สาวตาหวาน เป็นลูกหมาค่ะ อายุประมาณ 2-3 เดือน ไม่แน่ใจเท่าไหร่นัก เนื่องจากเพิ่งหอบหิ้วกันมาจากแฟลต เป็นหมาสาธารณะวิ่งเล่นบริเวณแฟลต ซึ่งชาวแฟลตสงสารจึงได้ให้ข้าวให้น้ำ ว่าแล้วว่าเจ้าตาหวานจะอยู่แฟลตได้ไม่นาน ด้วยบางวันก้อแอบคาบรองเท้าชาวแฟลตเล่น บางวันก็ทำเลอะหน้าห้องชาวบ้าน จนประธานแฟลตจะไปบอกเทศบาล....
เราเองเป็นสมาชิกแฟลต เคยเห็นเจ้าตัวนี้วิ่งประจบ ดูน่ารัก...เมื่อว่าบอกเทศบาลจะมาจับ อะไรจะเกิดขึ้น...คิดไปเองสารพัด ปัญหานี้จึงถูก(คาบ)อย่างเร่งด่วนมาปรึกษาคุณ Stargate แห่งบล๊อก โลกรื่นรมย์...ว่าสมควรหรือเปล่าหากที่บ้านจะรับสมาชิก 4 ขา ตัวใหม่ โดยช่วยกันเลี้ยง...คุณ sTargate เป็นผู้ที่สวยงามจากจิตใจภายในเห็นได้ชัดเจนเพียงเพราะเธอตอบ "ตกลง" เท่านั้น ดังนั้น 2 ทุ่มเมื่อวานนี้สาวตาหวานจึงได้ย้ายนิวาสถานมาอยู่หมู่บ้านพิมานธานีโนนม่วง ซึ่งเราคิดว่าจะออกกรีนการ์ดแบบถาวรให้เจ้าหล่อน
ก่อนจะรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม...นอกจากขอคำมั่นสัญญาในการช่วยดูแลเอาใจใส่จากคุณ Stargate แล้ว เรายังได้ถามพี่หมูหยอง...เจ้าของบ้านที่แท้จริง...ก้อไม่เห็นว่าอย่างไร...ดังนั้นตอน 2 ทุ่มเมื่อวานนี้ เมื่อสาวตาหวานลงจากรถ พี่หมูหยองดูงงๆ ไม่สนใจ มัวแต่ทำหน้าที่กระดิกหางและสาละวนกับการสวัสดีเจ้านาย...เราจึงรู้สึกเหตุการณ์เป็นไปด้วยดี
พี่หมูหยอง เป็นพุดเดิ้ลรุ่นเล็ก ตาบอด 1 ข้าง ตาฟาง 1 ข้าง ฟันเริ่มหลุด และมีบุคลิกเป็นหนุ่มลูกทุ่งค่ะ ไม่เคยเข้า Pet Shop เวลาว่างชอบวิ่งไล่รถมอเตอร์ไซด์ ดูไร้สกุลอย่างไรไม่รู้ ชอบเกลือกลิ้งที่ถนนหน้าบ้าน คนทั้งหมู่บ้านไม่ยักจำชื่อเจ้าของบ้านได้...ดันจำได้แต่ชื่อหมูหยอง ปีนี้อายุประมาณ 11 ปีค่ะ มาอยู่ด้วยกันประมาณ 8-9 ปีนี่แหละ...พี่หมูหยองรักอิสระและมีมรรยาท น่ารักมาก....ดังบันทึกที่นินทาไว้ในเรื่องสัตว์เลี้ยงแสนรัก http://gotoknow.org/blog/life-is-beutiful/135331 ซึ่งทุกคนจะรู้ว่าพี่หมูหยองได้รับความรักมากมายขนาดไหน
เช้าวันแรกของการมีเจ้าตาหวานมาอยู่ในบ้าน สมาชิกในบ้านตื่นแต่เช้า หลังจากที่เมื่อคืนเจ้าของบ้านแอบมาเมียงมองดูว่าเจ้าตาหวานที่กำหนดบริเวณให้อยู่รอบนอกบ้านเท่านั้นจะทำอย่างไร...เช้าวันนี้เป็นเช้าที่แจ่มใส เพียงเรียกตาหวานปุ๊บ กระโดดมาขึ้นตักปั๊บ ทั้งที่ไม่ใช่ตัวเล็ก ...เรารู้สึกได้เต็มๆว่า ตาหวานให้ความไว้วางใจแลกกับความรักที่เค้าต้องการ และเจ้านายก็มีอะไรทำเกี่ยวกับเจ้าตาหวานมากมาย เช่น เตรียมให้อาหาร จัดที่นอน อาบน้ำ จิปาถะ แต่พี่หมูหยองสิ...ดูหน้าแล้วเซ็งในอารมณ์ชะมัด...เห็นหน้าตาหวานแล้วถอนหายใจอยู่เรื่อย...เฮ้อ...คงคิดว่าเมื่อไหร่เจ้านายจะพานังเก้งก้างตัวนี้ออกไปจากบ้านซักที จนแล้วจนรอดไม่มีวี่แววว่านายจะพาตาหวานออกไป พี่หมูหยองจึงได้ทำตัวให้น่ารักเข้าไว้...ขณะเขียนบันทึกนี้อ้อนเจ้าของสุดฤทธิ์ โดยนอนเอาคางเกยตักเจ้านายอยู่ และขู่เจ้าตาหวานเป็นระยะๆ ด้วยไม่ชอบใจที่เจ้าตาหวานมาเกาะประตู (เกาะประตูก็ไม่ได้...เค้าหวงของเค้า)
ตาหวาน เป็นหมาที่ระบุสัญชาติไม่ได้...Hyper มาก กระโดดหยอกล้อพี่หมูหยองตลอดเวลา กัดหู คาบหาง จนพี่หมูหยองไม่ออกไปนอกบ้านเลย พอๆ กับที่กระโดดตะบปนาย ซึ่งคิดว่าเป็นพฤติกรรมที่พี่หมูหยองเซ็งระเบิด ตอนนี้หากเทียบอายุพี่หมูหยองก็เป็นปู่แล้ว เห็นเด็กวิ่งเล่นเจี๊ยวจ๊าวจึงเกิดพฤติกรรมเบื่อหน่าย เฮ้อ...ขอพี่หมูหยองถอนหายใจอีกรอบเถอะฮับ....ตาหวานเห็นนายเป็นสรณะ นายเดินไปไหนก็ไปด้วย เพราะช่วงข้ามคืนในบ้านโนนม่วง ตาหวานได้สำรวจพื้นที่เรียบร้อย ดังนั้นเมื่อเรียกหา เพื่อความรวดเร็วตาหวานจะกระโจนข้ามแปลงดอกไม้ ต้นไม้ลู่เป็นทาง ทางเดินมีตาหวานไม่ใช้ ซึ่งพฤติกรรมเหล่านี้ไม่เคยปรากฏในพี่หมูหยอง....เฮ้อเราจะไปกันรอดไม่เนี๊ยะ...เอ้า...เจ้านายสู้ๆ
ช่วงที่เขียนบันทึกนี้ สงสัยตาหวานหิวข้าว เพราะนอนแทะเฟิร์นทั้งกออยู่...ดุก้อแล้ว ตีก้อแล้ว...สงสัยมันเขี้ยว...ปล่อยมันไป...หากเลี้ยงไม่ไหวจริงๆ มีก๊อกสอง...นู้นไปอยู่ทุ่งนาที่สารคามนะ...ตาหวาน...ฉันเตือนเธอแล้ว
สำหรับพี่หมูหยอง แม้ตอนนี้หนุ่มลูกทุ่งจะไม่ปิ๊งกับสาวตาหวาน แต่สำหรับเจ้านาย "หมูหยอง"ยังเป็นเจ้าของบ้านเหมือนเดิม ได้ความรักเหมือนเดิม อาจจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ...ขอเพียงแบ่งบริเวณบ้านและแบ่งอาหาร พร้อมไออุ่นของความรักให้เจ้าตาหวานบ้าง...หากเราไม่รับมาเลี้ยง และเราวางเฉยไม่ได้ เราคงทุกข์ใจ...และตาหวานอาจจะทุกข์กว่านี้...หมูหยองได้รับความรักเยอะแยะ...แบ่งปันบ้างเนาะ...โบราณว่าไว้ว่า อยู่ๆ กันไปก็รักกันเองหน่ะ...
ตาหวานน่ารักมากเนอะอาตุ่น
ชื่นใจจังอยากเห็นสาวตาหวานตัวเป็นๆจัง
ฟ้ากะโฟล์คตื่นเต้นมากๆ..นั่งอ่านบันทึกนี้ด้วยกันจ้ะ..
รักหนุ่มหมูหยองและสาวตาหวานมากๆ...
แล้วว่างๆจะไปดูตัวเจ้าสาวนะจ๊ะ.(หลานฟ้ากะโฟล์ค..ฝากมาบอกจ้า)^^
ตาหวานจะได้ไปอยู่ทุ่งนาหรือไม่หนอ
หรือจะเป็นตาหวานสาวเมือง
เออ??ทำตัวดีๆนะตาหวาน..มีคนลุ้นอยู่
สองตัวนี้น่ารักจังค่ะ และที่บ้านมีเจ้าหมาที่น่าหมั่นไส้มากๆ อยู่สองตัว ชื่อสปาย กับน้ำหวาน ^^
ปลายเดือนนี้ต้อมจะไปปายตามรอยพี่ตุ่นกับครูแอ๊วด้วยนะเนี่ย อิอิ
หวัดดีครูแอ๊ว หลานฟ้าและโฟล์ค
สวัสดีค่ะ krutoi
ขอบคุณที่แวะมาชมสัตว์เลี้ยง...สงสัยน่ารักเหมือนเจ้าของ
พี่หมูหยองที่รับประกัน
แต่ ตาหวาน ตัวใหม่นี้ ต้องขอเวลาเรียนรู้และปรับตัวเข้าหากันสักหน่อย...
แล้วจะมาบอกว่า น่ารักจริงหรือเปล่านะคะ
หวัดดีจ้า...ครู add
ถ้าตาหวานได้ไปอยู่ที่มหาสารคามจะบอกให้ครู add ไปเยี่ยมตาหวานนะคะ
ทุ่งนาอยู่แถวแก่งเลิงจานค่ะ
ถ้าข่าวดี ตาหวานจะได้เป็นสาวชาวกรุงค่ะ
ยินดีต้อนรับตาหวานสู่มหาสารคามนะคะ
ตุ่นติ่น น้องหมามานถูกกานป่าวอ่า
น้องเนปาลี
ตกลงสปาย กับ นำหวานหน่ะ ตั้งชื่อตามเครื่องดื่มที่เจ้านายชอบใช่ป่าว
วันนี้วั่นทั้งวันค่ะ ตั้งแต่เรื่องอาหารหมา แยกโซนพักอาศัย อิอิ
อาบน้ำ...และวิ่งเล่นเป็นเพื่อนเค้า
เหนื่อย...แต่ก็สุขใจค่ะ
ขอบคุณคุณ lovefull
ที่แวะมาเยี่ยมเยียนนะคะ
KPU พี่ปู้...
เรื่องถูกันหน่ะไม่เท่าไหร่...ให้พี่หมูหยองอยู่หน้าบ้านและในบ้าน
ส่วนตาหวานให้ยึดหลังบ้าน
แต่ที่พี่หมูหยองเซ็งเป็ด คือ...หมาเด็กชอบเล่น กระโดด กระโจน ตะปบ หลอกล่อ
วิ่งล้อมหน้าล้อมหลัง เหมือนตาลๆ ที่มาใหม่...เซ็งฮับแม่
ไม่อยากบอกคุณ naree suwan เลยว่า
ป้า วันหลังจะพาว่าที่ลูกเขยไปให้ดูตัวนะ
ลูกชายหนู ถึงจะเป็นหมาไฮเปอร์ไปหน่อย
แต่หน้าตาก็พอมีเค้าลางชาติตระกูลอยู่บ้าง
ถึงแม้จะชอบกินอาหารแมวว ชอบแอบเล่นกะแมว
และชอบตอแหล (ทำเป็นไล่แมวตอนคนมาก็เหอะ)
ใช่...ช่วงหนึ่งเธอทำอาหารให้กินอะป่าว...
ให้ขึ้นรถด้วยเหรอ...
ตัวใหญ่หรือเปล่าหล่ะ
รอสักพัก เดี๋อวพี่หมูหยองก็ยอมรับได้ เพิ่งใหม่ๆ ยังไม่คุ้ยเคย และระวังเจ้าลูกเหม็นนะ ดื้อเหมือนกัน ขอบอก....
แม่ตุ่น
ขอเบอร์ๆๆๆๆ ตาหวานด้วย (เร็วด้วย เดี๋ยวต้องใส่รองเท้าสูงๆ มันลำบากเด้อ)
จาก
พี่จีโร่ (ลูกเขย)
ถึงอริของเจ้าตาหวาน...
ตะก่อนพี่เคยคิดว่ามันตาหวาน...จนต้องเอามาเลี้ยง
แต่ตอนนี้ตามันซนจน...จนพี่ต้องตัวเป็นอริกับเจ้าตาหวานด้วย
บอกหยุดไม่เคยหยุด เรียกชื่อไม่หัน...แถมทำตาเถียงอีก...
พี่จิโร่จามาเบื่อไหร่ บอกแม่ตุ่นด้วย
ต้องแอบๆ พี่หมูหยอง
ด้วยคิดว่าถึงป๋าหยองจะยังไม่ปิ๊งสาวตาหวาน
แต่กำลังใจที่ทำให้อยู่กันยืดในตอนนี้ เพราะป๋าหยองคิดจะเลี้ยงต้อยอยู่หนะดิ
น่ารัก เค้าเรียกว่ารักไม่มีพรมแดน รักข้ามสายพันธุ์ อิอิ
สวัสดีค่ะ มารายงานตัวว่ากลับมาประจำที่แล้ว หวังว่าคงอภัยที่พี่ไม่ได้ตอบน้องตุ่นนานเลยนะคะ
น้องตาหวานน่ารักมาก
สวัสดีค่ะ น้งทางเดินแห่งรัก
ได้ถามไถ่ถึงกับชาวคณะหอสมุด ม.นเรศวรที่มาเยี่ยมเยือนกันเมื่อสัปดาห์ก่อน
ไม่รู้ตาหวานกับพี่หมุหยองจะลงเอยอย่างไร...
เช้ามาแข่งกันรักหาย...เห่าจนไม่มีเสียงซะงั้น...
โดยเฉพาะพี่หมูหยอง
สวัสดีค่ะ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
...พยายามรักสัตว์ค่ะ...
...จะเลี้ยงให้ดีที่สุด เท่าที่ทำได้...
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ
เปิดเทอมใหม่...ขอให้รักษาสุขภาพนะคะ
ดีใจจัง ได้ข่าวจากพี่คุณนายดอกเตอร์แล้ว...
เย้...มีบันทึกสนุกๆ ข้อคิดดีๆ ให้อ่านแล้ว
ไม่ได้สนทนานนาน...คงสบายดีนะคะ
พี่ตุ่น..เมื่อเย็นฝังลักกี้..เศร้ามากเลยจ้า..แต่ทำใจได้ดีขึ้นกะครั้งนี่..
การตายเป็นเรื่องธรรมดา..ต้องบอกตัวเอง..
แต่ก็คิดถึงมันจัง..
คิดถึงพี่ตุ่นนะจ๊ะ..^^
ตาหวานมาเป็นสมาชิกใหม่ของบ้านนี้เกือบ 3 สัปดาห์แล้ว ขี้ประจบและซนมั่กมาก
ไม่น่าสงสารเหมือนก่อนที่จะเก็บมาเลี้ยงเลย
ยังไม่รู้จักชื่อตัวเอง กัดต้นไม่หมดเป็นต้นๆ เพิ่เห่าเป็น...ดีใจด้วยนะตาหวาน
แต่หนูเห่าสนั่นเมืองเลย
วันก่อนคว่ำโถดินเผาเลี้ยงปลา ตายเกลี้ยง โดยฝาดซ้า...แถมถูกกดน้ำด้วย...โหด
วันนี้กัดรองเท้า... เลยถูกผูกเชือกให้รองเท้าห้อยติดตัว...
จะจำมั๊ยเนี๊ยะ เลยกลายเป็นคนใจร้าย อือ ฮิอ...เมื่อไหร่ตาหวานจะจำ...ซักที
ปล.จากพี่หมุหยอง...ตูละเบื่อ...ขออยู่ในบ้านละกัน วันละ 8-10 ชม.ก็ยอม
ถึงครูแอ๊ว
เป็นเรื่องธรรมดาของโลก เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป
จึงต้องดีต่อกันและให้ใจ...ในวันที่อยู่ร่วม
จะได้ไม่เสียใจภายหลัง...
ตอนนี้ตาหวานอายุย่างเข้า 7 เดือน
บ้านยังสมรภูมิรบ
ต้นไม้ที่เคยทำสวนให้สวย
กลายเป็นซากไม้ยืนต้น
ผ้าขี้ริ้ว กระถางแตก...ลูกบอล...รองเท้า เกลื่อนสนาม
กอเตย เป็นที่นอนเล่นของเจ้าหล่อน
เหนื่อยมากๆ คิดย้อนไปว่า เราคิดถูกหรือคิดผิดที่เอาตาหวานมาเลี้ยง...
จะอยู่ด้วยกันรอดหรือป่าวนะ
ยินดีต้อนรับ คุณ Tuk-a-toon
ขอบคุณที่ให้ความสนใจ และรักสุนัข สุนัขคงดีใจที่เรารักเขา และพยายามฝึกเขา ขอให้ฝึกให้สำเร็จครับ ผมได้แวะเข้าไปเยี่ยมเว็บ ตาหวานแล้ว ดีมากครับ เพลงเพราะด้วย คงได้มีโอกาสคบกับเป็นกัลยาณมิตร น๊ะครับ