ความทุกข์นั้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราทุกคนไม่ว่าจะเด็ก หนุ่มสาว ผู้ใหญ่ หรือคนแก่นั้นย่อมมีความทุกข์กันทั้งน๊าน...ไม่ว่าจะเกิดขึ้นเพราะสาเหตุใดก็ตามความทุกข์ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกทุกข์ใจ กังวลใจ ไม่สบายใจ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ..จนทำให้เกิดโรคเครียดขึ้นได้
เราจะมาทุกข์ทำไม...ถ้าไม่รู้จักการปล่อยวางเสียบ้างจะได้มีความสุข การรู้จักปล่อยวางนั้นมันก็คล้ายๆกับการที่เราปล่อยนก ปล่อยปลา ปล่อยเต่านั้นแหละเพื่อละเว้นชีวิตและเป็นการสร้างกุศล การปล่อยวางนั้นเป็นการทำใจให้ว่าง ไม่ต้องคิดอะไร คิดแต่ว่าทำอะไรก็ได้ที่เราชอบและทำสิ่งใดแล้วเรามีความสุขนั้นก็พอ... ดังนั้นเรามารู้จักการปล่อยวางกันเถอะ
การรู้จักการปล่อยวางนั้น..เป็นวิถีทางของความสงบสุข
ไม่ต้องไปรู้ว่าผ่านอะไรมาบ้าง
รู้ ณ วินาทีนี้ก็พอ....
พอเกิดอะไรขึ้นในความรู้สึก
ไม่จับ ไม่ยึด ไม่อยู่
แตะแล้ววาง
รู้แล้ววาง
เพราะมันเกิดขึ้นแล้วก็ดับ...
ดับไป.....
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณค่ะที่พี่ส้มแวะมาเยี่ยม...
.หนูเหมือนพี่ส้มค่ะ เก็บแล้วก็เลี้ยงไม่ไหว...เดี๋ยวเครียดตายค่ะ อิอิ...
.ค่ะพี่เรามาปล่อยวางด้วยค่ะ
.ขอบคุณค่ะพี่ส้ม ที่บอกให้เขาเข้ามาblogหนูค่ะ
.ขอให้พี่มีความสุขกับ ควมว่าง ที่วางได้ด้วยเช่นกันค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ แต่ให้ดีเราต้องทำใจยอมรับทุกสิ่งให้ได้
เพราะถ้าเรามีการเตรียมใจรับสภาพปัญหาทุกอย่างแล้ว
อะไรก็ตามที่ ตามมาทีหลังเราก็จะรับมันได้เองค่ะ