เดือนตุลาคม เป็นเดือนที่ห่างหายไปจากการบันทึกเรื่องราวของการจัดการความรู้ เนื่องจากแกนนำนักจัดการความรู้ที่อยู่ประจำช่วงชั้นทั้งหลาย ต้องเอาใจและเวลาไปจดจ่ออยู่กับการดูแลเรื่องการทำแฟ้มสะสมผลงานให้เป็นงาน KM (๑) และ (๒) ตามที่ได้นำเสนอไปก่อนหน้านี้ และประกอบกับตัวดิฉันเองก็ต้องไปศึกษาหน้างานเรื่องการประกันคุณภาพเพื่อจะได้ลุยงานด้านนี้อย่างเต็มที่
เดือนที่ผ่านมาจึงเป็นเดือนที่เราไม่ได้จัดเวลา และเวที สำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในกลุ่มคุณอำนวยกันเลย !
กว่าจะมาพบกันอีกครั้งก็วันพุธที่ ๕ พฤศจิกายน ทุกคนดูตื่นเต้นที่จะได้มาพบ มาคุย มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และที่สำคัญคือการได้มาเติมใจ เติมพลังของความสุข และความคิดดีๆ ให้กัน สำหรับการไปขับเคลื่อนงานต่อก่องานใหม่จากการได้มาเห็นตัวอย่างดีๆ ของช่วงชั้นอื่นๆ
หลังจากที่ได้รับฟังเรื่องราวจากที่เป็น Best Practice ที่ KO (Knowledge Officer) แต่ละช่วงชั้นนำมาเล่า ดิฉันเห็นประเด็นร่วมชัดเจนว่า ทุกคนขับเคลื่อนงานจัดการความรู้ไปบนคำถามหลักสำคัญที่ก่อให้เกิดปัญญาและความคิดใคร่ครวญต่องานที่กำลังทำ นั่นคือ What Why How และการ AAR งานที่ได้ทำเสร็จสิ้นไป ซึ่งใช้กับงานได้ทุกขนาด ตั้งแต่ระดับจิ๋วอย่างเรื่องใบงาน ชิ้นงาน ไปจนกระทั่ง การทำโครงงาน การทำสาระนิพนธ์ การพาเด็กไปออกภาคสนาม และการสรุปประเมินงานของภาคเรียนที่ผ่านมา
สิ่งที่เห็นได้ชัดในเวทีเมื่อวานก็คือ การได้มีเวทีพูดคุยแลกเปลี่ยนอย่างนี้ นอกจากจะทำให้เราได้รับฟังเรื่องราวดีๆ ที่พาให้ชื่นใจแล้ว ยังพาให้เราได้เห็นเรื่องที่เราสนุกทำไปด้วยกันอีกหลายเรื่อง และเมื่อเห็นทางของความสำเร็จจากเรื่องที่เพื่อนนำมาเล่า เราก็มีแรงที่จะทำต่อ โดยไม่ต้องเริ่มต้นจากศูนย์
สภาพของความห่อเหี่ยวที่มักจะเกิดขึ้นเมื่อต้องคิด ต้องทำอะไรโดยลำพังก็หมดไป ใจของเราก็เข้มแข็งขึ้นด้วย...และไม่เฉพาะแต่เราเท่านั้น ทุกคนที่อยู่ในระบบนิเวศของการเรียนรู้ที่เคลื่อนไปด้วยกัน ก็ยังมีแรงที่จะ “ดึง”อีกคนหนึ่งขึ้นมา หากพบว่าเพื่อนเริ่มจะ “ดิ่ง” ได้อีกด้วย
สวัสดีครับ แวะมาช่วยใส่ไฟให้ครับ...อิอิ.อิ
ขอบคุณทั้งสองท่านมากค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียน :)