ด้วยความคิดถึง..ไปทำบุญกิ๋นข้าวสลาก

 ...เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ลาพักจากงานพาแม่ไปทำบุญกิ๋นข้าวสลาก ที่บ้านเกิด ที่อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา การทำบุญกิ๋นข้าวสลาก เป็นการทำบุญช่วงก่อนออกพรรษา เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ญาติ ๆ ที่ล่วงลับไปแล้ว ...ได้เห็นบรรยากาศการทำบุญ ญาติ ๆ จากทางไกลเดินทางมาพบกัน และความสนุกสนาน ของผู้มาร่วมทำบุญ ตื่นตา ตื่นใจ มีความสุขค่ะ.......^_^

 

ซ้าย : พระครูบาศรีวิชัย

ขวา : หลวงตาพระครูวิเศษสารคุณ (คำอ้าย) วัดบุญเรือง

 

ในโบสถ์รวบรวมสลากบุญ

...สิ่งแรกที่กลับมาถึง ก็ต้องเปิดจดหมาย (e-mail) ดูความเคลื่อนไหว มีใครคิดถึงเรารึเปล่า ! ..ฮา.....ก็มีเพื่อนส่ง Foreword mail มาให้ เป็นกำลังใจของคนทำงานที่คุณวินทร์ เลียววารินทร์ นักเขียนในดวงใจ...เขียนไว้

ในงานเขียนของคุณวินทร์ เลียววารินทร์ ที่ได้ติดตาม ก็มีตั้งแต่ ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน และประทับใจมากในบทสนทนาของผู้ชายต่างวัยสองคน ระหว่างคุณวินทร์ เลียววารินทร์ กับคุณปราบดา หยุ่นสนทนากันทาง e-mail ...@**//... ใน ความน่าจะเป็นบนเส้นขนาน ... ค่ะในบทความนี้คุณวินทร์ ได้เขียนให้ข้อคิดเอาไว้ เป็นบทความที่น่าสนใจมาก..จึงนำมาฝากเพื่อน ๆ ชาว G2K ทุกท่าน..ลองอ่านดูนะคะ...หวังว่าคงจะมีประโยชน์บ้าง

 

'The Future belongs to those who believe in the beauty of their dreams'
อนาคตเป็นของคนที่เชื่อในความฝันของตนเองเท่านั้น


คนเก่งจริง ไม่เรื่องมาก คนฉลาดจริงไม่มากเรื่อง

โดย วินทร์ เลียววารินทร์

 

วันแรกที่เข้าเรียนในคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย

ผมพบเรื่องอัศจรรย์อย่างหนึ่ง เมื่อรุ่นพี่บางคนบอกว่า

'การอดนอนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการ เรียนในคณะนี้'

 

วันสุดท้ายในคณะนี้ ผมพบว่า ตั้งแต่เรียนมาห้าปี ไม่เคยต้องอดนอนเลย
ยกเว้นเมื่อต้องทำงานกลุ่ม ทั้งนี้มิใช่เพราะผมทำงานเร็วกว่าคน อื่น ..แต่เพราะผมไม่เชื่อในทัศนคติ นั้น
จึงพยายามพิสูจน์ว่ามันไม่จริง และพบว่าการวางแผนที่ดีแก้ปัญหา ได้ทั้งหมด แม้แต่การสร้างสรรค์งานศิลปะ..ที่น่าขันก็คือ น้อยคนที่อดนอนได้คะแนนดี

 

ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนมานานร่วมสามสิบปี..
ห้าปีในนั้นผมทำงานในต่าง ประเทศ
..เมื่อกลับมาเมืองไทย ผมพบเรื่อง อัศจรรย์อีกเรื่องหนึ่ง นั่นคือหลายคนมองการก้าวเท้าออกจากสำนักงานตรงเวลา ' เป็นเรื่องประหลาดที่สุดในโลก ' ผมรู้ความ จริงภายหลังว่า ... คนจำนวนมากไม่ยอมออกจากสำนักงานตรงเวลา เพื่อแสดงให้เจ้านายเห็นว่า ตนเองขยันขันแข็ง ยิ่งอยู่ดึก ยิ่งเป็นพนักงานตัวอย่าง เสียสละเพื่อองค์กร น่ายกย่องชมเชย บ่อยครั้งมีผลถึงการได้รับโบนัสตอนท้ายปี.. เนื่องจากเจ้านายมักเห็นหน้าเห็นตาใครคนนั้น หลังเวลาเลิกงานแล้วเสมอ หากไม่เคยทำงานในต่างประเทศมาก่อน ผมอาจเข้าร่วมวงไพบูลย์ 'มาสายกลับ ดึก' ด้วย

 

แต่หลายปีในชีวิตการทำงานในประเทศที่มีประสิทธิภาพในการจัดการที่สุด..ทำให้เห็นค่าเวลาทุกนาทีใน ชีวิต ผมกลับมองว่าคนที่อยู่ดึกเป็นประจำคือพวกไร้ประสิทธิภาพ ไม่สามารถทำงานให้เสร็จทันเวลา ....จึง ต้องอยู่ดึก ยิ่งทำงานมากชั่วโมงยิ่งแสดงถึงการทำงาน โดยไม่มีการวางแผน ไม่มองภาพรวม ลองคิดดู การ อยู่ดึกเพื่อทำงานพิเศษหนึ่งคืนหมายถึงค่าไฟฟ้าที่เพิ่มขึ้น เครื่องปรับอากาศทำงานมากขึ้น ค่าทะนุบำรุงสูงขึ้น ผลกระทบต่อคนทำงานคือพักผ่อนน้อยกว่าที่ควรเป็น ยิ่งอยู่ดึก ประสิทธิภาพของงานในวันถัดไปยิ่งตกต่ำลง ...มือกระบี่ชั้นหนึ่งในแผ่นดินมองท่วงทีของศัตรูอย่าง ระวัง ตวัดกระบี่ในมือเพียงฉับเดียว ก็เข่นฆ่าฝ่ายตรงข้าม มือกระบี่ชั้นรองต้องประกระบี่ดังโคร้งเคร้งนานนับ ชั่วโมง ราวกับอยากบอกโลกว่า ....ข้าก็ใช้กระบี่นะโว้ย โลกรับรู้ แต่คมกระบี่ก็บิ่น ต้องเสียเวลาลับกระบี่อีกหลายวัน ...

 

งานดีอย่างเดียวไม่พอ ต้องตรงเวลาด้วย งานดีไม่มีทางเกิดขึ้นตามยถากรรม ....หรืออารมณ์ขึ้น ลง ไปจนถึงความหนาแน่นรัดกุมของ กฎเกณฑ์ 'ตอกบัตร' ปริมาณเวลาในการทำงานชิ้นหนึ่ง ไม่ได้เป็นสัดส่วนกับคุณภาพของผลงานเสมอไป บ่อยครั้งเป็นปฏิภาคกัน ....หลายครั้งงานที่ให้เวลาน้อย
กลับออกมาดีกว่างานที่ให้เวลามาก

 

' คนเก่งจริงไม่เรื่องมาก คนฉลาดจริงไม่มาก เรื่อง ทำงานเสร็จแล้วก็เลิก! ไม่ต้องรอเทวดาบน สวรรค์วิมานมารับรู้ ' เพราะถึงเวลานั้นเทวดาก็กลับบ้านไป นาน แล้ว..

 

.............# ..*** ^ ๐ ^..#..***..^_^................

ค่ะ...วันนี้ฝากเท่านี้ก่อนนะคะ ...ขอให้ทุกท่านมีความสุขทุกวันค่ะ

ด้วยความคิดถึง.....

สีตะวัน

 

[บุณยกร]

ธรรมสวัสดีนะโยมสีตะวัน

โยมเป็นคนดอกคำใต้

อาตมาไปทุกปี..

อนุโมทนาสาธุกับบุญกุศล

บรรยากาศอบอุ่นด้วยคุณความดี

เอาภาพงานบุญที่ วัดวนบุพผาราม

บ้านจำไก่ อ.ดอกคำใต้ เมื่อเมษาที่ผ่านมาให้ชมด้วย

บรรยากาศงานปฏิบัติธรรมประจำปี.2551

วันเสร็จงานกราบลาครูบาอาจารย์

เด็กๆอ.ดอกคำใต้

[ชยพร แอคะรัจน์]

• ขอบคุณสาระดี มาก ๆ ครับ
• อ่านและชมภาพ
• แล้วเห็นอะไรนอกกรอบได้ดีมาก ๆ เลยครับ

ชยพร แอคะรัจน์

[คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน]

มาเยี่ยมคุณสีตะวันด้วยความคิดถึง...เป็นอีกบันทึกหนึ่งที่อ่านได้อย่างเย็น ๆ ใจ...ขอบคุณค่ะ

[♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥]

อ้าว พี่สีตะวัน เป็นคนเหนือ หรือคะ เข้าใจผิดค่ะ อนุโมทนาสาธุ ได้กลับบ้านแถมได้ทำบุญอีกด้วยนะคะ

[สีตะวัน]

  นมัสการพระคุณเจ้า..

• อยู่บ้านบุญเรือง ต.ดอนศรีชุมค่ะ
• ปิ๊กบ้าน ไม่ทุกปี แล้วแต่โอกาส
• สบายดีนะคะ
• ขอบคุณค่ะ

  สวัสดีค่ะอาจารย์ ชยพร แอคะรัจน์

• ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยม
• ของฝากค่ะ
• 

 

  สวัสดีค่ะคุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน

• คิดถึงเช่นกันค่ะ
• แวะไปเยี่ยมที่บล็อกบ่อย ๆ เหมือนกันค่ะ
• แต่วาสนา..เวลาบันทึกทีไรเน็ตหลุดทุกที ...ฮา
• ขอบคุณค่ะ

 

 หวัดดีค่ะคุณน้องพอลล่าคนหน้าตาดี

• คุณพี่อยู่ลาวโดน..(นาน) ค่ะ
• เลยกระเดียด มาทางนี้..
• กลิ่นปลาร้าแรงเกินไปรึเปล่า !...ฮา
• สบายดีมีความสุขทุกวันนะคะ
• ของฝากค่ะ

[ณัฐชา]

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ  

อยู่ไกลบ้านสุขสบายดีไหมค่ะ

กลับบ้านได้ทำบุญด้วย

[bazz-bazz]

• สวัสดีค่ะ...ตามมาขอบคุณค่ะที่แวะไปฝากร่องรอยในบล็อกค่ะ
• นกชอบประโยคที่ว่า "คนเก่งจริงไม่เรื่องมาก คนฉลาดจริงไม่มากเรื่อง"  จังเลยค่ะชอบบทความนี้มากค่ะ  แฝงแง่คิดดีทีเดียว
• ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ