โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร... คำถามที่คุ้นหูที่เด็กทุกคนถูกถามตั้งแต่พอรู้ความ และคำตอบที่ได้จากคำถามนี้ เป็นคำตอบที่น่าจดจำในความไร้เดียงสา เช่น โตขึ้นหนูอยากเป็นเด็กตัวโต....อยากเป็นสาว...อยากเป็นอะไรต่อมิอะไรที่ผู้ใหญ่คาดไม่ถึงในคำตอบ.....นี่ถ้าเก็บรวบรวมคำตอบที่ได้จากเด็กๆทั่วประเทศคงบันทึกได้เป็นหนังสือเล่มยักษ์แน่ๆ
เคยถามคำถามนี้ เมื่อตอนลูกสาว อายุราว ๆ 4 ขวบ ก็ได้คำตอบหลายๆ คำตอบ แต่ที่ตอบบ่อยและตอบด้วยความมั่นใจเป็นเวลานาน คือ “ โตขึ้นหนูอยากเป็นตัวตลกในคณะละครสัตว์ ” คำตอบนี้น่าจะมีที่มา จากการที่ลูกได้ดูภาพยนตร์ฝรั่งหลายเรื่องที่มีการแสดงละครสัตว์ในบางฉาก จึงเกิดจินตนาการเชิงบวกตามที่ได้พบเห็นว่าตัวตลกน่าจะมีแต่ความสุข เมื่อรู้ความมากขึ้นจึงถามลูกว่าถ้าได้เป็นตัวตลกจริงๆ ในแต่ละวันจะต้องเตรียมการแสดงอย่างไร จะต้องฝึกแสดงกับสัตว์นานแค่ไหน น่าจะมีปัญหาอะไรในขณะที่ฝึกซ้อมกับสัตว์หลายๆชนิด
คำถามที่ย้อนกลับ....เป็นการฝึกการคิดขั้นพื้นฐานให้กับเด็ก ๆ ไม่ให้คิดด้านบวก และมองเพียงด้านดีในสิ่งที่อยากมีอยากเป็นเท่านั้น ต้องมองไกลและคิดให้รอบคอบ ด้วยการศึกษาข้อมูลให้รอบด้านก่อนจะตัดสินใจทำสิ่งใด ๆ
เคยมีคำถามย้อนกลับเมื่อถามเด็กๆว่า ทำไมดาราเกาหลีหลายคนต้องฆ่าตัวตาย ทั้งที่อาชีพดารา...นักร้อง...เป็นอาชีพที่หลายคนใฝ่ฝัน เมื่อก้าวมาถึงจุดนั้นได้ ไม่น่ามีเหตุที่ทำให้คิดฆ่าตัวตายได้
การช่วยกันหาคำตอบ น่าจะเป็นการฝึกวิธีคิดและลดกระแสความลุ่มหลงในบางสิ่งบางอย่างที่มากเกินไปในช่วงวัยรุ่นได้
คำถามที่ผู้ใหญ่ถามเด็กโดยไม่ได้ตั้งใจจะให้ตอบตามที่ตนต้องการ หากใช้ให้เป็นประโยชน์ ก็เป็นจุดเริ่มต้นในการพัฒนาได้
ผู้ใหญ่ควรช่วยกันถามเด็กต่อๆไป ด้วยคำถามง่ายๆ และภาษาที่เป็นกันเอง การคิดค้นคำตอบของเด็ก จะได้เป็นบทเรียนที่เขาคิดขึ้นเพื่อบอกเล่าและสอนตัวเอง
บรรพชนได้สั่งสมโบราณอุบายไว้สอนเด็ก มาถึงยุคสื่อสารไร้พรมแดน...เราจะใช้ปัจจุบันอุบายอย่างไรจึงจะสอนเด็กให้ต่อสู้ รู้วิธีคิดให้ทันสังคมโลกได้หนอ..........คงเป็นคำถามที่ต้องการคำตอบจริง ๆ ...... ด้วยความเป็นห่วงว่า....ถ้าหนูๆไม่รู้จักคิดแล้ว.... “โตขึ้นหนูจะเป็นอะไร และจะอยู่อย่างไรให้มีความสุขได้ ”
อยากให้เยาวชนไทยเป็นนักคิดมักยาก...มักยากๆ...มักยากเข้าไว้...เพราะการคิดมักง่ายมีโอกาสทำร้ายตัวเองครับ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะคางคก
***การฝึกคนให้เป็นนักคิดในทันทีทันใดคงยาก จึงต้องบ่มเพาะและฝึกฝน
***ขอบคุณสำหรับความเห็นที่เป็นมุมมองว่าคนมักง่ายอาจทำร้ายแม้กระทั่งตนเอง
สวัสดีค่ะ MSU-KM :panatung
*** กำลังรวบรวมกระบวนการเรียนรู้ เพื่อฝึกการคิด ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ
การฝึกเด็กให้เป็นนักคิด ตั้งแต่เล็กๆ เด็กๆ จะมีภูมิคุ้มกันนะคะ
ทุกวันนี้เห็นคนตัวโตในห้องประชุม ไม่ยอมคิดตามคำถาม คำพูดสนทนาแลกเปลี่ยน(แบบเป็นทางการ) น่าหนักใจค่ะ
คงจริงอย่างที่คุณ MSU-KM :panatung เขียน เพราะไม่รู้จักตนเอง เลยไม่รู้ว่าวันนี้เรากำลังมาเป็นอะไร ทำอาชีพอะไร แล้วทำไม...ยังให้เคี้ยวและป้อนให้ตลอดเวลา ....^^
เคยถามลูกทั้งสองอยู่ตลอดเวลาว่า"โตขึ้นลูกจะเป็นอะไร?..
โตขึ้นแต่ละปี..เธอก็อยากจะเป็นอย่างละอาชีพค่ะ
สวัสดีค่ะ ...ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
***ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
สวัสดีค่ะคุณลดา...ดาจังกึม
***สักวันลูกๆอาจตอบว่า...ดาจังกึม...เพราะติดใจฝีมือคุณแม่ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
***เป็นคำตอบสุดท้ายที่ครูอยากได้ยินจริงๆนะคะ
***หน้าที่ของครูคือสร้างจิตวิญญาณและประคับประคองให้เขาเป็นให้ได้ในสิ่งที่เขาอยากเป็น
***ขอบคุณค่ะ
มาชม คุณกิติยา เตชะวรรณวุฒิ
สำหรับลูกผม...
โตขึ้นลูกอยากเป็นอะไร...
ตอบ อยากเป็นอาจารย์เหมือนคุณพ่อ ลูกคนโตตอบนะนี่ อิ อิ อิ
เป็นบันทึกที่กระตุก เซลสมองให้คิดสิ่งดีดีแบบนี้กัน ขอชื่ชนชมครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์ umi
***ขอบคุณค่ะ...ดูจากการพาลูกๆไปทุกแหล่งเรียนรู้...ย่อมเจริญรอยตามพ่อได้อย่างแน่นอน...ลูกไม้พันธุ์ดีย่อมมีหล่นใต้ต้นค่ะ
สวัสดีค่ะ ผอ.
***ขอ ผอ.เป็นกำลังใจกับบุคลากรในแวดวงการศึกษาตลอดไป ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ ครูภาทิพ แวะมาทักทายก่อนนะคะ แล้วจะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในโอกาสต่อไปค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูภาทิพ
***เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณครูแวะทักทายให้กำลังใจ..อยากเป็นครูภาษาไทยที่มีคุณภาพ...คงได้เรียนรู้จากคุณครูต่อไปเพราะเรียนภาษาไทยมาค่อนข้างน้อยค่ะ
***ขอขอบคุณมากเลยค่ะ สำหรับเว็บไซต์ที่พัฒนาอย่างไม่หยุดยั้ง ทำให้เพื่อนร่วมอาชีพได้เห็นแนวทางในการพัฒนางาน
ดีครับ เข้าท่าดี แวะมาเยี่ยมุ