คติเตือนใจ
สวัสดีครับ ระยะนี้ผู้เขียนหายหน้าหายตาไปหลายวัน เนื่องจากติดภารกิจส่วนตัว
ด้วยผู้เขียนนอกจากจะทำงานที่สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยเชียงใหม่แล้ว ยังรับงานอื่นมาทำที่บ้านด้วย นั่นคือ รับผลิตเอกสารประกอบการสอนให้กับอาจารย์ ทั้งอาจารย์ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ โดยใช้เวลาในตอนกลางคืน และวันเสาร์-อาทิตย์ครับ ช่วงเปิดเทอมใหม่ ๆ งานเข้ามากครับ
หลาย ๆ ครั้งที่ผู้เขียนมักจะตั้งคำถามกับตัวเอง เราทำไปเพื่ออะไร หลับดึก ตื่นเช้า แต่ผู้เขียนเองก็ยังไม่เลิกสักที ทั้ง ๆ ที่ผู้เขียนทำงานอดิเรกนี้มาเกือบยี่สิบปีแล้ว ซึ่งผู้เขียนไม่ได้ไปโฆษณาหาลูกค้าเลย
คำตอบที่ปลอบใจตัวเอง ก็มักจะตอบว่าก็ช่วย ๆ เขาไป สนุกดี ดีกว่าอยู่ว่าง ๆ ลอง ๆ มาคิดใคร่ครวญดูสิ่งที่เราทำไปนั้นก็เป็นสิ่งที่ดี เรากล้าคิด กล้าทำ มีความจริงใจในการกระทำ ใครจะบังคับใจใครได้ ดังคติเตือนใจนี้
ถ้าท่านทำตัวแข่งกับสังคม ความล่มจมจะตามมา
ถ้าท่านทำงานเห็นแก่หน้า จะพบปัญหาอยู่เรื่อยไป
ถ้าท่านทำตัวตัวเห็นแก่ได้ อย่าหวังน้ำใจจากเพื่อฝูง
ถ้าท่านมีความกลัวเกินไป จะทำอะไรไม่สำเร็จ
ถ้าท่านมีความกล้าจนเกินงาม จะพบกับความเดือนร้อน
ถ้าท่านขาดความพอดี จะเป็นหนี้ตลอดกาล
ถ้าท่านหวังแต่ความสนุก จะพบทุกข์อย่างมหันต์
ถ้าท่านขาดความยั้งคิด ชีวิตจะหมดความหมาย
ถ้าท่านทำใจให้สงบ จะพบกับความสุขสบาย
ถ้าท่านมีความพอดี จะเป็นเศรษฐีในเรือนยาจก
ถาท่านมีความงก จะเป็นยาจกในเรือนเศรษฐี
(พระราชวินยาภรณ์)
ความเห็น (6)
ถ้าท่านมีความกลัวเกินไป จะทำอะไรไม่สำเร็จ
ถ้าท่านทำใจให้สงบ จะพบกับความสุขสบาย
ขอบคุณค่ะ
มีความสุขในการทำงาน นะคะ
คุณสายธารครับ 
การได้ทำงานคือการปฏิบัติธรรมครับ
ขอให้มีความสุขในการทำงานเช่นกันครับ
เรื่องง่ายๆที่อยู่ไม่ไกลตัวเรา บางทีก็หลงลืมกันไปนะคะ ^^ ได้เข้ามาอ่านแล้วก็รู้สึกสะกิดใจนิดๆเหมือนกัน
คุณครู 
ครับ
บางครั้งสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเรามักจะลืม
ครับจะได้หยุดคิดและทบทวนสิ่งที่เราได้ทำลงไป
ว่าสิ่งควรทำต่อหรือควรปรับปรุง
ขอบคุณครับ
แวะมาบ่อย ๆ นะครับ
สวัสดีค่ะ ท่านพี่
ภารกิจยุ่งเช่นกันค่ะ จึงไม่มีโอกาสได้คุยกันเลยค่ะ
มาบอกว่า ระลึกถึงเสมอค่ะ
คิดถึงบ้านเน๊อะ (มาไงเนี่ยะ อิอิ)
ขอบคุณครูปูครับ
คิดถึงครูปู
ไปบ้านดอนมาเมื่อปลายเดือนตุลา
บ้านดอนน้ำท่วมหม้าย