โจรกรรม...วรรณกรรม (Plagiarism)

เชิญแลกเปลี่ยความคิดเห็นเรื่องการโจรกรรมวรรณกรรม

หลายวันแล้วที่ไม่ได้เข้ามาเขียนบันทึกเพิ่มเติม การไม่ได้เขียนบางครั้งก็เหงาเหมือนขาดอะไรบางอย่าง (เหมือนกำลังสารภาพรักเลย)

จริงๆก็ต้องบอกว่ารักนะเพราะโลกแห่งนี้สามารถถ่ายทอดเรื่องราวและเรียนรู้สิ่งดีๆกลับไปเสมอยามที่แวะมา บางครั้งอิ่ม และบางครั้งก็ใจหาย เรียกว่าหลากหลายทางอารมณ์

ช่วงนี้งานค่อนข้างหนักพอสมควร กำลังศึกษาเรื่อง Plagiarism & creative commons

plagiarism แปลเป็นไทยคือการโจรกรรมวรรณกรรม ครั้งแรกที่อ่าน โห ทำไมแค่ชื่อก็ดูร้ายแรงมากเลย อ่านไปอ่านมามันก็ร้ายแรงจริงๆนั่นแหละ เพราะนั่นคือการนำผลงานอันเกิดจากสมองของผู้อื่นมาใช้โดยไม่มีการอ้างอิงเจ้าของเดิม มันก็เหมือนเราเดินเข้าไปหยิบงานของเขามาใช้โดยไม่ได้ขออนุญาต ถ้าเจ้าของไม่ถือโทษก็แล้วกันไป แต่ถ้าเจ้าของเขาหวงขึ้นมาก็คงแย่ หรือบางคนอ้างอิงแล้วแต่ผิดวิธี ก็ยังถือว่าผิดลิขสิทธิ์อยู่ดี ยิ่งอ่านก็ยิ่งคิดว่าตนเองเคยทำบ่อยๆนะ

แต่ก็เคยเรียนวิธีการอ้างอิงที่ถูกต้องมานี่นา ทำไมถึงไม่ค่อยจะทำ นั่นคือการเขียนบรรณานุกรม ซึ่งเป็นวิธีการเขียนอ้างอิงที่มีมานานแล้ว เมื่อก่อนคิดเพียงว่าต้องเขียนจะได้ดูว่ารายงานนั้นน่าเชื่อถือ แต่เพิ่งรู้ว่าจริงแล้วเป็นการให้เกียรติเจ้าของเดิม และเป็นการป้องกันไม่ให้เกิด Plagiarism ได้ด้วย

การป้องกัน Plagiarism ที่ดีที่สุดคือการให้เกียรติเจ้าของเดิม

โดยอ้างอิงให้ข้อมูลว่าเรื่องที่เรานำมาเขียนนั้นมีคนเขาเขียนไว้แล้วนะ และเราก็เห็นด้วยก็นำมาต่อยอด หรือไม่เห็นด้วยก็นำมาหาเหตุผลแย้ง หากผู้อ่านท่านอื่นคิดเห็นเป็นอย่างไร โปรดอย่ามาเถียงข้าพเจ้าคนเดียวนะ ต้องเถียงกับคนต้นคิดด้วย 555 ไม่ถูกด่าคนเดียวแล้ว (นี่คือการคิดบวก และทำให้อยากเขียนอ้างอิง)

แต่สิ่งที่ดีที่สุดคือการหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิด Plagiarism นั่นเองเพื่อความสบายใจของตนเอง ว่าไม่ได้ไปโจรกรรมวรรณกรรมใครมาโดยไม่ตั้งใจ

สำหรับ Creative commons นั้นเป็นเรื่องของลิขสิทธิ์ที่เปิดกว้างให้ใครก็ได้สามารถนำสิ่งที่คิด กลั่นกรองมาด้วยสมองของผู้คิด ไปใช้ได้ภายใต้กฎเกณฑ์ต่างๆที่ตั้งขึ้น ซึ่งหาอ่านเพิ่มเติมได้ตาม link ที่ให้ไว้นะคะ

ถือว่าเป็นตัวช่วยอย่างหนึ่งสำหรับการนำข้อมูล บทความ รูปภาพ หรือสิ่งต่างๆมาใช้โดยที่ถือว่าเราไม่ได้กำลังทำ Plagiarism แต่การนำไปใช้ต้องปฏิบัติตามกฎที่ตั้งไว้นะคะ เช่นกำหนดว่า ห้ามใช้ในการค้า หากเรานำข้อมูลไปใช้อย่างอื่นก็ยังไม่ผิด แต่หากว่านำไปใช้เพื่อเป็นตัวช่วยในการค้าขายละก้อผิดเต็มประตูคะ

แต่ถึงอย่างไรก็ยังต้องอ้างอิงแหล่งที่มาอยู่ดีนะคะ ไม่อย่างนั้นก็ยังเป็น plagiarism อยู่ดีนั่นแหละคะ

ทั้งหมดนี้แค่เล็กๆน้อยๆนะคะ หากใครสนใจหาอ่านเพิ่มเติมได้ตาม link ที่ให้ไว้คะ

อ่านไปอ่านมาเหมือนกำลังว่ายวนอยู่ในอ่างใช่ไหมคะ

คำตอบคือใช่คะ กำลังวนในอ่าง แต่เป็นอ่างที่มีน้ำใสว่ายแล้วสบายใจดีคะ

สำหรับทางแก้ง่ายๆ คือเราต้องให้เกียรติคนอื่น เท่ากับที่ให้เกียรติตัวเรา คิดถึงใจคนอื่นเหมือนที่คิดถึงใจเรา

เพราะถ้าคิดอย่างนั้นจะเข้าใจว่าเจ้าของเขาอุตสาหะคิดผลงานออกมา กว่าจะได้ต้องนานน่าดู เพราะขนาดเราเขียนบันทึกยังเขียนนานขนาดนี้ เพราะฉะนั้นต้องให้เกียรติสมองของคนคิด

และให้เกียรติตัวเองด้วยว่าฉันเองย่อมมีดีมากพอที่จะเขียนเรื่องราวที่เป็นความคิดของฉันเอง ไม่ต้องไปขโมยงานใครมาเป็นของตัวเอง

และหากงานนั้นเป็นความคิดต่อยอด ก็ยอมรับอย่างสง่าผ่าเผยว่างานที่คิดต่อยอดนั้นได้แรงบันดาลใจมาจากใคร เบื้องต้นอาจเป็นของคนอื่น แต่สิ่งที่คิดต่อมาเป็นความคิดของเราเองนะ แสดงว่าเราเก่งนะคิดต่อจากที่เขาไม่ยอมคิด (น่าน...เข้าข้างตัวเองสุดๆๆ)

นั่นดู เทห์มากเลย

ทั้งหลายทั้งปวงในบันทึกฉบับนี้ไม่ได้ตำหนิหรือว่ากล่าวใคร เพียงแต่อยากบอกเล่าสิ่งที่กำลังทำ และยอมรับว่าคิดต่อยอดจากสิ่งที่อ่าน และเห็นด้วยกับความคิดเหล่านี้

หากสมาชิก G2K คิดเห็นประการใดเชิญแลกเปลี่ยนประสบการณ์ และความคิดเห็นได้คะ เพราะจะได้ทำให้ความคิดในสมองเล็กๆสามารถต่อยอดได้มากขึ้นคะ

สุดท้ายผลประโยชน์จะเกิดขึ้นแก่เราทั้งหลายร่วมกัน

อ้างอิง: http://cc.in.th

http://th.wikipedia.org/wiki/Plagiarism

http://www.plagiarism.org/learning_center/what_is_plagiarism.html

http://creativecommons.org/about/license

เขียนใน GotoKnow โดย สี่ซี่
ใน บันทึก...เล่าเรื่องโครงการสกัดความรู้

คำสำคัญ (Tags): #creative commons#แลกเปลี่ยนความคิดเห็น#โจรกรรมวรรณกรรม(plagiarism)

หมายเลขบันทึก: 222027เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2008 21:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม 2012 22:21 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (11)

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2008 21:05 น. ()

สวัสดีค่ะ

ยังไม่อ่านนะคะ
ทักทายกันก่อน
เดี๋ยวมาใหม่เจ้าค่ะ
คิดถึง..ค่ะ

นายประจักษ์ ปานอินทร์

เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2008 21:07 น. ()

ตามครูคิมมาติดๆ....อิอิ.อิ

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2008 21:10 น. ()

เรียนภาษาอังกฤษ
ฝรั่งถือเรื่องนี้มาก
แต่ทำไมบ้านเราเฉยๆๆไม่ทราบ
http://th.wikipedia.org/wiki/Plagiarism

http://www.plagiarism.org/learning_center/what_is_plagiarism.html

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2008 21:12 น. ()

plagiarism แปลเป็นไทยคือการโจรกรรมวรรณกรรม ครั้งแรกที่อ่าน โห ทำไมแค่ชื่อก็ดูร้ายแรงมากเลย อ่านไปอ่านมามันก็ร้ายแรงจริงๆนั่นแหละ เพราะนั่นคือการนำผลงานอันเกิดจากสมองของผู้อื่นมาใช้โดยไม่มีการอ้างอิงเจ้าของเดิม มันก็เหมือนเราเดินเข้าไปหยิบงานของเขามาใช้โดยไม่ได้ขออนุญาต ถ้าเจ้าของไม่ถือโทษก็แล้วกันไป แต่ถ้าเจ้าของเขาหวงขึ้นมาก็คงแย่ หรือบางคนอ้างอิงแล้วแต่ผิดวิธี ก็ยังถือว่าผิดลิขสิทธิ์อยู่ดี

สมชื่อดีค่ะ..ชื่อเท่ห์มาก ๆ