DAY 2 Wed. 15 Oct. Tokyo
เมื่อคืนเห็นโตเกียวในความมืดเพราะมาถึงเย็นมาก วันนี้ตั้งใจซอกซอนไปเท่าที่มีแรง
ทานอาหารเช้าที่โรงแรม เสียเงินเอง เสร็จแล้วก็ไปเดินชมสวนอูเอโนะซึ่งยาวและกว้างใหญ่มาก ผู้คนนิยมไปเดิน ไปนั่งเล่นกัน มีผู้คนทุกวัย รวมทั้งสุนัข แมว และอีกาซึ่งมีเป็นฝูง ดูน่ากลัวเพราะอีกาที่นี่ตัวใหญ่ แถมไม่กลัวคน มีคนบอกว่าหากใครไปทำร้ายหรือมีท่าทางไม่เป็นมิตรกับมัน มันจะมีพวกมารุมเชียวล่ะ ในบริเวณนั้นมีสวนสัตว์ มีวัด มีพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ มีพิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับศิลปะหลายแห่งในละแวก เราได้แค่เดินชมไปเรื่อยๆซึมซับบรรยากาศ ใบไม้ที่นี่ยังไม่ค่อยเปลี่ยนสีเท่าไหร่ค่ะเขียวๆอยู่เลยค่ะ
หน้าซากุระบานที่สวนแห่งนี้จะมีคนมาขนาดนี้เชียวหรือ ภาพนี้อาจารย์ Handy ส่งมาให้ชม ทำให้ต้องรีบวางแผนครั้งหน้าเลยค่ะ มีคนบอกว่าเทศกาลชมดอกซากุระเขาเรียกว่า Hanami ชื่อนี้คนไทยคุ้นมากค่ะ
ต้องไม่พลาดการถ่ายรูปกับอนุสาวรีย์ ท่าน Saigo Takamori ซึ่งอยู่ในบริเวณสวนอูเอโนะ ปากทางเข้าทิศใต้ ท่านผู้นี้มีบทบาทสำคัญในการฟื้นฟูยุคเมจิ
โชคดีไปเจอเขามีงานแบบสินค้าโอทอปญี่ปุ่น มีสารพัดทั้งของสด ของแห้ง หัตถกรรม ถ้วยชาม ได้ชมเพลินแต่ไม่คิดจะซื้ออะไร ต้องเดินทางอีกเยอะ
ไปวัดอาซาคุสะเป็นช่วงจะมีเทศกาลชมดอกเบญจมาศพอดี แต่เราไปเร็วยังจัดไม่เสร็จ แต่ก็ตื่นตาตื่นใจกับผู้คน พอถึงทางเข้าวัดได้เจอกับโคมญี่ปุ่นอันเบ้อเริ่มที่ใครๆก็ต้องมาถ่ายรูปด้วย เขาเรียกว่า Kaminarimon แปลว่า ประตูสายฟ้า (Thunder Gate) ซึ่งเป็นประตูชั้นนอก พอผ่านประตูนี้เข้าไปเป็น shopping street ชื่อว่า นากามิเสะ Nakamise ระยะทาง 200 เมตร แต่เขาจัดการได้อย่างมีรสนิยมมาก ไม่เข้าไปรกตาในบริเวณวัดเลย ก่อนที่จะถึงตัววัด มีประตูใหญ่ชั้นในอีกทีประตูนี้ก็มีโคมไฟแต่ใหญ่ไม่เท่าประตูชั้นนอก
เข้าไปในวัดมองหาเจ้าแม่กวนอิม ค่อนข้างมืด มองไม่ค่อยเห็น คนก็มาก แล้วก็ไม่เห็นอยู่ดี เพื่อนๆบอกว่าองค์เล็กๆ ได้แต่ทำความเคารพด้วยใจก็แล้วกัน
ชมวัดเสร็จก็เดินดูร้านรวงและหาร้านสำหรับมื้อกลางวัน ตอนที่แล้วเห็นรูปอุด้งชามโต ตอนนี้ให้ชมอาหารอื่นที่สมาชิกในกลุ่มเลือก อร่อยทุกอย่าง และดูขนาดซะก่อน พวกอาหารเป็นน้ำเขายกซดกันนะคะ พี่ไทยจะต้องเรียกหาช้อน ได้มาคันเท่าทัพพี
จัดการเรื่องตั๋วรถไฟวันพรุ่งนี้เสร็จก็บ่ายแล้วเราก็ลุยต่อด้วยการชวนกันไปนั่งSky Bus ให้รถพาเราวนเวียนไปตามสถานที่สำคัญของเมืองโตเกียว ได้เห็นอย่างนี้ก็พอสมควรแก่วัย เพื่อนอีกคนไม่ให้วัยเป็นอุปสรรคกับความอยากเห็นวัยรุ่นญี่ปุ่นแต่งตัวและแสดงอะไรแปลกๆย่านฮาราจูกุ ไม่ว่ากันค่ะ ไปก็ไป โชคไม่ดีที่ฝนโปรยและมันมืดเร็วมาก เลยไม่ได้เห็นอะไรมันๆอย่างที่คาด แล้วเลยหามื้อค่ำทานกันในย่านนั้น
พรุ่งนี้จะออกจากโตเกียว ไปเมืองนิกโก้ (Nikko) ตื่นเต้นมากเพราะได้ยินแต่ชื่อมานาน แถมเป็นช่วงมีงานเทศกาลทั้งสองวันที่เราจะพักที่นิกโก้
สวัสดีครับ
สวัสดีครับ
โอ๋ย ละลานตาจริงๆ ครับ
อิๆ อยากไป
ได้แวะร้านหนังสือบ้างไหมครับ
เจอนินจาบ้างไหมครับ อิๆๆๆ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีอีกรอบครับ
ตามมาชมทริปพี่ค่ะ มีความสุขจังนะค้า ชอบใบแป๊ะก๊วย รูปร่างสวยดี ผักที่เห็นนั่นมันไชเท้าหรือโกโบคะ น่ากินมาก อ้วนๆ ขาวๆ เลย
สวัสดีครับ พี่นุช
ติดไว้ก่อน ค่อยกลับมาอ่าน
ดูรูปสวยๆๆแล้ว
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ
แวะมาชมภาพสวยๆ อิๆ ขอบคุณน้องเอกที่มาโพส
ตั้งใจเกาะติดสถานการณ์ทริปญี่ปุ่นตอนที่ 3 แต่มาจ๊ะเอ๋กับ..
ชอบมาก..ก..ก..ก..ก..ก..ก ค่ะ ^^ ขอบคุณคุณเอกด้วย อิอิ ว่าแต่ตอนที่ 4 จะเริ่มฉายเมื่อไหร่คะ? ค่าชั่วโมงเน็ตที่ปายแพงหง่ะ (คืนนี้ฟรี แต่พรุ่งนี้ที่พักใหม่ไม่มีอินเตอร์เน็ตในห้องเสียด้วย) สงสัยต้องรอให้กลับก่อนถึงจะได้ติดตามอ่านนิ
เมื่อกี้ตอบเกือบเสร็จทั้งหมด มือไวไปกดโดนอะไรไม่ทราบนิ๊ดเดียว หายไปหมดเลยค่ะ
เหตุการณ์บ้านเมืองวันนี้เลวร้ายยิ่งขึ้น ไม่ทราบว่าจะคลี่คลายได้อย่างไร ได้แต่สวดมนต์แผ่เมตตาให้โมหะจริต โทสะจริตของผู้คนเจือจางลงมากๆโดยเร็วค่ะ
แต่ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะมากลัดกลุ้มจนจิตตกไปอีกคน ขออวยพรให้ทุกท่านมีความสุขกับการปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบในชีวิตประจำวันค่ะ
ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee ขอบคุณที่เป็นแฟนประจำซีรี่ส์นี้ค่ะ
คิดเช่นอาจารย์ Handy ค่ะว่าเมื่ออะไรมันปลอดโปร่ง ผ่อนคลายจะกลับไปเยือนอีก ญี่ปุ่นมีเสน่ห์ผสมผสานวัฒนธรรมกับเทคโนโลยีได้อย่างกลมกลืนมากนะคะ นี่บอกคนข้างกายไว้แล้วค่ะว่าจะขอไปญี่ปุ่นให้ครบสี่ฤดู
ขอบพระคุณที่อาจารย์มาเติมข้อมูลเทศกาลชมดอกซากุระ มาแซวอาจารย์ปรีดา น่ารักเชียวค่ะ
คุณ ธ.วั ช ชั ย ต้องตามไปดูนินจาในสวนสนุกค่ะ เช่น Edo wonderland เที่ยวนี้พี่ไม่ได้แวะร้านหนังสือเลยค่ะ แต่ครั้งก่อนได้แวะ ร้านหนังสือเป็นกระจกสะท้อนให้เห็นว่าคนชาตินั้นๆสนใจอะไรนะคะ เวลาพี่ไปต่างแดนก็ชอบแวะร้านหนังสือ แม้จะเป็นภาษาที่เราอ่านไม่ออก
อิ อิ มาชมภาพรอบหลัง ที่ว่าภาพสวยๆน่ะ ไม่ใช่ภาพจากญี่ปุ่นใช่มั้ยคะ (คนบ้ายอ)
ชอบใจวลีของอาจารย์ Preeda สนุกจังสตังอยู่ครบ.... ขอบพระคุณอาจารย์ที่ชมค่ะ ภาพคนญี่ปุ่นเยอะๆ มีให้ชมค่ะ ...ในตอนต่อๆไปนะคะ (หลอกให้ติดตามค่ะ ^___^ )
น้องซูซานLittle Jazz นี่น่าจะชวนไปกับพี่จัง จะได้เป็นตาให้พี่ คนสูงวัย ตาไม่ค่อยดี สังคมญี่ปุ่นเป็นสังคม Coin-operated machine จังคะ อะไรๆก็หยอดเหรียญ กดปุ่ม จนงงไปหมด
เจ้าโกโบคืออย่างไรพี่ไม่รู้จักค่ะ แต่นี่คงเป็นหัวไชเท้าแน่ๆ หัวใหญ่เท่าท่อนแขน ขาวอวบน่ากินมาก เวลาออกนอกเมืองจะเห็นเขาแขวนตากแดดห้อยเป็นแผงเลยค่ะ
บอกว่าชอบใบแปะก๊วย เลยขอมอบให้อีกภาพค่ะ
คุณน้องเกษตรยะลา มาอ่านได้ตามสะดวกค่ะ พี่ว่าจะทำเป็นเล่มแจกดีมั้ยคะ
ขอบคุณคุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร มากค่ะ ฝีมือถ่ายภาพเยี่ยมจริงๆ ทำให้สิ่งที่ถูกถ่ายดูดีจัง จะขอใช้ภาพไปเปลี่ยนภาพประจำบล็อกนะคะ
ดีใจที่ได้พบกันอีกและได้ร่วมงานกันค่ะ
คุณต้อม เนปาลี อยู่ปาย เที่ยวให้มีความสุขค่ะ อย่าเพิ่งมาอ่านบล็อกเลย อยู่กับธรรมชาติให้มากที่สุด สัมผัสอากาศแห่งหุบเขาและสายน้ำให้แช่มชื่นนะคะ
มาเติมข้อมูลวัดอะซะคุสะแคนนอน หรือวัดเซนโซจิ อีกนิดค่ะ เขามีตำนานเล่าว่า ในราวปีค.ศ.628 มีชาวประมงสองคนพี่น้องไปหาปลาในแม่น้ำสุมิดะ ซึ่งเป็นแม่น้ำสายใหญ่ของโตเกียว แล้วได้เทวรูปKannon, the goddess of mercy หรือ เจ้าแม่กวนอิม เทพเจ้าแห่งความเมตตากรุณาขึ้นมาหลายครั้ง ทุกครั้งสองพี่น้องนี้ก็ทิ้งเทวรูปนี้กลับลงแม่น้ำ แต่เทวรูปก็จะกลับมาหาสองพี่น้องนี้เสมอ (สมัยนั้นคนคงไม่เห็นของเก่าว่ามีคุณค่าและมีราคาอีกด้วย หากเป็นสมัยนี้สองพี่น้องคงไม่ทิ้งเทวรูปลงน้ำตั้งหลายครั้ง) ดังนั้นจึงมีการสร้างวัดเซนโซจิ ตรงบริเวณที่ท่านกลับไปหาสองพี่น้องนี้
เดี๋ยวกลับไปจะเขียนเล่ามั่ง รับรองพี่ๆ จะต้องสงสารน้องตัวกลมๆๆ ฮือๆๆ ชีวิตรันทดเหลือเกิน ตั้งกะแพลนล่ม แม้กระทั่งเช้านี้ก็..ทั้งเจ็บและอาย เอ๊ะ..หรือพี่ๆ จะขำขันกับสิ่งที่ต้อมเจอกันนะ อืม......
วันนี้ที่กะว่าจะตะลอนๆ กลายเป็นว่าต้องอยู่อย่างสงบๆ แล้วเจ้า
มารายงานตัวก่อนนะคะว่าสนามบินปิด ดาวลูกไก่เลยพลาดทริปญี่ปุ่นของพี่นุชค่ะ เดี่ยวขอเวลาดีๆ จะแพคกระเป๋าเดินทางเริ่มต้นทัวร์บันทึกเที่ยวกับพี่นุชตั้งแต่เริ่มต้นนะคะ ช่วงนี้งานเข้าหนักมากเลยค่ะ
คุณต้อมเจ้า เนปาลี ที่หัวเราะน่ะไม่ใช่เพราะอยากซ้ำเติมนะคะ ก็มันออกจะขำอย่างช่วยไม่ได้ นึกภาพน้องขี่มอเตอร์ไซค์มีคนซ้อนหอบเป้ใบใหญ่ อืม...มันไม่ใช่ภาพของสาวน้อยขี้อายเลยนะ
หวังว่าคงหายเจ็บแผลแล้วนะคะ ดีที่ไม่เป็นอะไรมาก ต่อจากนี้จะโชคดีไปทุกอย่างค่ะ
คุณ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี จัดการงานให้เพลาๆลงก่อนแล้วค่อยทำใจสบายๆ จิบชาเขียวเที่ยวญี่ปุ่นด้วยกันก็ได้ค่ะ
เหตุการณ์บ้านเมืองตอนนี้น่าเศร้าใจมาก เชียงใหม่ก็ไม่พ้น นอกจากสวดมนต์ขอพรให้คนมีสติและปัญญาแก้ปัญหาที่ยุติความเสียหาย เราเองก็คงต้องประคองใจทำทุกสิ่งเบื้องหน้าเราให้ดีที่สุดนะคะ
เวลาพักใจมาเขียน มาอ่านเรื่องเพลิดเพลินบ้างก็ดีค่ะ
พี่นุชขา..
ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ
ชอบใบแปะก๊วยจัง ตอนเอไปซากุระที่อุเอโนะใกล้จะโรยแล้ว
อ่านแล้วอยากไปญี่ปุ่นอีก อิอิ มีกิเลสอีกแล้ว
คราวที่แล้วไม่ได้ทานเครปเลย เห็นคนต่อคิวยาวมาก สู้ไม่ไหว
สุดท้าย..ภาพพี่นุช สวยมากค่ะ พี่นุชเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย
ถ้าได้มาที่ สวทช. พี่นุชคงตกใจน้องๆแถวนี้อ้วนขึ้นกันเป็นแถว อิอิ
พี่นุชขา..
มาตอบช้า แบบว่าตกหล่นน่ะค่ะ ขออภัยด้วยค่ะอาจารย์อ็อด
พี่ไปเที่ยวนี้ไม่ได้แวะเข้ามิวเซียมใดๆเลยเพราะมีคนในคณะไม่โปรดค่ะน้องเอ แม่นีโอ ก่อนหน้านี้พี่ได้เข้ามาแล้วหลายมิวเซียม ชอบ Tokyo Edo Museum แต่ไม่ได้เข้าScience Museum เดี๋ยวจะตามไปตามคำชวนค่ะ
เครปนั้น(ใส่ไอศครีมด้วย) พี่ขึ้นไปทานถึงทะเลสาปชูเซ็นจิ ที่นิกโก้ แก้เซ็งที่ฝนโปรยทำให้เดินเที่ยวไม่ได้ เวลาพี่ไปต่างประเทศจะชอบทานไอศครีมบ่อยๆ ทุกครั้งที่มีโอกาส รู้สึกมันอร่อยและให้พลังงานดีค่ะ
เรานี่ใจตรงกันนะคะที่ถ่ายภาพฝาท่อระบายน้ำ เขาเป็นคนมีศิลปะ ละเอียดอ่อนในทุกสิ่ง แบบคนใช้ชีวิตอย่างสุนทรีย์ติดใจอยากกลับไปเที่ยวอีกก็เพราะเหตุนี้แหละค่ะ
พี่นุชขา
ที่ญี่ปุ่นมีเทศกาลชมดอกไม้ ต้นไม้ และธรรมชาติดีนะคะ เช่น ที่พี่นุชเล่าว่า มีเทศกาลชมดอกซากะระ ใบจิงโกะ...
แต่บ้านเราสิ พอมีเทศกาลที...ดูคนเยอะเหลือเกิน
เช่นปีที่มีงานราชพฤกษ์ที่เชียงใหม่...ถอยเลยค่ะ...สู้กระแสนิยมไม่ได้
พี่นุชสบายดีนะคะ
พี่สบายดีค่ะน้องตุ่น tuk-a-toon ขอบคุณที่มาแวะหากันบ่อยๆอบอุ่นดีค่ะ
พี่ทึ่งที่คนญี่ปุ่นนั้นมีความละเมียดละไมกับธรรมชาติรอบตัวมากค่ะ ในรอบปีหนึ่งมีเทศกาลชมนั่นชมนี่กันไม่ขาด แล้วเขาทำเป็นประเพณีที่สืบทอดมา ไม่ใช่ทำขึ้นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเท่านั้น แม้จะทำเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวก็ทำได้เนียนจนแทบไม่รู้สึกว่าจัดฉาก เห็นของบ้านเราแล้วเป็นการจัดฉาก ต้องการให้คนมาเที่ยวเยอะๆ ต้องการเงินเป็นจุดหมายหลัก
พี่ไปชมสวนสาธารณะแบบสวนพฤกษศาสตร์ชื่อ Shinjuku Gyon ในโตเกียวนอกจากสวนเขาจะสวยงาม เก่าแก่ มีสวนญี่ปุ่น อังกฤษ ฝรั่งเศส แล้วเขายังจัดกิจกรรมวัฒนธรรมเข้าไปด้วย เขามีเรือนเรียนชงชาญี่ปุ่นและดื่มชาท่ามกลางสวนญี่ปุ่น ซึ่งผู้สนใจก็เสียเงินเรียนและได้ดื่มชาและขนมญี่ปุ่นด้วย พวกพี่มีเวลาน้อยเลยได้แต่มองดูอาคารค่ะ
น้องแมวกลมดิ๊กน่ารักจังเลย ขนมและอาหารที่ญี่ปุ่นน่ากินมากๆ แถมอร่อยทุกร้านเลย ขอยืนยัน อ่านแล้วก็คิดถึงอยากกลับไปเที่ยวอีก ที่พักแถวชินจูกุก็คึกคักดีค่ะ มีหลายแนว อยากลองนอนที่โรงแรมแคปซูลด้วย แต่ไม่ได้นอน เสียดายจัง ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่นำมาเล่าให้ฟังนะคะ อ่านแล้วคิดถึงความหลัง ^_^
ขอบคุณคุณโรส ค่ะที่มาร่วมแบ่งปันประสบการณ์ ความรู้สึก ใครๆไปญี่ปุ่นจะมีความประทับใจกลับมาทั้งนั้นเลยนะคะ
โรงแรมแคปซูลนี่หากไม่ง่วง ไม่เหนื่อยจริงๆคงนอนไม่หลับมังคะ เหมือนนอนในโลงไปหน่อย ^__^
ทริปนี้ยังต้องเขียนอีกหลายตอนเลยค่ะ แต่ละที่ที่ไปน่าสนใจทั้งนั้น แต่เนื่องด้วยเป็นคนทำอะไรเรื่องเทคนิคจะงุ่มง่าม เลยค่อยๆโผล่มาทีละตอน แล้วมาแวะอีกนะคะ
เลยตามไปเที่ยวญีปุ่นกับพี่นุชต่อเลยค่ะ พี่นุชคะ แปะก้วยเค๊าเรียก กิงโกะด้วยหรือเปล่าคะ
เห็นทั้งการpresentation อาหาร ขนม packaging แสนสวยงามดูเพลินตาเพลินใจมากเลยนะคะ
อ่านแล้วก็อยากกลับไปอีกค่ะ
ใช่ค่ะคุณอุ๊ a l i n_x a n a =) แปะก้วยมีชื่อวิชาการว่า Ginkgo biloba ค่ะ
ญี่ปุ่นนั้นประณีตเรื่องการทำหีบห่อมากนะคะ ดูเพลิน บางทีซื้อของชิ้นเดียว ห่อซะสวยงาม
ภาวนาให้เศรษฐกิจไม่เลวร้ายนัก ตั้งใจจะไปชมซากุระบานปีหน้าค่ะ
ตามมาติดๆเลยค่ะ กำลังจะลงตอนต่อไป
พี่จะรอให้หลานโตหน่อยค่อยพาไปดิสนีย์แลนด์ค่ะ
สวัสดีฮะ พี่นุช
พอมีเวลา seen ก็จะมาเที่ยวญี่ปุ่นต่อทันที อิอิ
อีกา ตัวไม่ดำเลยนะฮะ
ร้านขนม จัดหน้าร้านสวยงาม หรูหรา ขนมเยอะ น่าทานมาก
และช้อนอันเท่าทัพพี ได้ใช้มั๊ยฮะ
seen ว่าเที่ยวญี่ปุ่นตามทริปทีละตอนของพี่นุชนี้ ดูดีกว่าไปเองกับทัวร์ซะอีก...
คุณพี่ศศินันท์ Sasinand กับหนุ่มน้อยเจ้าเสน่ห์คงจะได้เที่ยวโตเกียวดิสนีย์แลนด์กันสนุกไปเลยในเวลาไม่นานนี้นะคะ เด็กๆสมัยนี้โตเร็วมากเลยค่ะ
น้อง seen นี่เชียร์กันจริงจังเลยนะคะ เที่ยวเองมีเสน่ห์และความสนุกซ่อนอยู่มากมาย เที่ยวแบบทัวร์ได้เห็นที่สำคัญๆก็จริงแต่สบายไปหน่อยทำให้เราขาดความสนใจในรายละเอียดและเรื่องราวนะคะ
ช้อนอันเท่าทัพพี ตักช้อนเดียวซดน้ำซุปได้หลายเฮือก ที่ร้านนี้ล่ะคะ พ่อครัวเขาคงเห็นเรากินกันแบบเอร็ดอร่อยสนุกมาก จึงให้ข้าวห่อสาหร่ายทรงสามเหลี่ยมมาถึงสามชิ้นโตๆจนเราต้องเก็บไว้เป็นเสบียงไปกินต่อที่นิกโก้กัน
จริง ๆ ทั้งอ่านและคัดลอก แต่เพิ่งมาบอก(เรียนขออนุญาต)ด้วยค่ะ
อิ่มใจไปด้วยกับการเดินทาง
ภาพที่คุณเอกถ่าย งาม ค่ะ
ตามสบายเลยค่ะคุณหมอเล็ก ภูสุภา JNTO มีเว็บไซท์ที่มีข้อมูลดีมากเช่นกัน ลองไปค้นดูนะคะ