วันนี้วันศุกร์(เราสนุกครื้นเครง)มีเรื่องเล่า..เข้ามาขำกันเถอะ....
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วน้องๆที่ทำงานของฉันครึ่งหนึ่งไปร่วมประชุมวิชาการที่จังหวัดหนึ่งใกล้บ้านฉันในภาคอิสานนี่แหละ...แล้วเลยไปเที่ยวเมืองลาวต่อในวันเสาร์-อาทิตย์
กลับมาเธอก็มีเรื่องเล่าจากไกด์ทัวร์ของกลุ่มของเธอ เธอเล่าว่า....
มีการติดต่อสื่อสารกันของพนักงานเพื่อนำเครื่องบินร่อนลงจอด
“อากาศเอิ้นขี้ดิน...อากาศเอิ้นขี้ดิน...”
“ขี้ดินเอิ้นอากาศ...ขี้ดินเอิ้นอากาศ...มีหยัง...”
“อากาศเอิ้นขี้ดิน...อากาศเอิ้นขี้ดิน...ว่างบ่...”
“ขี้ดินเอิ้นอากาศ...ขี้ดินเอิ้นอากาศ...ว่างแล่ว ว่างแล่ว....”
“อากาศเอิ้นขี้ดิน...อากาศเอิ้นขี้ดิน...ซิเอาแฮลิคอปแต้ลงจอดละเด้อ....”
“ขี้ดินเอิ้นอากาศ...ขี้ดินเอิ้นอากาศ...ลงดั้ย ลงดั้ย กางขาออกโลด...”
จากนั้นสักพักก็มีเสียงวิทยุเรียกจากภาคพื้นดิน....
“ขี้ดินเอิ้นอากาศ...ขี้ดินเอิ้นอากาศ...หุบขาเข่า...หุบขาเข่า...”
“อากาศเอิ้นขี้ดิน...อากาศเอิ้นขี้ดิน...มีหยัง...มีหยัง...”
“ขี้ดินเอิ้นอากาศ...ขี้ดินเอิ้นอากาศ...มีควายเข้าอยู่....หุบขา...หุบขา”
ฮาๆๆๆๆๆ........
เฮ้อ!.....หวาดเสียวเชียวแหละ...ควายบ้าอะไรดันเข้าไปในสนามบินเวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม นี่ถ้าแฮลิคอปแต้(เฮลิคอปเตอร์) ไม่หุบขา(หุบล้อ) แล้วลงจอด มีหวัง...เสียวกันทั้งคณะ(ทัวร์)
ขำมากคะ
ไปลาวมาเหมือนกันคะ เสาร์ ที่แล้ว น่าจะได้เจอกัน
มีเรื่องเล่าหลายอย่างมาก คณะขำกัน สาวลาวสวยคะพี่ติ๋ว
โป่ง โป่ง ไฟอำนาจ ชอยเหยีบเบรคแหน่
สวัสดีค่ะคุณพี่กฤษณา
สบายดีนะคะ
มา เสียว วันศุกร์ ค่ะ
...
ฮา ๆ ฮาๆๆ ขอบคุณค่ะ
มีความสุขวันหยุด นะคะ
สวัสดีค่ะ คุณกิฟท์ ท่าตะโก
สวัสดีค่ะ ประกาย~natachoei
"โป่ง โป่ง ไฟอำนาจ ชอยเหยีบเบรคแหน่".....ฮาๆๆๆ....ฮิ้วววว......
สวัสดีค่ะ คุณ poo
สวัสดีครับ
เอ็มอาร์ไอ...เอิ้น...ดมยา...เด๊อ...ครับบบบบบ....
สวัสดีค่ะ
เอ็มอาร์ไอ...เอ็มอาร์ไอ...นี่ดมยาเด้อค่า....
คั่นเอิ้นไปดมยาละก้อว่างยู้...เอิ้นไปซีพีอาร์คนไข้บ่อว่างเด้อค่า...เฮ้ดเอาโลดจ้า.....
สวัสดีค่ะ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
โห ขี้ดิน กะดาย
บอกช่าไปนิดเดียว
มีหวัง ซักแหงกๆ
อากาศ ล่ะ หวาดเสียว
มาส่งความสุขปีใหม่ค่ะ
พี่ใบบุญ
มาขำๆ อีกรอบ ในวันเสาร์นี้ค่ะ พี่กฤษณา
... ยิ้ม ทุกวี่วัน ขอบคุณค่ะ ....
ขอบคุณค่ะ คุณปูpoo
สวัสดีครับ คุณน้องติ๋วที่รัก
อาการ...หุบขา / หุบเข่า จะให้ทำจั๋งสั้น ทำบ่เถือกเลยค่าาาาา
สวัสดีค่ะ พี่Handy
สวัสดีค่ะ น้องอึ่งอ๊อบ
สวัสดีค่ะ ครูปู ครูปู~natadee t'ซู๊ด
สวัสดีค่ะ คุณหุย ...(Jidapa)
พี่ติ๋ว คะ รุ่นหุย เป็นยุค ป๊า ม๊า ออกไปทำงานนอกบ้าน นอกจากมีอาม่าถือไม้เรียวไล่จับหลานๆ จนเป็นลมแล้ว ก็ต้องหาพี่เลี้ยง จากแดนอีสาน( ปะกิตเขาเรียก nanny ให้ฟังไฮโซ ) ประจำครอบครัว...โชคดี ที่ฟังจีนแต้จิ๋วจากอาม่า มากกว่า ยังไม่ติดสำเนียงอีสานมาเท่าไหร่ แต่คุ้นหูเวลาพี่เขาเปิดวิทยุฟังหมอลำ ค่ะ ไม่เหมือนยุคนี้..เด็กรุ่นใหม่ ไม่เอิ้นลาว แล้ว...จะเป็นกะเหรี่ยงซะมากกว่า....โตะ จาย โหมะ เลย