คืนวาน..ที่ขอนแก่นฝนตกเกือบทั้งคืน..ท้องฟ้ามืดคลื้ม..ไม่เห็นดาวเดือน..อากาศหนาวเย็นค่ะ..แต่อย่างไรก็ตามถึงแม้ฝนจะตก..ฟ้าจะร้อง..พายุจะมา..ฟ้าจะรั่ว..น้ำจะท่วม..ฝนแล้ง(เอาเข้าไป)..คนไข้ก็ยังคิดถึงเรา..เข้าๆออกๆโรงพยาบาลอยู่เรื่อยๆ..ไม่น้อยลงเลยค่ะ
คืนนั้นค่อนข้างยุ่งๆกว่าทุกวัน..โดยเฉพาะกับผู้ป่วยชายโรคมะเร็งในช่องท้องนอนอยู่เตียง 5 และมีผู้ป่วยชายเข้าใหม่ 1 รายนอนที่เตียง 3 แพทย์วินิจฉัยว่าเป็นตับอ่อนอักเสบเฉียบพลันค่ะ..ซึ่งโรคนี้ส่วนหนึ่งพบได้ในผู้ที่ดื่มสุรามากๆค่ะ..ผู้ป่วยรายนี้แพทย์ต้องการใส่สายยางทางจมูกเพื่อบรรเทาอาการปวดท้องและใส่สายสวนปัสสาวะเพื่อต้องการสังเกตุปริมาณปัสสาวะค่ะ..เตรียมอุปกรณ์ไว้แล้ว..แต่ผู้ป่วยปฏิเสธทั้งสองอย่าง..แพทย์ก็ OK..ค่ะ
ใกล้เที่ยงคืนแล้ว..แต่ต้องเตรียมผู้ป่วยเตียง 5 เพื่อส่งตรวจพิเศษพรุ่งนี้..โดยการโกนขนบริเวณรอบๆอวัยวะสืบพันธ์ค่ะ..ผู้เขียนให้คำแนะนำผู้ป่วยแล้ว..OK.. แต่ว่าวันนี้มีผู้ช่วยพยาบาล 2 คน ชายหนึ่งหญิงหนึ่งใหม่ๆทั้งคู่เลยค่ะ..หลังจากผู้เขียนได้บอกให้เธอไปโกนขนผู้ป่วยเตียง 5 เพื่อเตรียมตรวจพรุ่งนี้..ด้วยความเหนียมอายเธอจึงไปบอกเพื่อนผู้ช่วยพยาบาลชาย...ให้ทำแทนค่ะ..สักพักนึงขณะที่ผู้เขียนกำลังดูแลน้องพยาบาล(ใหม่)อีกคนส่งเวรที่เคาน์เตอร์พยาบาล..ผู้ช่วยพยาบาลชายก็เดินกลับมาบอกดิฉันว่า.."พี่ๆ..ไปคุยกับคนไข้ให้ผมหน่อย..เขาไม่ยอมให้ผมโกน..เขาถามว่าจะเตรียมตรวจอะไร.?..เอ๊ะ!!!..ทันทีที่หันหน้าไปทางเตียงผู้ป่วย..โอยย..อยากเป็นลม..สยอง..เธอปิดม่านเตียง 3 ..เตรียมลงมือแล้วค่ะ..โชคยังเข้าข้างเราที่บังเอิญผู้ป่วยได้ยินผู้เขียนแนะนำการเตรียมตรวจเตียง 5 เขาจึงไม่แน่ใจ..ทำไมถึงต้องเป็นเรา..จึงให้ผู้ช่วยฯมาเรียกผู้เขียนไปคุยก่อน..ขอคุยก่อนได้ไหม..โอยยต้องขอโทษผู้ป่วยยกใหญ่เลยค่ะ..น้องผู้ช่วยฯหญิงของเรารู้เข้าเธอเลยเดินมาตีแขนเพื่อนเธอเบาๆนิดนึง..แล้วพูดว่า "ฉันบอกแกว่าเตียง5ๆๆๆๆ"..
ถ้าเป็นเมื่อก่อนผู้เขียนไม่มั่นใจว่า..ผู้ป่วยจะกล้าถามไหม..จะกล้าต่อรองไหม..ป่านนี้คงเกลี้ยงเกลาไปแล้ว..ไม่วายต้องเขียนรายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์(Adverse Event) อีกหนึ่งฉบับ..เดินลงเวรกลับบ้านตอนตี 1 ค่ะ..ขนลุกซู่(หนาววว)ไปทั้งตัว..เกือบไปแล้ว..คืนนั้น!!
ฮา......ก๊ากกกส์ส์ส์ ก่อนค่ะ
สวัสดีค่ะ
เป็นครูอ้อย ต้องร้อง สยึมกึ๋ยส์ส์ส์.....
เป็นประสบการณ์จริงๆค่ะ
ออกเวร หรือยังคะ
อรุณสวัสดิ์ครับ
อันนี้ต้องถือว่าเป็นบริการเสริมสำหรับคนไข้ไงครับ อิอิ
อ่านเรืองแล้วนึกถึงตอนสมัยตัวเองเป็นนักศึกษาก็เจอเรืองแบบนี้ "ตลก แต่ขำไม่ออก"
พอมาเป็นอาจารย์นิเทศ ก็เจอบ่อย บอกให้ไปเตียงโน้น กลับไปอีกเตียง บอกให้ทำอย่าง แต่เด็กไปทำอีกอย่าง จนต้องพักยก ร่ายยาว
สิ่งหนึ่งมองผ่านรุ่น ต่อรุ่น ทำให้ตั้งข้อสังเกตว่า ในรุ่นหลังๆ ต้องตามนิเทศอย่างใกล้ชิดจริงๆ ไหนจะด้วยตัวของเด็กเองที่ขาดทั้งความรู้และทักษะ ไหนจะมาตรฐานของโรงพยาบาล ไหนจะเรืองสิทธิคนไข้ และไหนจะเป็นความคาดหวังของพี่ๆ พยาบาลที่มีต่อน้องนักศึกษา
ของพี่ ยังดีที่น้องยังไม่ได้ลงมือ ของผมเจอประเภท โกนผมครึ่งหัว เพราะอ้างว่าหมอสั่งเจาะกะโหลกซีกเดียว
ดู ดู้ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้ ....
มาให้กำลังใจคะ
เกือบไป กว่าจะขึ้นมาใหม่ คัน ๆ ด้วยนะคะ
ว่างๆจะไปหาที่บ้านนะคะ
เล่าให้พี่ชาลีฟังแล้ว
ยิ้ม ๆ ดีๆ เดี่ยวจะไป
เดี่ยวพี่ชาลี อีกหลายเดือน
แฮะแฮะ
สวัสดีค่ะครูอ้อย..
สวัสดีค่ะอาจารย์.. recovery
สวัสดีค่ะพี่ไก่..
หวัดดีน้องชาย.. คนพลัดถิ่น~natachoei(หน้าตาเฉย)
สวัสดีค่ะ พี่ลดา... ยังไม่ได้โกน.. แต่ระบุตัวผิดไปซะแล้วค่ะ ปัญหาการสื่อสาร กับน้องใหม่ สู้ๆๆค่ะ พี่เป็นกำลังใจ เรียนรู้กันไปนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ลดา
ยินดีแลกเปลี่ยนค่ะท่าน..ว่าที่ พ.ต. ณัฏฐพล ตันมิ่ง
สวัสดีค่ะครู..เพ็ญศรี(นก)
สวัสดีน้องพรทั้งหล้า...คนสวยของพี่ลดา
อ่านชื่อเรื่องแล้ว
รีบเปิดอ่านทันที......................
เฮ้อ.......โล่งอก
ที่ไม่ใช่..............................
พระเจ้าช่วย...กล้วยทอด.............
ถ้าบังเอิญ.....เขาไม่ถาม....อะไรจะเกิดขึ้น
สวัสดีค่ะพี่กระติกที่รัก..
เจริญพร โยมลดา
บริการทุกระดับเกือบไม่ประทับใจเอาแล้ว
เจริญพร
นมัสการพระคุณท่าน..พระปลัด
สวัสดีคะ ^^
สวัสดีค่ะ nattapach
สวัสดีค่ะ..คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน