๓๑. วันพ่อ.....พ่อคนป่าสอนลูกคนป่า (ตอนที่ ๑ )

            วันพ่อ.....คนไกลบ้านอย่างครูตาลโหยหา ไออุ่นจากความรักของพ่อ คิดถึงพ่อมากค่ะ ทำให้นึกอยากเขียนอะไร ๆ ที่เกี่ยวกับพ่อ (ดัดแปลงจากของผู้อื่นค่ะ) พ่อขอครูตาลอายุ ๙๔ แล้วค่ะ เป็นคุณพ่อที่ประเสริฐที่สุดในโลก  ครูตาลขอนำเสนอเรื่องต่อไปนี้ให้อ่านกันนะคะ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับน้อง ๆ ที่กำลังมีความรัก แต่ที่จริงแล้วก็เหมาะกับคนทุกวัย  เพราะความรักมีตั้ง  ๕ ประการ นะคะ 

 

       อ่านให้จบนะคะ  จะได้ข้อคิดดี ๆ ไปใช้ในการดำรงชีวิตค่ะ

พ่อคนป่าสอนลูกคนป่า

                                   

รูปที่อยู่ในมือถือ : คุณพ่อ คุณแม่ ของครูตาลค่ะ   คุณพ่ออายุ ๙๔  ส่วนคุณแม่ ๗๒ ค่ะ เป็นชาวนา(คนป่า)

                  ลูกของคนป่าผู้หนึ่ง ซึ่งขณะนี้เธอมีอาการนั่งซึมเศร้า เสียใจ น้ำตาไหลอยู่เนือง ๆ และมีคำถามมากมายเกิดขึ้นในใจของเธอ ซึ่งเธอยังไม่สามารถแก้ปัญหาเหล่านี้ได้ สาเหตุที่เธอต้องเป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า เธอได้ถูกพิษภัยของความรักทำร้ายเอาอย่างสาหัส ท่านพ่อของเธอได้ปล่อยให้เธออยู่เงียบ ๆ ตามลำพังเป็นเวลา ๓ วัน เพื่อต้องการให้เธอได้ใคร่ครวญ พินิจ พิจารณาในความทุกข์ที่เธอได้รับอยู่ขณะนี้ สำหรับสาเหตุที่เธอต้องได้รับพิษภัยของความรักนั้นก็เนื่องจากว่า มีคราวหนึ่งเธอได้ออกจากป่าไปสู่เมืองเพื่อกิจธุระบางอย่างของเธอ ในการไปสู่เมืองนี้เอง ทำให้เธอได้ไปพบกับความรักเข้า และต่อมาไม่นานก็ได้พบกับพิษของความรักเช่นกัน

                หลังจากที่เธอได้ใคร่ครวญ พิจารณาอยู่นั้น เธอก็ได้พบกับสัจจะธรรมความเป็นจริงของคำว่า "ความรัก" ความรักเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์มากมาย และยังเป็นอันตรายมากมายอีกด้วย ดังนั้นเธอจึงได้ใคร่ครวญอยู่อย่างนี้จนกระทั่งอารมณ์ใจของเธอดีขึ้นเป็นลำดับ  เวลาได้ผ่านไปพอสมควรแล้ว ท่านพ่อของเธอซึ่งเฝ้าดูอาการของลูกมาตลอด และปล่อยให้ลูกได้รักษาแผลใจและกายเองที่บ้านป่า ซึ่งเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของเธอ ท่านจึงได้เอ่ยคำพูดของท่านออกมา เพื่อรักษาเยียวยาแผลใจให้ลูกของท่านว่า

               "ลูกรักของพ่อ เจ้าร้องไห้พอแล้วหรือยัง น้ำตาของเจ้าบ่งบอกถึงความทุกข์ที่เจ้าได้รับ พ่อรู้ พ่อเห็น พ่อเข้าใจ แต่น้ำตาของเจ้าก็ไม่ได้เป็นเครื่องมือดับทุกข์ให้เจ้าหรอกน่ะ สติและปัญญาต่างหาก ที่จะช่วยปลดปล่อยความทุกข์ที่กำลังเกิดขึ้นกับเจ้าตอนนี้ได้

                กาลเวลา ๓-๔ วันที่เจ้ากลับเข้าป่ามาหาพ่อ พ่อไม่รบกวนเจ้าหรือให้ความช่วยเหลือใด ๆ กับเจ้า เพียงเพราะพ่อต้องการสอนให้เจ้าได้หัดใช้สติปัญญา พิจารณาถึงเหตุของทุกข์ และทบทวนถึงความทุกข์ หรือปัญหาที่เจ้ากำลังประสบอยู่อย่างแสนสาหัส ณ เวลานี้

                เอาละน่ะลูกรักของพ่อ เช็ดน้ำตาเสีย หยุดสะอื้นเสีย หยุดสะเทือนใจเสียและรักษาอารมณ์ใจให้สงบ วางอารมณ์ใจให้เบิกบาน แล้วเจ้าจะเห็นปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ ลูกรักของพ่อหากลูกไม่สงบอารมณ์เศร้า ลูกก็จะฟังคำสอนของพ่อไม่ได้แตกฉานจนเกิดปัญญา ถึงวิธีดับทุกข์ที่เจ้ากำลังประสบอยู่ขณะนี้ ลูกรักของพ่อ จงฟังให้ดีน่ะ

                ความรักประการที่ ๑ ความรักที่ดูว่าสุขและหวานหอม ชื่นใจ น่าเอ็นดู แต่กลับมีพิษภัยและทุกข์ที่สุดหาที่ประมาณไม่ได้ และยังสามารถติดตามผูกพันธ์กันข้ามภพข้ามชาติได้ ไม่ว่า ณ ปัจจุบันชาติจนถึงชาติภพข้างหน้า นั้นก็คือ "ความรักระหว่างเพศหญิงและเพศชาย" หรือความรักแบบที่มีกามฉันทะนี้เอง ความรักระหว่างเพศนี้จะเต็มไปด้วยความทุกข์และอันตราย จะทุกข์ตั้งแต่แรกที่เจ้าอยากให้เขารักเจ้า ทุกข์ท่ามกลางที่ต้องประคับประคองความรัก และความอบอุ่นของครอบครัว และสุดท้าย ทุกข์ที่จะต้องพลัดพรากจากคนรักของเจ้าหรือของครอบครัว ทุกข์ตั้งแต่แรกจนถึงประคับประคองความรักและครอบครัวของเจ้าให้เป็นปกติสุขนั้น ไม่ค่อยมีใครกล้าพูดกล้าสอนได้อย่างเต็มปาก บางครั้งอาจจะมีผู้กล้าชี้แนะสั่งสอนให้ แต่เจ้าหรือผู้ที่ตกอยู่ในหลุมรักนี้ก็ฟังไม่เข้าใจ หรือฟังไม่รู้เรื่อง จะฟังรู้เรื่องกันก็ตอนเมื่อได้รับพิษภัยจากความรักระหว่างเพศ ไม่มีใครผิด มันเป็นเรื่องของกรรมที่เจ้าได้กระทำมาตั้งแต่ต้นจนกระทั่งถึงปัจจุบัน พ่อจึงสอนเจ้ากับทุกคนว่า ให้รักษาศีลข้อที่ ๓ เพื่อจะได้ไม่ได้รับทุกข์จากความรักระหว่างเพศมากนักนั่นเอง

                หากเจ้าจะถามพ่อว่า เจ้าไม่เคยนอกใจหรือทำร้ายจิตใจคนรักของเจ้าเลย กลับเฝ้าดูแลถนอมความรักของเจ้า แต่เขากลับทำร้ายจิตใจเจ้าจนได้รับความทุกข์อยู่ขณะนี้ พ่อขอบอกเจ้าว่า แล้วในอดีตชาติล่ะ เจ้าก็เคยทำกับเขาไว้เหมือนกันนะลูก เจ้าจงอดทน ให้อภัย แล้วเริ่มต้นใหม่ กับชีวิตใหม่ที่เป็นเอกเป็นหนึ่ง ซึ่งเจ้าจะพ้นแล้วในคำว่า "รักระหว่างเพศ"

                ความรักประการที่ ๒ ที่พ่อจะสอนลูกทุกคน คือ ความรักนี้เป็นความรักที่ทุกคนปรารถนา แต่มักจะลืมความรักนี้ไปเลยอย่างไม่มีเหตุผล นั่นก็คือ ความรักในตนเอง หรือความรักในตนของตน นั่นเอง

                คนส่วนใหญ่ปรารถนาและเร่งทำทุกอย่าง เพื่อจะให้ผู้อื่นเห็นในความดี ความทุ่มเท อย่างที่ลูกทุ่มเทให้กับชีวิตครอบครัว คนรักของลูก ญาติสนิท มิตรสหายของลูก ผู้เป็นบ่าวเป็นนายของลูก หรือจะเป็นการทุ่มเทให้กับบุตรธิดาของลูก ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ความยากลำบากทางกายบ้าง ทางใจบ้าง โดยเฉพาะการกระทำเพื่อเอาอกเอาใจผู้อื่นนั้น ล้วนแล้วแต่ต้องอดทน อดกลั้น อึดอัด จนลูกสามารถสัมผัสได้กับคำว่า "ทุกข์" ได้อยู่เป็นเนือง ๆ และทุก ๆ ชีวิตหรือทุกคนก็มักจะเจอทุกข์เช่นเดียวกันกับลูก จนตนเองไม่ได้ดูแลตนเองเลย การดูแลตนเอง ทำความเข้าใจตนเอง รู้จักตนเอง และฝึกฝนตนเอง จะนำพาตนเองให้พ้นทุกข์ พ้นจากวัฏฏะสงสาร พบสุขอย่างนิรันดร ไม่มีเสื่อมคลาย ลูกกลับไม่ได้ทำเพื่อตนเองเลย ลืมความรักตนเองไปเลย เฝ้าแต่ทำให้ผู้อื่นมารักตนเสียจนไม่มีเหตุผล ต่อไปนี้พ่อขอให้เจ้าจงอย่าลืมความรักที่สองนี้ แล้วเจ้าจะพบสุขนิรันดร

(โปรดติดตามความรักประการที่ ๓ ๔ และ ๕  ในบันทึกหน้านะคะ)  

(ดัดแปลงจากเรื่องพ่อคนป่า สอนลูกคนป่า  จาก WWW.be5000.com)

                

 

[add]

สวัสดีค่ะพี่ครูตาลที่รัก

อ่านแล้วซึ้งใจจริงๆ..

คุณพ่อกับคุณแม่ดูแข็งแรงทั้งคู่

กลับไปกอดท่านบ่อยๆนะคะ

พี่ครูตาลโชคดีที่มีกำลังใจจากผู้คนอย่างหลากหลาย

ขอให้ได้รับความรักที่แท้จริงนะคะ

คิดถึงนะคะพี่สาว

[พระปลัด]

เจริญพร โยมครูตาล

ในวัตรบท 7 ประการข้อที่ 1 ว่า

เป็นผู้เลี้ยงดูมารดาบิดา

ในมงคล 38 ประการข้อที่ 11 ว่า

การบำรุงดูแลมารดาบิดา

ทั้งวัตรบท 7 และ มงคล 38 ลูกหลานสมัยนี้

มีน้อยคนนักที่ปฏิบัติตาม

 

เจริญพร

[@..สายธาร..@]

การดูแลตนเอง ทำความเข้าใจตนเอง รู้จักตนเอง และฝึกฝนตนเอง จะนำพาตนเองให้พ้นทุกข์

ขอพี่ครูตาลและครอบครัว  มีความสุข สุขภาพแข็งแรง นะคะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ดีจังเลยครับพี่ครูตาล
• อ่านแล้วรู้สึกดี
• แม่ผมอายุเท่าแม่ครูตาลเลยครับ
• คุณพ่อท่าทางแข็งแรงมากๆๆ
• น่าชื่นชมจริงๆๆ

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

•  ขอบคุณมากค่ะ "น้องสาว"
• คุณพ่อของพี่ตาลร่างกายไม่แข็งแรง
• ท่านเดินไม่ได้ค่ะ ต้องดูแลใกล้ชิด
• ต้องทำให้ทุกอย่างค่ะ ใช้ผ้าอ้อมอนามัยค่ะ
• พี่ตาลภูมิใจที่ได้มีโอกาสดูแลท่านบ้างในช่วงปิดภาคเรียน
• แต่คุณพ่อเป็นคนมีอารมณ์ขันค่ะ และรักความสะอาดมาก
• ใครไปใครมา ก็หอมแก้ม คนละฟอดสองฟอด
• หอมได้ทั้งตัวเหมือน กอด หอม เด็กตัวอ้วน ๆ นั่นแหละค่ะ

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

กราบนมัสการค่ะ

• ขอบพระคุณนะคะที่แวะเข้ามาให้กำลังใจอย่างสม่ำเสมอค่ะ
• พระคุณเจ้าสบายดีมั้ยคะ  ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

ขอบคุณมากค่ะ

• ในความเสมอต้นเสมอปลายของน้องสายธาร
• ขอให้คำอวยพรของน้องสายธารที่ให้กับพี่ครูตาล
• จงกลับคืนไปที่น้องด้วยนะคะ
• เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันเรื่อยไปนะคะ

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

 สวัสดีจ้ะศิษย์น้อง

• ตกลงมีคนช่วยต้อนวัวเข้าคอกแล้วยัง
• คุณพ่อของพี่ตาลเค้าเป็นโรคเก๊าท์ค่ะ เดินไม่ได้มา ๒ ปีแล้วค่ะ
• แต่ท่านเป็นคนอารมณ์ดี ไม่คิดมาก เมื่อจิตใจดี ร่างกายก็ดีไปด้วย
• คุณพ่อชอบพูดตลกค่ะ  ใครเข้าใกล้เป็นได้ต้องหัวเราะค่ะ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• วันนี้พี่คิมไปโรงเรียนค่ะ มีบริษัทเอกชนมาจัดกิจกรรมและบริจาคทรัพย์สินให้โรงเรียนค่ะ
• เพิ่งเปิดเครื่อง  แวะมาทักทายเพื่อน ๆ คนคุ้นเคย  ตามหาน้องครูตาลคาะ
• อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ  ตรงเจตนาของน้องตาลเพื่อเป็นแนวคิดของคนอื่น ๆ
• ขอเป็นกำลังใจค่ะ
• รักและคิดถึง..ห่วงใยค่ะ

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

 ขอบคุณค่ะพี่คิม

• ครูตาลก็คิดอยู่เหมือนกัน
• ว่าพี่คิมคงไม่ได้อยู่หน้าจอ
• คิดถึงพ่อหนะค่ะ.... ไปหาไม่ได้
• ได้ทำอะไรบ้างก็ยังดีค่ะ
• คิดถึง...ห่วงใย เช่นกัน
• แล้วจะแวะไปหานะคะ

[พิมญดา]

• ครูพี่ตาลคะพิมอ่านแล้วสะท้อนใจน้ำตาซึม
• เพราะหากพิมมีพ่อเวลาพิมเจ็บจะมีแบบนี้หรือปล่าวนะ
• พ่อพิมเสียตั้งแต่พิมอายุ2-3ขวบ
• เศร้ามากคะ..แต่พิมภูมิใจที่พิมเป็นคนดีของพ่อที่อยู่บนฟากฟ้า
• แม้ว่า...พิมจะไม่มีความทรงจำว่าความอบอุ่นจากมือพ่อเป้นอย่างไร..

[พิมญดา]

อ๋อ..ลืมไปขอบคูณสำหรับการวางเพลและโค๊ดเพลงเจ้าคะจุฟฟฟฟฟ

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

ขอบคุณค่ะน้องพิม

• พี่ครูตาลขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
• เราเลือกที่จะเกิดไม่ได้
• แต่เราเลือกที่จะเป็นคนดีได้นะคะ
• ดีใจที่น้องพิมอ่าน แล้วอย่าลืมมาอ่านบันทึกหน้า ความรักประการที่ ๓ ๔ ๕ นะคะ
• พี่ตาลก็อปโค้ดเพลงมาจากน้องพิม กะว่าจะไปขอบคุณน้องตุ๊กแกด้วย แต่ตอนนี้ขอบคุณน้องพิมก่อนนะ
• น้องพิมจ๋า พี่ตาลเปลี่ยนเพลงไม่เป็น ทำงัยดีหล่ะ

[หนุ่ม กร]

• สวัสดีครับอาจารย์
• ผมอ่านตอนที่ 2 ก่อนบันทึกนี้
• เมื่อคืนช่วยงานศพอาอยู่ที่อยุธยา
• เพิ่งกลับมาอุดร ลงรถทัวร์
• เมื่อตอนบ่าย สอง
• ติดตามเป็นกำลังใจให้ ครับ

[สาธุ อนุโมทามิ]

พรีเซนเตอร์ "แป้งเซนลุกซ์ตรางู" ดูแปล๊กแปลก...

 สงสัยได้โฆษณาชิ้นแรกแปลกนักหนา

"ชุบแป้งทอด" หรือยังไงจ๊ะทั่วหน้าตา

แค่แต่งหยอก....ดอกหนา...อย่าโกรธกัน

[พิมญดา]

อ่านได้ความเห็นแจ้งแสงปัญญา

แต่อุรายังมืดสะอื้นไหว

พี่ครูอิงขอเวลาพิมทำใจ

นับจากนี้ต่อไป..จะร่าเริง

ขอบคูณแล้วค่ะ..ต้องค่อยๆอยู่ให้ชินอีกครั้งนะคะ

พิมจะมาใหม่น๊าๆๆ