มาตามนัด

   แล้ววันนี้  ช่วงบ่ายๆ  คนที่หมอเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อก็มา  ป้ามาถึงวันนี้ต่างจากวันก่อนๆ  ดูดีขึ้น  ป้าบอกว่านอนหลับมากขึ้น ลุงกลับมาแล้ว  วันนี้ลุงพาไปขายของที่ตลาดนัดตามเคย  "สบายใจขึ้นนะคะ"  "ก็นอนหลับกินได้  เครียดน้อยลงค่ะ  แต่ยาคลายเครียดที่หมอให้ไม่ได้กินนะคะ วันนี้ กลัวว่าจะหลับตอนขายของ"  "ไม่เป็นไรจ้ะป้า  ยาหมอไม่สำคัญเท่ากับป้าได้ขายของ ป้าได้ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างสบายใจ  แล้วป้าก็มีความสุขหรอกนะคะ  เอาไว้ป้านอนไม่หลับจริงๆค่อยกินยาก็ได้จ้ะ" 

    หลังจากวัดความดันโลหิตแล้ว  พบว่า  ป้ามีความดันโลหิตสูงขึ้นจริง "ป้าจ๋า  งั้นคราวหน้าหมอขอเป็นห่างจากนี้อีก 2 สัปดาห์  เรามาพบปะ พูดคุยและ วัดความดันกันอีกครั้งหนึ่งนะคะ  ก่อนที่หมอจะตัดสินใจส่งตัวป้าไปโรงพยาบาลเพื่อเข้า  คลินิคความดันโลหิตสูง"   "จ้ะ"  ป้ารับปากอย่างแข็งขัน  หนูฝากป้าดูแลตัวเองด้วยนะคะ แล้วพบกันค่ะ  สวัสดีค่ะ

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]