การแข่งขัน โอลิมปิค หุ่นยนต์ รอบคัดเลือกภาคกลาง ตอน 2


การสร้างทักษะสำหรับเด็ก

เราถูกเรียกไปช่างน้ำหนักและวัดขนาด เหมือนจะขึ้นชกมวยงั้นแหละ ขนาดกว้างxยาวไม่เกิน 25 cm. กรรมการบอกว่าหากคะแนนเท่ากันจะตัดสินด้วย น้ำหนักครับ เสร็จแล้วให้เอาไปวางรวมกันด้านหน้า และรอพิธีเปิดโดย ดร.อาทิตย์ อุไรรัตน์ พ่อบอกว่าเขาเป็นเจ้าของ มหาลัย นี้ แม่บอกว่าดูเขายังไม่แก่เลยเนาะ ผมว่าพ่อดูแก่กว่าเขาเยอะ ทั้งที่พ่ออายุ 39 เท่านั้น พ่อบอกยิ้ม ยิ้ม ว่าผมพูดอะไรหยาบคายมาก ผมไม่เข้าใจว่ามันหยาบคายตรงไหน ?

หลังจากเสร็จพิธีเปิด เราเริ่มการแข่งขันที่สนาม 12 ปีก่อน ผมชื่อทีม CLICK ROBOT #07 เรามากันทั้งหมด 9 ทีม ในนามของศูนย์ฝึกทักษะด้านวิศวกรรมสำหรับเด็ก จากทั้งหมด 44 ทีม ผมถูกเรียกอันดับที่ 9 พ่อบอกให้พี่อิทเป็นคนปล่อย ดูถ้าพ่อจะไม่ค่อยเชื่อมั่นลูกตัวเองซักเท่าไร

 และแล้ว ความตื่นเต้นก็มาถึง สิ้นเสียงนกหวีดความลุ้นระทึกก็มาเยือนเรา พ่อนั่งไม่ติดลุกไปดูใกล้ ๆ ทำผ่าน 2 ด่านตามคาด พ่อ ตบมือด้วยความเสียดายโปรแกรมเราสั่งให้หุ่นหมุนมากไปหน่อยทำให้ไปติดที่ข้างทาง เราได้ 20 คะแนนเราครองตำแหน่งที่ 1 ได้พักใหญ่ ๆ พ่อคอยตบมือชอบใจเวลาที่ทีมอื่นไม่ผ่าน วิ่งเลยบ้าง ติดบ้าง ล้อหลุดบ้าง ในที่สุดก็มีทีมจากชุมพร แซงหน้าเราไปได้ที่ 2 ทำได้ 40 คะแนน และสุรินทร์ 50 คะแนนเอาที่ 1 ไป วันนี้แม่จดสถิติไว้ให้ดู เหมือนที่พ่อพูดไว้ ผ่านคือไม่ผ่าน ไม่ผ่านคือผ่าน ผมชักสับสนแฮะ

พ่อบอกว่าไม่ต้องวิตกอะไรแล้ว มากกว่า 50 % เป็นเรื่องของดวง คนที่ซ้อมดี ๆ วันแรกกลับไม่ได้สักคะแนน พ่อบอกว่าวันนี้พ่อพอใจแล้ว พรุ่งนี้เอาใหม่ดีพอแล้วสำหรับหน้าใหม่ของวงการในการแข่งครั้งแรก
สถิติ ที่แม่จดไว้ให้มีดังนี้
 
50 คะแนน 1 ทีม, 40 คะแนน 1 ทีม, 20 คะแนน 5 ทีม, 10 คะแนน 12 ทีม และที่เหลือ 0 คะแนน
เจอกันใหม่วันพรุ่งนี้ เอาวะ อวยพรให้ผมด้วยคร๊าบ ลุงป้า น้า อา ทุกท่าน

วันที่ 24 วันตัดสิน
วันนี้มีหลายทีมมากันตั้งแต่เช้า ผมมาถึงพอ ๆ กับเมื่อวาน แต่วันนี้ ผมเซ็งเป็ด แต่เช้าเลย หุ่นที่ต่อเอาไว้เมื่อวาน ดันบอกว่าไม่จำเป็นต้องถอด แถม ช๊อค ซีนีม่า ซ้ำสอง บอกว่าให้เก็บหุ่นตอน 11:00 น. จะได้ซ้อมกันซักแค่ไหนเชียว ผมลงมือต่อทันที วันนี้ทำเวลาดีมากถึงมากที่สุด เพราะผู้ปกครองทุกคนที่มา รุมกันต่อของลูกจนหัวแทบจะชนกัน

 

คุณแม่บอกว่าผลการแข่งขันเมื่อวานออกแล้วแม่ชวนคุณพ่อไปดูว่าทีมผมได้อันดับเท่าไร พ่อบอกว่าทีมผมได้เป็นอันดับ 6 ในการแข่งเมื่อวานจาก 44 ทีม เนื่องจาก 5 ทีมที่ได้ 20 คะแนนเมื่อวานนี้ผมมีน้ำหนักอยู่อันดับ 4 เลยล่วงไปเป็นที่ 6 แต่พ่อบอกว่าไม่เป็นไรเอามั่นคงไว้ก่อน

พ่อออกมายืนดูทุกครั้งที่เราปล่อยหุ่นแต่ก็ทำได้ไม่ดีเท่าเมื่อวานและจัดว่าแย่เมื่อเทียบกับวันซ้อม สีหน้าพ่อไม่ดีเท่าไร พ่อบอกว่าผู้ปกครองทุกคนก็เครียดเหมือนกันหมดเหมือนในหนัง DreamTeam และทุกครั้งที่แก้โปรแกรมก็จะมีปัญหาอื่นตามมาอีก หลายทีมเป็นอย่างนั้น บางทีมก็เริ่มตะเวณหาของกิน บางทีมก็นั่งสุมหัวเล่นเกมส์ บางทีมก็ลองจำลองสนามกันเองเนื่องจากสนามซ้อมมีเพียงสนามเดียวและ Q ยาวมาก หลายทีมเหมือนรู้ชะตาชีวิตตัวเองแล้ว แต่ก็มีอีกหลายทีม ฮึดสู้ พ่อบอกว่าถ้ามีหลายสนามก็จะมีปํญหาตามมาเนื่องจากค่าแสงของสนามจะเพี้ยน เวลาแข่งจริงอาจทำไม่ได้เหมือนสนามซ้อม ทุกคนดูอ่อนล้าตาม ๆ กันบางทีมก็นอนทำกับสนามเลย ได้ใจจริง ๆ

พ่อไปคุยกับครู ครูว่าเขาคัดเอารุ่นละ 3 ทีมเพื่อไป แข่งชิงอีกทีเพื่อเป็นตัวแทนไปแข่งที่ประเทศญี่ปุ่น หากพลาดสนามนี้ก็สามารถไปแข่งสนามต่างจังหวัดได้และมีโอกาศค่อนข้างมากกว่ากรุงเทพ มีทั้งสนาม ลำปาง โคราช ชุมพร คุณพ่อถามผมว่าสนใจหรือปล่าวในขณะที่ผมเริ่ม งุ่นง่าน เนื่องจากความปวดล้าของขาที่ยืนคอยนาน ๆ  พ่อบอกกับแม่ว่า ผมธาตุไฟแตกแล้วหรือไม่ก็ถูกพิษไอเย็นอะไรนี่แหละเล่นงาน พ่อชอบดูหนังจีนกำลังภายใน เลยทำให้พ่อเพี้ยน ๆ

เมื่อเวลา 11:00 มาถึง เจ้าหน้าที่ก็ประกาศเพิ่มเวลาให้อีก 30 นาที พ่อมาบอกกับพี่อิทว่าดูจากแถวแล้วได้ซ้อมอีกหนเดียวเท่านั้น ถ้าจะแก้อะไรก็แก้เลย แล้วไปเสี่ยงเอาข้างหน้า พ่อพูดราวกับว่าตัวเองเป็นเจ้าตาก การลองครั้งสุดท้ายของเรายังทำได้แค่ 10 คะแนน ผมดูหน้าพ่อตอนนี้เหมือนธาตุไฟแตกเช่นเดียวกัน จนเวลา 11:30 กรรมการเรียกรวมหุ่นเพื่อ วัดขนาดและชั่งน้ำหนัก พ่อเดินไปดูของ 15 ปีและ 18 ปี บอกว่ามันต่อกันพิศดารพันลึกเหลือเกิน

เมื่อเวลามาถึง คราวนี้เริ่มแข่งที่ 18 ปี แล้วจึง 12 ปี ผมกับเพื่อน ๆ ต่างจับจองพื้นที่ในการชม ผมกับเพื่อนเลือกเอาเวที ข้างบนเพราะมันสูงดีมองเห็นชัด พ่อบอกว่าสมัยพ่อเป็นเด็ก อยู่บ้านนอก ก็จะมีอย่างงี้แหละเวลามีงานก็จะมีเด็ก ๆ มาวิ่งเล่นกันบนเวทีลิเกบ้าง ดนตรีบ้าง พ่อระลึกถึงความหลังตามประสาคนแก่ เมื่อรอบ 18 ปีแข่งเสร็จผู้ชนะเป็นแชมป์เก่าปีที่แล้วก็ได้เป็นตัวแทนไปแข่งต่างประเทศ ตาผมบ้างละ

คราวนี้กรรมการเรียกชื่อจากหลังย้อนมาหน้า ทีมผมเลยรออยู่นาน หลายทีมก่อนหน้าเริ่มทำคะแนนแก้ตัวได้ดีขึ้น บางทีมก็แย่ลง มีเพื่อนผม บางคนคุณพ่อ ติดสินบนเป็นเครื่องเล่นเกมส์ หากทำได้ 30 คะแนน ส่วนผมแข่งเสร็จพ่อสัญญาว่าจะซื้อ หุ่น Bionicle ตัวใหม่ให้ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นเช่นไร พ่อบอกว่าเป็นรางวัลสำหรับการให้ความร่วมมือตลอดเวลา 3 วัน เมื่อเสียงประกาศเรียกชื่อทีม Click Robot # 7 พี่อิทเดินไปหยิบหุ่นและบรรจงวางลงที่จุด Start กรรมการถามความพร้อม เสร็จแล้วจึงเป่านกหวีด คราวนี้พ่อไม่ลุกมาดูที่ข้างสนามแล้ว พ่อบอกว่าดูที่ Projector ก็เห็น หุ่นของผมเริ่มออก Start และยังเดินไปตามเส้นด้วยดี จนถึงจุดโค้งก็ยังค่อย ๆ เบี่ยงตัวไปตามเส้นทีละน้อย ๆ จนสามารถพ้นโค้งและผ่านประตูมาได้ เราได้ 10 คะแนนแล้ว

หมายเลขบันทึก: 218876เขียนเมื่อ 26 ตุลาคม 2008 13:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:46 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

สวัสดีครับ  มาเยี่ยมเป็นกำลังใจให้ครับ ชอบมากครับ เก่งจัง ขอชื่นชม  จะคอยติดตามต่อไป

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท