ประวัติศาสตร์ที่มองไม่เห็น
วีรชนคนกล้าน่านับถือ เขานั้นหรือมวลชนที่สานฝัน
เห็นบ้านเมืองอยู่ภายใต้ธรรมภิบาล อนิจจาเหตุการณ์ผันผ่านไป
พลีกายใจละลายละเลงเหือด หลั่งนองเลือดรดสาดระรินไหล
ผลได้รับถูกเชือดเฉือนบาดหัวใจ ถูกใส่ร้ายจากสื่อฝีมือมาร
สื่อน้ำงินทาสมารผลาญความคิด ถูกเป็นผิดอนิจจาน่าสงสาร
คนตายแล้วมันยังกล้าด่าประจาน ซากศพนั้นมันทำร้ายกายมันเอง
อนิจจาผู้กล้าไฉนหนอ ถูกอรพิษร้ายไล่ข่มเหง
มิรู้จบมิรู้สิ้นมิยำเกรง มันร้องเพลงเป็นกบฎแห่งแผ่นดิน
ปวงชาวไทยหลายล้านยังงันงก สับปงกเกริ่นกล่าวมิรู้สิ้น
ให้ความรู้อย่างไรมิยลยิน เมินหน้าผินความจริงนิ่งอำพราง
ประวัติศาสตร์ชาติไทยไฉนหนอ ใยไม่ก่อเชิดชูคนดีบ้าง
แอบทำไมซุกทำไมทำเป็นกลาง ใยมาล้างคนรักชาติอนาถเอย
ความเห็น (4)
ประวัติศาสตร์ชาติไทยใครย้อนยอก
เขาทำหลอกประชาธิปไตยให้ไหลหลง
พระปกเกล้าเหล่าประชาผ่านฟ้าทรง
ชี้ทางตรงถูกต้องให้ผองไทย
เจ็ดสิบหกปีวันนี้มีสองกลุ่ม
ผลัดกันรุมโทรมชาติจนสั่นไหว
ชิงอำนาจขาดจิตคิดสร้างไทย
แท้สองฝ่ายหลอกรักไทยได้รุมโทรม
เราไม่สามารถเรียนรู้บทเรียนต่าง ๆ จากประวัติศาสตร์ ส่วนหนึ่งเกิดจากการคิดสร้างประวัติศาสตร์ใหม่ บ่อยครั้งจึงมักเจ็บปวดกันอย่างที่เห็น
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ คุณวิโรจน์
ขอบคุณจริงขอบคุณยิ่งแวะมาเยี่ยม
สุขล้นเปี่ยมมีเพื่อนคิดมิตรช่างฝัน
ขอตั้งนามตามจินต์นักประพันธ์
ชื่อครูกานท์เมืองสยามได้ไหมเอย
ขอบคุณค่ะขอบคุณคุณแผ่นดิน เยี่ยมเยียนถิ่นเมืองกรุงเก่าของเราหนา
ร่วมคิดเห็นร่วมรู้สึกร่วมนำพา ได้นึกหานึกเห็นเช่นวันวาน