp://gotoknow.org/blog/mikau2 บ้างนะครับ
สวัสดีคะแวะมาเยี่ยมเช่นกันค่ะ
มาอ่านกลอนเพราะๆก่อนนอนค่ะ
คงหลับฝันดีแน่เลย
ขอบคุณครับ คุณครู
บรรยายเห็นภาพเลยครับ และทีแรก จะคิดค้านๆ ว่า น้ำค้างมีกลิ่นคาวๆ ด้วยหรือ แต่กลิ่นท้องนา+น้ำค้างก็กลิ่น คาวๆ นะครับ นอกจากจะเห็นภาพแล้วยังได้กลิ่นด้วยนะครับ แจ๋วเลย ฮาๆ
ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมเยียน (นี่ผมคงปล่อยไก่กลางดึกแน่ๆ เลย ฮ่าๆ)